همسفر نفیسه:
گاهی وقتها فکر میکنم که خداوند چهقدر مهربان است که مسیر کنگره۶۰ را جلوی پای ما گذاشت، جایی که حتی اگه خودت تجربهی مصرف نداشته باشی، میتوانی عمق تاریکی اعتیاد را درک کنی. من و مسافرم هرگز با شیشه یا مخدرهای جدید درگیر نبودیم؛ اما در همین مسیر فهمیدم که این مواد چطور میتواند یک انسان را از درون متلاشی کند.
شیشه مادهای که نهتنها جسم را میسوزاند؛ بلکه عقل، روان و عشق را از بین میبرد. خیلی از مصرفکنندهها حتی خواب و آرامش را برای همیشه از دست میدهند. توهم، پرخاشگری، بیقراری و فروپاشی شخصیت، فقط بخشی از تخریبهای این ماده است. از آن دردناکتر، مخدرهای جدیدی هستند که با ظاهر فریبنده وارد بازار شدند، مثل گل. خیلیها نمیدانند که این مواد حتی از شیشه هم خطرناکتر؛ چون در سکوت تخریب میکنند.
من در کنگره دیدهام، جوانهایی را که با بیتجربهگی به این مواد نزدیک و به پرتگاه کشیده شدند؛ ولی چیزی که همیشه برایم امیدبخش بوده؛ این که حتی برای آنها هم راهی هست و این راه، اسمش هست DST؛ یعنی درمان تدریجی با زمان. درمان با احترام، با آموزش و داروی OT و بازسازی جسم و روان. من دیدهام کسی که شیشه مصرف میکرد، بعد از چند ماه سفر، دوباره توانست بخندد، بخوابد، نفس راحت بکشد و این یعنی معجزه است.
در کنگره یاد گرفتهام که اعتیاد فقط جسم نیست، به هم ریختگی تفکر است. به عنوان یک همسفر وظیفهی من این است که یاد بگیرم و آگاه بمانم. نه فقط برای مسافر خود؛ بلکه برای هر کسی که روزی ممکن است به کمک نیاز داشته باشد.
به من در کنگره یاد دادند، هیچ انسانی از امید دور نیست حتی اگر شیشه مصرف کرده و بارها زمین خورده باشد. من یاد گرفتهام که باید قضاوت را کنار بگذارم و تخریبها را بشناسم تا بتوانم همراه باشم، نه مانع. در برابر تخریب، فقط یک چیز جواب میدهد، آگاهی و محبت و وقتی این دو با زمان و صبر همراه باشند، اتفاقی میافتد که اسمش رهایی است.
من امروز بیشتر از همیشه امیدوارم؛ چون بارها دیدهام که انسانهایی که از دل تاریکی شیشه، دوباره به نور برگشتند و این یعنی راه هست، راه درمان، راه رهایی، راه زندگی و .... و خوشحالم که در این مسیر، همسفری هستم که با عشق، میتوانم سهمی داشته باشم.
همسفر مریم:
شیشه مواد مخدری که با یکبار مصرف آن، حالت سرخوشی به فرد دست میدهد و شخص برای ادامه دادن به مصرف تمایل پیدا میکند و مصرفکننده میشود. این مواد جزء یکی از وحشتناکترین مواد مخدر با عوارضهای زیاد میباشد. از جمله؛ عوارض جسمی و روحی برای مصرفکننده که این عوارض را همیشه با خود به همراه دارد و متأسفانه جوانها و نوجوانهای ما فکر میکنند، شیشه با یکبار مصرف هیچ مشکلی ایجاد نمیکند.
خیلی از دانشجوها برای این که بتوانند شب بیدار بمانند و تمرکز بیشتری داشته باشند، این مواد را مصرف میکنند؛ بدون این که عوارض آن را بدانند. با مصرف شیشه فرد مصرفکننده تا چند روز نمیتواند بخوابد، احساس سرخوشی میکند و انرژی کاذب دارد و بعد از گذشت 24 ساعت چند شبانهروز را در خواب سپری میکنند و دچار گیجی شدیدی میشوند.
چند مورد از عوارضهای کوتاه مدت شیشه؛ توهم، اضطراب، تهوع، عصبی بودن و عوارض بلند مدت آن افکار خودکشی، وسواس شدید، پرخاشگری، کم خونی به دلیل خونریزی و آسیب به کلیهها در اثر فشار خون و امروزه متأسفانه در شبکههای مجازی و ماهوارهای، شاهد تبلیغهای قرصهای لاغری هستیم و افراد هم فکر میکنند بهترین و آسانترین روش برای لاغری است. از برگها مصرف میکنند؛ بدون اینکه بدانند قرص از چه مادهای ساخته شده و در مورد توهم شیشه که آقای مهندس در یک سیدی فرمودند: مصرفکنندههای شاخدار آنقدر حس درونشون قوی و جن درونشون قدرتمند میشود و به آن چه که فکر میکنند، همانجور هم میبینند و به فرزندان و همسر خود آسیب میرسانند.
همسفر زینب:
شیشه از گروه آمفتامینها است. شیشه سیستم ایمنی بدن را از بین میبرد و شخص دچار بیماری شده و ضعیف میشود. شیشه بیشتر از هر نوع ماده مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد میکند، باعث میشود فرد به اطرافیان خود مشکوک شود و میزان دوپامین در خون را چند برابر میکند و باعث میشود، شخص در آستانه اسکیزوفرنی قرار بگیرد.
مصرفکننده شیشه ممکن است، دچار فازهای مختلف رفتاری شود و عوارض جسمی؛ چون گرفتگی تنگی نفس، عرق زیاد، افزایش ضربان قلب. عوارض روانی؛ چون بیقراری بدخلقی، اضطراب، بیخوابی، انزوای اجتماعی، افسردگی به همراه داشته باشد.
تاریخچه شیشه بر میگردد به جنگ جهانی دوم که در جنگ آلمانیها استفاده میکردند و بعد از آن به جای داروی لاغری استفاده میشود که میگفتند؛ شیشه اعتیاد آور نیست، این باور غلط که شیشه مرفین ندارد بسیاری از دانشجویان برای این که بیدار بمانند رایج شد و دچار بیماری اعتیاد شدند.
بیشتر افراد به دلیل کسب لذت، تفریح و خوشگذرانی، جهت افزایش قوای جنسی، جهت لاغری و کاهش وزن، برای رهایی فشار عصبی، رفع دردهای جسمی، افزایش قدرت جسمی. آقای مهندس دژاکام شیشه را یک ماده مخرب میدانند و هشدار سونامی آن را اعلام کردند و مصرفکنندگان شیشه را شاخدار نامیدند.
من در کنگره۶۰ برای اولینبار یاد گرفتم، علم درمان مصرف هر نوع ماده مخدر حتی شیشه در کنگره۶۰ با روشDST و داروی OT به وجود آمده و امروز خیلی از مصرفکنندگان شیشه در کنگره۶۰ درمان شدهاند.
همسفر زری:
مهمترین ترکیب شیشه؛ آمفتامین است. سابقه تولید و مصرف آمفتامین به قبل از جنگ جهانی دوم میرسد و در آن زمان به عنوان یک داروی مؤثر برای افسردگی سربازانی که مشغول جنگ بودند و باید چندین شبانه روز پشت سر هم بیدار بمانند، مورد استفاده قرار میگرفت.
مصرف شیشه بیشتر از هر نوع ماده مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد میکند به مصرفکنندگان شیشه؛ مصرفکنندگان شاخدار هم میگویند که آمفتامین و شیشه مصرف میکنند و به جنون و جنایت کشیده میشوند و به مردم و اطرافیان آسیب میزنند. مصرفکنندگان شیشه خودشان را معتاد نمیدانند، توهمات شیشه به گونهای است که بیان آن کار سادهای نیست.
کسانی که شیشه مصرف میکنند پس از مدتی به خانواده و اطرافیان خود، بد بین میشوند و همه مردم را دشمن خود میدانند. یکی از مهمترین عوارض طولانی مدت مصرف شیشه که بعد از گذشت چند ماه مصرف خود را نشان میدهد، اختلال در عملکرد دریچه پروستات است و باعث آسیبهای کبدی و جوشهای صورت و ایجاد عفونت در دستگاه گوارش و تعضیف قوای جنسی از دیگر عوارض این ماده مخدر است.
از دیدگاه کنگره۶۰ شیشه؛ یک ماده مخدر بسیار قوی و خطرناک است و اعتیاد آن در مقایسه با مواد مخدر شناخته شده، نظیر تریاک و هروئین سنگینتر و خطرناک تر است به اعتقاد کنگره۶۰ هر نوع اعتیادی قابل درمان است. مصرفکنندگان زیادی وجود دارند که شیشه مصرف میکردند با ورودشان به کنگره و دیدن آموزشهای لازم به درمان قطعی رسیدند و تنها دارویی که میتواند اعتیاد به شیشه را به طور کامل درمان کند، شربت یا دارویOT است.
ویرایش و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
49