آیس، شیشه یا کریستال به این دلیل در کشور ما به آن شیشه گفته می‌شود که شکل ظاهری این ماده شبیه شیشه است که خورد و پودر شده باشد و یا تکه‌های ریز یخ یا خرده‌های ریز نبات سفید است. مهمترین ترکیب این ماده‌مخدر، آمفتامین است که ممکن است از ماده آفدرین هم در آن استفاده شود. سابقه تولید و مصرف آمفتامین به قبل از جنگ جهانی دوم می‌رسد که در کشور ژاپن به عنوان یک داروی موثر در رفع افسردگی سربازانی که مشغول جنگ بودند و فرصت استراحت نداشتند که برای بالا بردن سطح انرژی آنان استفاده می‌شد. اولین و مهمترین ماده‌مخدری که از آمفتامین به دست آمد قرص اکستازی بود. مصرف اکستازی در پارتی‌ها و میهمانی‌ها به‌عنوان یک ماده انرژی‌زا است و مصرف‌کنندگان آن می‌توانند؛ بدون استراحت چندین ساعت بیدار بمانند و از انرژی‌های نهفته یا ذخیره شده در جسم خودشان در حد بالایی استفاده کنند؛ پس از مدتی شاید با کمبود انرژی مواجه شوند و به مرور زمان مصرف‌کنندگان اکستازی در نهایت به طرف شیشه و دیگر مواد مخدر گرایش پیدا می‌کنند.
نئشگی مصرف شیشه شبیه هیچ ماده مخدر دیگری نیست و عوارض مصرف شیشه بسیار خطرناک و سنگین است. مصرف‌کنندگان شیشه گاهی تا دو شبانه روز نمی‌خوابند در این مدت توهم شدید و خیره شدن به یک نقطه خاص برای چندین ساعت و همین طور رفتارهای بی‌پروا از حالت نئشگی این ماده محسوب می‌شود؛ بعضی از مصرف‌کنندگان شیشه بعد از مصرف با توجه به توهم شدید به تصور پرواز خود را از پنجره یا ساختمان به پایین پرتاب می‌کنند. آمفتامین با ورود به سیستم عصبی مغز باعث آزاد شدن دوپامین در مغز می‌شود و این حالت باعث آزاد شدن سلول‌های مغزی و افزایش حالت تهاجمی و انرژی جسمی می‌گردد؛ بعد از تمام شدن این انرژی حالت افسردگی بدخلقی و اختلال حرکتی مثل پارکینگسون در فرد ایجاد می‌شود. این ماده در همان ابتدای مصرف صدمات جبران ناپذیری را به مغز وارد می‌کند؛ مانند پرخاشگری، افت حافظه، حالت جنون، توهم و غیره از مهم ترین عوارض طولانی مدت مصرف شیشه آسیب‌های کبدی، جوش‌های صورت و کوچک شدن بیضه‌ها، تضعیف قوای جنسی، بوی بد بدن، خرد شدن دندان‌ها، بوی بد ادرار، ترک خوردن پوست و نوک انگشتان از عوارض این ماده‌مخدر خطرناک است.
معمولا در صحبت‌های عامیانه گفته می‌شود که شیشه چون مورفین ندارد؛ پس اعتیاد هم ندارد درحالی‌که از دیدگاه کنگره۶۰ هر ماده‌ای که مصرف آن انسان را از تعادل طبیعی خارج کند و مستقیماً روی سیستم ایکس اثر بگذارد و باعث تخریب آن شود و از سد خونی مغز عبور کند؛ جز آنتی‌ایکس و مواد مخدر محسوب می‌شود. شیشه یک ماده مخدر قوی و خطرناک است و اعتیاد آن در مقایسه با مواد مخدر دیگر مانند تریاک و هروئین بسیار سنگین و خطرناک است و منبع طبیعی ندارد و در آزمایشگاه‌های غیرمجاز به نام آشپزخانه‌ها درست می‌شود. این ماده مخدر به شکل بلعیدنی قرص استنشاقی یا استیف کردن و یا تزریق وریدی استفاده می‌شود؛ بعضی افراد آن را پودر کرده و در شیشه‌هایی به نام پایپ دود آن را استنشاق می‌کنند و برخی دیگر آن را استیف می‌کنند؛ یعنی از طریق بینی آن را استنشاق می‌کنند و گاهی در نوشابه یا انرژی‌زا یا مواد کافئین دار حل و استفاده می‌کنند؛ این‌گونه مصرف کردن عوارضی مانند خشم و کارهای خطرناک را در بردارد. در بیرون از کنگره هیچ راه درمانی برای شیشه وجود ندارد؛ زیرا که ابتدا با سم‌زدایی و سپس با دارو می‌خواهند که شیشه را درمان کنند؛ درحالی‌که جسم، روان و جهان‌بینی فرد تخریب‌شده و باید درمان شود. در کنگره۶۰ با روش DST و داروی OT خیلی راحت و در مدت ۱۰ تا ۱۱ماه فرد به درمان می‌رسد و در حال حاضر مصرف‌کنندگان شیشه زیادی در کنگره۶۰ به درمان قطعی رسیده‌اند.
منبع: جزوه راهنما و راهنمایی
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر شهناز رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون اول)
ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسلامشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
219