مشارکت مکتوب همسفران

همسفر یلدا لژیون دوم

 دررابطه‌با تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST: شیشه یک محرک بسیار قوی و خطرناک است و میزان دوپامین مغز را یازده برابر بیشتر از حد معمول بالا می‌برد.

 شیشه؛ سبب تحریک در قسمت لذت مغز و ایجاد توهم می‌شود و چنان انرژی از خود در مغز به‌جای می‌گذارد که فرد را به ادامه مصرف وادار می‌کند. شیشه؛ بسیار قوی است و به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی مغز تأثیر می‌گذارد.

 شیشه به روش‌های مختلفی مصرف می‌شود: استنشاقی، خوراکی، کشیدنی و تزریقی و مصرف شیشه بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد می‌کند. تخریب بیش از حد سیستم‌های دوپامینرژیک و سروتونینرژیک در بخش‌هایی از مغز، از جمله: هیپوتالاموس که مرکز کنترل احساسات و نیروی جنسی است، باعث می‌شود مصرف‌کنندگان شیشه در دو زمینه یا به قولی در دو فاز اصلی وارد توهم شوند؛ البته از دید خودشان توهم نیست.

 مسائل جنسی و بدبینی شدید نسبت به اطرافیان، در این زمینه احساس تحت‌نظر بودن مصرف‌کنندگان شیشه، در این دو زمینه سخت دچار توهم می‌شوند و بر همین مبنا خطرناک‌ترین رفتارها از آنها سر می‌زند. توهمات شیشه به‌گونه‌ای است که بیان آنها کار ساده‌ای نیست. باورکردنی نیست که شیشه‌ای‌ها، پس از گذشت مدتی از مصرف شیشه، شدیداً بدبین می‌شوند. همهٔ مردم را دشمن خود می‌دانند و فکر می‌کنند، همه دنبال آنها هستند، حتی در خانه‌شان ابزار مراقبت کار گذاشته‌اند و به نزدیک‌ترین افراد خانواده خود شدیداً بدبین می‌شوند. بدبینی که قابل‌گفتن نیست. اگر متأهل باشد، به همسر خود بدبین می‌شود؛ حتی فکر می‌کند که فرزندانش متعلق به او نیستند.

 یکی از تفکرات جالب شیشه‌ای‌ها این است که فکر می‌کنند از زمانی که مصرف‌کننده شیشه شده‌اند، بسیار پیشرفت کرده‌اند و تبدیل به انسان‌های دانایی شده‌اند و چیزهایی را می‌فهمند که دیگران نمی‌فهمند، هرگز خود را مصرف‌کننده نمی‌دانند.
مصرف‌کنندگان تریاک را بسیار بی‌کلاس می‌دانند؛ مثلاً اگر به آنها گفته شود که به‌جای شیشه، تریاک مصرف کند؛ این عوارض را ندارد. عصبانی می‌شوند، می‌گویند تریاک! من تریاک مصرف کنم!

 مهم‌ترین عوارض طولانی‌مدت مصرف شیشه؛ اختلال در عملکرد دریچه پروستات است. آسیب‌های کبد و جوش صورت و بوی بد بدن نیز از عوارض آن است.

 آقای مهندس از تمثیل ماشین که همان جسم انسان و راننده که نفس و روان است، می‌گویند در مصرف‌کنندگان شیشه کنترل این ماشین به دست مواد مخدر است. خوشبختانه در کنگره۶۰ راه درمان پیداشده است و هزاران نفر به رهایی و درمان قطعی رسیده‌اند.

همسفر سحر لژیون سوم

 مادهٔ مخدر شیشه، یکی از ویرانگرترین انواع مواد است که تخریب‌های عمیق روانی، ذهنی و حتی شخصیتی ایجاد می‌کند. برخلاف ظاهر فریبنده‌اش، انسان را از درون تهی می‌کند و تعادل فکری و احساسی را از بین می‌برد.

 شیشه، مثل یک دزد خاموش، با وعدهٔ انرژی و بیداری، آرام‌آرام خواب را از چشم انسان می‌دزدد و ذهن را به ویرانه‌ای بی‌ثبات تبدیل می‌کند.

 در کنگره۶۰ آموختم که تنها راه اصولی درمان این نوع تخریب‌ها، روش DST است؛ روشی که بر پایه زمان، نظم، و آموزش بنا شده است. روش DST اجازه می‌دهد جسم و روان، هم‌زمان و به‌تدریج بازسازی شوند.

 این روش، نه فقط درمان اعتیاد؛ بلکه بازگشت به زندگی سالم و انسانی را ممکن می‌سازد. امروز ایمان دارم که با این مسیر، امید و آرامش قابل‌دستیابی است.

همسفر رقیه لژیون چهارم

 آقای مهندس دژاکام شیشه را یک مادهٔ مخرب می‌دانند و هشدار سونامی آن را اعلام کردند و مصرف‌کنندگان شیشه را شاخ‌دار نامیدند.

 شیشه یک محرک بسیار قوی و خطرناک است و میزان دوپامین مغز را یازده برابر بیشتر از حد معمول بالا می‌برد .

 شیشه قوی است و به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی مغز تأثیر می‌گذارد و نئشگی شیشه، شبیه هیچ ماده مخدری نیست. گاهی پیش می‌آید فرد مصرف‌کننده شیشه دو شبانه‌روز نخوابد.

 اما در کنگره۶۰ با متد دی اس تی، مصرف تمام مخدرها درمان دارد و مصرف شیشه هم با روش دی اس تی و داروی درمان شربت اوتی به‌راحتی صورت می‌گیرد.

همسفر مرضیه لژیون ششم

 شیشه، مادهٔ مخدر بسیار قوی و خطرناکی است و به اعتقاد کنگره۶۰ هر نوع اعتیاد در کنگره، قابل‌درمان است.

 یکی از انواع مواد مخدر که امروزه از مواد پرمصرف می‌باشد، شیشه است. شکل ظاهری آن شبیه خرده‌شیشه و یا تکه‌های کوچک یخ، به‌صورت دانه‌های ریز است.

 مهم‌ترین ترکیب این مادهٔ مخدر، آمفتامین است. سابقه تولید و مصرف آمفتامین، به قبل از جنگ جهانی دوم می‌رسد که در زمان جنگ، به‌عنوان داروی مؤثر در رفع افسردگی سربازانی که مشغول جنگ بودند و یا نیرویی که قرار بود، چندین شبانه‌روز به‌صورت پیوسته به نبرد مشغول باشند و برای بالا نگه‌داشتن سطح انرژی استفاده می‌شده است.

 تخریب شیشه از مواد مخدر دیگر، مانند تریاک، خیلی بالاتر است؛ یعنی تخریبی که بقیه مواد مخدر طی ۲۰ سال ایجاد می‌کنند، مصرف شیشه در مدت یک سال ایجاد می‌کند.

 شیشه دارای آمفتامین است و موجب به‌هم‌ریختگی در سیستم بیوشیمی می‌شود و شخص مصرف‌کننده، دچار کم‌اشتهایی، کم‌خوابی و توهم می‌شود.

 مصرف شیشه، بیش از هر نوع مادۀ مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد می‌کند. تخریب بیش از حد سیستم‌های دوپامین و سروتونین در بخش‌هایی از مغز، از هیپوتالاموس که مرکز کنترل احساسات و نیروی جنسی است، باعث می‌شود مصرف‌کنندگان شیشه در دو زمینه به‌کلی در دوفاز اصلی وارد توهم شوند. البته از دید خودشان توهم نیست.

 ۱. مسائل جنسی و بدبینی شدید نسبت به اطرافیان در این زمینه و  ۲. احساس تحت‌نظر بودن.

 شیشه یک مادۀ محرک و مخرب است. خدا را شکر می‌کنم که در کنگره۶۰، مصرف‌کنندگان شیشه با روش DST و با داروی شفابخش OT به درمان می‌رسند.

ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم) دبیر دوم سایت
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان