شیشه مثل باروت منفجر‌کننده است

شیشه برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ در آلمان طی تحقیقاتی بر روی مبتلایان به افسردگی، پیش فعالی و چاقی مزمن به صورت مصنوعی ساخته شد. شیشه یک نوع ماده مخدر و مخرب، خطرناک است می‌توان گفت: مانند باروت منفجرکننده است. اینجا شیشه را بمب اتم تشبیه کرده‌اند؛ یعنی کسانی که مصرف کننده شیشه هستند به تنهایی یک دیوانه‌خانه سیار هستند که شیشه مصرف می‌کنند، آنان اعتقاد دارند که مصرف‌کننده نیستند و شیشه یک مواد مخدر نیست؛ زیرا اگر آزمایش هم بدهند جواب آنان منفی است؛ چون از آنان تست مرفین گرفته می‌شود. این ماده از نظر ظاهری شبیه به خرده شیشه‌ و ریزنبات‌ها است یا شبیه تیکه‌های یخ است که در اروپا و آمریکا به آن آیس یا کریستال می‌گویند.

یک ماده‌ای به نام شابو که در آسیای جنوبی شرقی است که شبیه به شیشه است، مهم‌ترین ترکیبات آن آمفتامین است که بر می‌گردد به جنگ جهانی دوم، اینجا به عنوان داروی مؤثر و رفع افسردگی برای سربازان در جنگ استفاده می‌شد که شبانه روز جنگ می‌کردند و به صورت پیوسته، فرصت استراحت را هم نداشتند. شیشه بیش از هر نوع ماده مخدر دیگر در مغز تخریب بیشتری ایجاد می‌کند که هیپوتالاموس کنترل و احساس نیروی جنسی را درگیر می‌کند و فرد را دچار توهم می‌کند این افراد به همسر و فرزندان خود بدبین می‌شوند، فکر می‌کنند که فرزندانشان متعلق به او نیستند وقتی با او صحبت می‌کنند حاضر نیست حرف و صحبت دیگران را بپذیرد و فکر می‌کند که همه اشتباه می‌کنند فقط او است که درست فکر می‌کند و این شخص فکر می‌کند که فرد دانایی تبدیل شده است.

شیشه در زنان باعث می‌شود که فرد لاغر شود و تأثیر زیادی هم بر روی او می‌گذارد، البته این از نوع چربی سوزی نبوده است، بلکه به دلیل مصرف بالای آب جهت اثرگذاری است و از آب میان بافتی سلول‌ها استفاده می‌شود که باعث تضعیف شدن جسم و باعث تخریب آن شده است و در بین دانشجویان شیشه جهت بالا بردن تمرکز در زمان امتحان و درس استفاده می‌شود. خماری شیشه فقط خواب است؛ اما غافل از اینکه ‌که سیستم عصبی را راحت تحت تأثیر قرار می‌دهد هر بار مصرف شیشه ۱۱ مرتبه بیشتر از حالت طبیعی دوپامین در مغز می‌شود؛ یعنی هزاروصد  درصد؛ چون دوپامین ایجاد سرخوشی و نشاط آور در فرد می‌کند و نیروی زیادی در فرد ایجاد می‌کند تا جایی که فرد ۷۲ ساعت تا ۳ شبانه روز بی‌وقفه، بدون خستگی فعالیت می‌کند بعد از آن به مدت ۴۸ ساعت به بیهوشی خواب می‌رود.

عوارض شیشه بعد از چند ماه خود را نشان می‌دهد. آسیب‌هایی که شیشه به بدن می‌زند از جمله: اختلال در دریچه پروستات که معمولاً همراه با ادرار، اسپرم دفع می‌شود، آسیب‌های کبدی، جوش‌های بد شکل، ایجاد عفونت در دستگاه گوارش به خصوص روده‌ها، کوچک شدن بیضه‌ها همراه با درد و تضعیف قوای جنسی، لاغری بیش از حد، گشادی مردمک چشم، حرکات بی‌وقفه چشم، ساییدن دندان‌ها، خشکی دهان و پرحرفی... که عوارض این مواد مخدر خطرناک است. صحبت‌های عامیانه گفته می‌شود که شیشه، چون مرفین ندارد اعتیاد هم ندارد؛ اما این به شدت به سیستم عصبی تأثیر مستقیم می‌گذارد و اگر شخصی شیشه مصرف نکند دچار عصبانیت و ناآرامی می‌شود.

کسانی که تریاک و هروئین مصرف می‌کنند انسان‌های آرام هستند و به آنان مصرف‌کنندگان بدون شاخ می‌گویند؛ اما مصرف کننده شیشه، گل یا ال اس دی، پرتحرک و خطرناک هستند و جز مصرف‌کنندگان شاخ‌دار به حساب می‌آیند. کسانی که شیشه را همراه با مواد سنتی مصرف می‌کنند به کندی و آرام‌تر، کم خطرتر است. از نظر کنگره۶۰ ماده‌ای که انسان را از حالت طبیعی خارج کند و روی سیستم ایکس یا سیستم تولید کننده مواد مخدرها طبیعی بدن اثر می‌گذارد ماده مخدر نامیده می‌شود. می‌گویند«هرچه که خوبان دارند، شیشه به تنهایی دارد»، یعنی یک مصرف‌کننده شیشه خود به تنهایی یک دیوانه خانه سیار است‌.

در کنگره ۶۰ شیشه هم یک نوع ماده مخدر بسیار قوی و مخرب است زمانی که آقای مهندس اعتیاد را کشف کردند برای ایشان مهم نبود که یک فرد مصرف کننده چه نوع ماده مخدری مصرف می‌کند؛ چون روشDST یک روش الگویی است و هر شخص می‌تواند به مدت ۱۰ الی ۱۱ ماه با هر نوع ماده مخدری با شربت OT به درمان برسد. امیدوارم که هر مصرف کننده‌ که خواستار رهایی از اعتیاد است این مسیر کنگره برایش باز شود که  با روش DST و شربت OT به درمان و رهایی و حال خوش برسد.

منبع: اپلیکشن دژاکام، کتاب ۱۴ مقاله

نویسنده: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر مهدیه(لژیون سردار)
رابط‌خبری و ویراستاری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه(لژیون سردار)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیه(لژیون سردار)
همسفران نمایندگی کریمان