سلام دوستان آسیه هستم یک همسفر؛
در سیستم درمانی کنگره۶۰ هر نوع اعتیادی قابل درمان است؛ اما ماده مخدر شیشه بسیار قوی و خطرناک بوده که اعتیاد به آن در مقایسه با موادمخدر شناخته شده مانند: تریاک و هروئین بسیار سنگینتر و خطرناکتر است. مصرف شیشه بیش از هر ماده مخدر دیگری روی مغز اثر گذاشته و آن را تخریب میکند بهطوری که با تأثیر بر غده هیپوتالاموس که مرکز احساسات و نیرو جنسی است، شخص مصرفکننده را در زمینه مسائل جنسی و بدبینی شدید به اطرافیان وارد توهم کرده و شخص احساس تحتنظر بودن میکند که بههمین علت، خطرناکترین رفتارها از او سر میزند. زمانیکه به مصرفکنندگان شیشه میگوییم تریاک مصرف کنید، مخالفت کرده و میگویند: شیشه مرفین ندارد؛ بنابراین اعتیاد نیز نخواهد داشت درصورتیکه مصرف تریاک اعتیادآور است و متأسفانه علم پزشکی بهعلت عدم آگاهی در این زمینه، اعتقادی بهدرمان اعتیاد شیشه با دارو OT ندارد؛ اما اینک در کنگره۶۰، درمان شیشه به اثبات رسیده و با آمار مشخص، نمونههای بسیاری هستند که درمان شده و به زندگی سالم و حالخوش دست پیدا کردهاند.
اطلاع از ساختار و عواقب مصرف شیشه و موادی که ممکن است در آینده تولید شوند از بروز اتفاقات ناگوار و اعتیاد به موادمخدر صنعتی پیشگیری میکند. نکته حائز اهمیت این است که موادمخدر را نمیتوان ریشهکن کرد و تا به امروز در جهان چنین اقدامی صورت نگرفته است؛ اما آموزش صحیح توأم با آگاهی و بینش در این زمینه بهترین راه برای جلوگیری از اعتیاد افراد است که اگر زمانی جوان یا نوجوانانی با مصرفکنندگان موادمخدر برخورد داشتند، هیچگاه گرایش به مصرف آن پیدا نکنند؛ اما از نظر کنگره۶۰ هر نوع اعتیادی قابل درمان است و به لطف پروردگار و تلاشهای بیوقفه آقای مهندس حسین دژاکام درحالحاضر بسیاری از مصرفکنندگان شیشه با روش DST و دارو OT به درمان رسیده و پس از قطع این مواد نهتنها هیچ مشکلی ندارند؛ بلکه هرلحظه از زندگی احساس رهایی و آرامش را تجربه میکنند.
سال گذشته مقالهای تحت عنوان «DST و درمان متاآمفتامین با آن» توسط بنیان کنگره۶۰ آقای مهندس حسین دژاکام در رابطه با درمانشدگان قطعی شیشه ارائه شد که در یک ژورنال معتبر بینالمللی نیز به چاپ رسیده است. در جهانی که هنوز اعتیاد را مسمومیت مزمن میدانند، کنگره۶۰ آن را جایگزین مزمن موادمخدر بیرونی با مواد شبه افیونی درون بدن میداند که بدون شک این مقاله تحولی بسیار عظیم در سطح جهانی ایجاد خواهد کرد.
سلام دوستان ارغوان هستم یک همسفر؛
شیشه یا آمفتامین یکی از خطرناکترین و ویرانگرترین مواد محرک صنعتی است که امروزه مصرف آن در بسیاری از جوامع بهویژه در بین جوانان شیوع پیدا کرده است. این ماده با تأثیر مستقیم بر عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی، تغییرات شدیدی در رفتار، روان و عملکرد فیزیکی فرد ایجاد میکند. ظاهر کریستالی و بدون بو این ماده باعث میشود بسیاری از افراد نسبت به خطرات آن آگاهی نداشته و آن را دستکم بگیرند. مصرف شیشه باعث افزایش ضربان قلب، فشارخون و ریسک سکتههای قلبی و مغزی شده و بهدلیل خشکی دهان و کاهش گردش خون، مصرفکننده با تخریب شدید دندانها و زخمهای پوستی مواجه میشود. کاهش اشتها، لاغری مفرط و بیخوابیهایی که جسم را ناتوان کرده و مغز را به سمت اختلال سوق میدهد از دیگر اثرات مخرب مصرف این ماده است.
شیشه نهتنها در جسم، بلکه در روان شخص مصرفکننده نیز اختلالاتی را بهوجود میآورد. توهم، هذیان، پرخاشگری، افسردگی و اضطراب شدید که گاهی به خودکشی نیز منتهی میشود از اثرات تخریب روانی این ماده است؛ بنابراین این ماده وابستگی روانی بسیار بالایی ایجاد میکند و میتوان گفت ترک آن بدون درمان تخصصی غیر ممکن است. آسیبهای اجتماعی مانند: فروپاشی روابط خانوادگی، شک، سوءظن، دروغ و بیثباتی روانی ناشی از مصرف شیشه بهطور معمول باعث ایجاد تنش شدید و جدایی در روابط خانوادگی میشود. درمان اعتیاد به این ماده نیازمند آگاهی، برنامهریزی دقیق و حمایت تخصصی است.
مراکز درمانیای مانند کنگره۶۰ با ارائه روش درمانی اصولی و آموزشهای جهانبینی همراه با حمایت گروهی، نقش بزرگی در درمان و بازگشت افراد به زندگی سالم ایفا میکنند. مخدرهای جدید مانند: گل، حشیش یا حتی مواد ترکیبی ناشناخته که با نامهای فریبنده و بستهبندیهای زیبا در بازار عرضه میشوند، ساختار شیمیایی خطرناک و ناشناختهای دارند که میزان تخریب آنها در بعضی موارد بیشتر از شیشه است. ما با آموزشهای کنگره۶۰ دریافتیم که هیچ راهی جز درمان اصولی و صحیح وجود ندارد که این مهم با متدDST و اعتماد به راهنما امکانپذیر بوده تا اندکاندک با افزایش شناخت خود بتوانیم مسیر درست را پیدا کنیم. در پایان، تجربه نشان داده که هیچ لذتی در دنیا ارزش آن را ندارد که انسان خود را در مسیر ضدارزشها و مصرف موادمخدر قرار دهد بهخصوص موادی مانند شیشه که ویرانگری آن بسیار پنهان و تدریجی است.
سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر؛
بنده پیش از آشنایی و ورود بهکنگره از ماده مخدر شیشه اطلاع و آگاهی نداشتم؛ اما با دریافت آموزشها و گوش کردن سیدیهای آقای مهندس حسین دژاکام در رابطه با شیشه و تخریبهای ناشی از مصرف آن، متوجه شدم که شیشه نوعی ماده مخدر بسیار وحشتناک است. ما تصور میکنیم بیماری اعتیاد پیشرونده است؛ اما با متد صحیح میتواند قابل درمان باشد. آقای مهندس سالها پیش هشدار داده بودند که سونامی شیشه در راه است که مدتی بعد نیز پیشبینی ایشان به واقعیت تبدیل شد. تاریخچه پیدایش شیشه مربوط به متاآمفتامین است و در جنگ جهانی دوم مصرف شیشه در بین سربازان رواج پیدا کرد تا سرحال و بیدار باشند و پس از مدتی استفاده از قرص اکس رایج شد که آن نیز مدت زیادی طول نکشید.
در اثر مصرف شیشه میزان دوپامین در بدن افزایش پیدا کرده و انرژیهای درونی شخص آزاد میشوند که درنتیجه سیستم ایمنی بدن به خطر میافتد. از دیگر اثرات مصرف شیشه میتوان به توهم، اسکیزوفرنی، بیماری دوقطبی، سهقطبی، جوشهای چرکی زیرپوستی، جوشهای عفونی در روده بزرگ، خروج اسپرم از مجاری ادراری و بدبینی به اطرافیان اشاره کرد. اشخاصی که شیشه مصرف میکنند بهطور دائم در توهم به سر میبرند، بهطوریکه تصور میکنند تمام انسانهای اطرافشان میخواهند به آنها آسیب وارد کرده و یا آنها را به قتل برسانند که بههمین دلیل بهقصد تلافی این عمل واهی، دست به قتل دیگران میزنند.
کنگره بهترین مکان با بهترین روش برای درمان مصرفکنندگان شیشه است. آموزشهای جهانبینی باعث میشود تا افراد نسبت به خود، شناخت و آگاهی پیدا کنند که همین درک از خود مانع پیشرونده بودن مصرف مواد شده و شخص بهدرمان واقعی خواهد رسید. خداوند را شاکر هستم که ما را با سیستم درمانی کنگره۶۰ آشنا کردند، هرچند مسافر من مصرفکننده شیشه نبودند؛ اما بسیار خوشحالم در مکانی قرار دارم که خانوادههای مصرفکنندگان بهویژه مصرفکنندگان شیشه با امنیت و آرامش سفر کرده و به حال خوب میرسند.
نویسنده: همسفران لژیون یازدهم
ویرایش و رابط خبری: راهنما همسفر آسیه (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیکآباد)
- تعداد بازدید از این مطلب :
157