شیرین‌ترین خاطره‌ام رهایی رهجوهایم بود

با عرض سلام خدمت همه عزیزان؛ به بهانه پایان دوره راهنمایی و تجليل از راهنمای گرامی خانم پریناز مصاحبه‌ای با ایشان انجام شد که خدمت شما عزیزان ارائه می‌شود. همسفر پریناز به همراه مسافرشان با ۱۴ سال تخریب وارد کنگره۶۰ شدند و آخرین آنتی‌ایکس مصرفی مسافرشان تریاک و شیره بود، حدود ۲۰ ماه سفر کردند با راهنمایی آقای زرکش و خانم آذر و الان ۱۲ سال و ۱۱ ماه هست که آزاد و رها هستند.

۱. اگر بخواهید برای آگاهی دیگران در سه جمله کنگره۶۰ را تعریف کنید، آن سه جمله کدامند؟
کنگره مکانی است که فوق درمان اعتیاد در آنجا رخ می‌دهد و انسان‌ها به تعادل می‌رسند. کنگره ۶۰ مکان امنی است که به دور از حواشی درمان رخ می‌دهد. کنگره ۶۰ حاصل از خودگذشتگی فردی است که ترجیح داد، دست دیگران را بگیرد و از تاریکی به سوی نور هدایتشان کند.

۲. با توجه به وادی سیزده که پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست، سرآغاز جدید خانم پریناز بعد از اتمام خدمت راهنمایی و تجليل از ایشان در چه خلاصه خواهد شد؟
انشاالله می‌خواهم باز هم آموزش بگیرم که بسیار به آن نیازمندم.

۳. اگر می‌شود شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره از این دوره خدمتی را برایمان بفرمایید؟
شیرین‌ترین خاطره‌ام رهایی رهجوهایم بود و خدا را شکر هیچ خاطره تلخی از خدمتم ندارم. چگونه آدم می‌تواند در چنین مکان مقدسی همراه دوستان مخلص و دلسوزی باشد و خاطره تلخی داشته باشد!

۴. دوست دارم بدانم با توجه به اینکه شما از تجربه‌های ارزشمند تحصیلی و شغلی خارج از کنگره برخوردار بودید، آیا آموزش‌های کنگره‌۶۰ و حضور شما در این مکان تاثیری در روابط اجتماعی یا کاری شما داشته است؟
حضور من در کنگره دید من را وسعت بخشیده و تا حدی ابعاد دیگر وجودیم را گسترده‌تر کرده است و باعث شده انسان‌ها را طور دیگری دوست داشته باشم.

۵. حسی که بعد از پایان دوره خدمت راهنمایی دارید و دوست دارید با ديگران به اشتراک بگذارید چیست؟
بسیار خوشحالم چون فکر می‌کنم تمام تلاش خودم را کرده‌ام و به اندازه تواناییم وظیفه‌ام را سعی کرده‌ام به خوبی انجام دهم.

در پایان ضمن تشکر و قدر‌دانی از این‌که وقت گذاشتید و ما را تجربيات ارزشمند خودتان بهره‌مند کردید، از دريافت‌های خودتان در دوران آموزش و خدمت برایمان بفرمایید و چه پیامی برای اشخاصی که از این به بعد این جایگاه را تجربه‌ خواهند کرد دارید؟
در دوران آموزش و خدمتم دریافتم که هیچ رخدادی در زندگی ما اتفاقی نیست و همه چیز دقیقآ همانطور که باید، رخ می‌دهد و آنچه امروز دریافت می‌کنم محصول آن چیزی است که قبلآ کاشته‌ام؛ پس پیام من به خودم و تمام عزیزانی که بعدا این جایگاه را تجربه می‌کنند این است که با دقت بر زندگی حال حاضر خودمان تمرکز کنیم و مراقب اعمال و رفتارمان باشیم و حواسمان به دانه‌هایی که امروز می‌کاریم باشد تا ان‌شاءالله در آینده بهترین محصول را به دست آوریم.

طراح سوال و مصاحبه‌ کننده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر بهناز (لژیون دوازدهم)
ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
همسفران شعبه شمس