مت‌آمفتامین که در زبان عامیانه به «شیشه» معروف است، یک ماده روان‌گردان و محرک سیستم عصبی مرکزی با پتانسیل بسیار بالای اعتیادآوری می‌باشد. این ماده برای ایجاد حس سرخوشی، لذت، تفریح، کاهش اشتها و بی‌خوابی استفاده می‌شود. در دوزهای کم و مصرف اولیه، مت‌آمفتامین با تحریک گیرنده‌های مغزی باعث افزایش انرژی، تمرکز، احساس سرخوشی و کاهش اشتها می‌شود؛ اما در دوزهای بالاتر می‌تواند عوارض خطرناکی مانند تشنج، خونریزی مغزی و روان‌پریشی ایجاد کند. اعتیاد به شیشه بسیار آسان و سریع است؛ اما ترک آن سخت و دشوار است. مصرف این ماده عوارض متعددی در پی دارد.
تاریخچه:
این ماده برای اولین بار در سال ۱۸۸۷ در آلمان به‌صورت مصنوعی ساخته شد و در ابتدا برای درمان افسردگی، بیش‌فعالی و چاقی مزمن استفاده می‌شد. جالب است بدانید که درطول جنگ جهانی دوم، ژاپن از مت‌آمفتامین‌ها، مانند شیشه برای افزایش هوشیاری، رفع خستگی و آمادگی روحی طولانی‌مدت سربازان بهره می‌برد؛ اما بسیاری از این سربازان پس از جنگ به اعتیاد به شیشه دچار شدند و نتوانستند آن را ترک کنند.
نام‌های دیگر شیشه:
کرانک، آیس، کریستال، یخ و قرص اکستازی.
روش ساخت شیشه:
شیشه به‌صورت مصنوعی در آزمایشگاه‌های زیرزمینی ساخته می‌شود که به‌دلیل استفاده از مواد شیمیایی خطرناک، خطر انفجار و آسیب‌های جدی به سلامت سازندگان را دارد. این مواد می‌توانند باعث بیماری‌هایی، مانند تنگی‌نفس، سرفه، درد سینه، سرگیجه و اختلالات تنفسی شوند.
شکل ظاهری:
شیشه به‌شکل پودری کریستالی شفاف و سفیدرنگ است که بویی ندارد و طعم تلخی دارد.
روش‌های مصرف:
این ماده می‌تواند در آب یا الکل حل شده و به‌صورت تزریق، دود کردن، بلعیدن یا استنشاق از راه بینی مصرف شود.
علائم مصرف شیشه:
افرادی که به شیشه معتاد می‌شوند معمولاً علائم مشخصی دارند، از جمله: پرحرفی، احساس توانمندی زیاد، بی‌ملاحظه بودن، اعتماد‌به‌نفس بالا، افزایش تمرکز و کاهش نیاز به خواب و غذا که منجر به کاهش وزن چشمگیر می‌شود. به همین دلیل متأسفانه این ماده در برخی باشگاه‌ها به صورت قرص برای کاهش وزن پخش می‌شود.
منبع: سایت کنگره۶۰
نویسنده و ویرایش: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مرضیه( لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه
- تعداد بازدید از این مطلب :
65