مت آمفتامین یا شیشه، ماده محرک شبیه کوکائین است که از گیاه کوکا گرفته شده است؛ اما کاملاً توسط انسان ساخته شده و یک ماده مصنوعی است و باعث میشود انتقالدهندههای عصبی دوپامین، سروتونین و آدرنالین افزایش بسیار زیادی پیدا کند. آدرنالین؛ هورمونی است که برای تنظیم خواب انسان ترشح میشود و عدم تعادل آن؛ باعث بیخوابی میشود، به همین دلیل افرادی که مصرف شیشه دارند گاهی تا روزها دچار بیخوابی هستند و نیز دوپامین؛ هورمونی است که باعث شادی و احساس رضایت در فرد است و عدم تعادل در آن باعث پارکینسون و یا توهم میشود؛ به همین دلیل مصرف شیشه در افراد باعث افزایش دوپامین و در نتیجه توهم میشود.
شیشه را به طور معمول به شکل گرد یا تکههای بزرگ بلور و یا به شکل قرص ساخته و به صورت استنشاقی، خوراکی، کشیدنی و تزریقی استفاده میشود. در سال 1919 میلادی یک شیمیدان ژاپنی مت آمفتامین را ساخت و در جنگ جهانی دوم به سربازها میدادند تا بیدار بمانند و بهتر بجنگند. بعدها به صورت قرص برای درمان حمله خواب، چاقی مفرط و اختلال بیش فعالی تجویز میشد. در واقع مت آمفتامین مادهای شیمیایی است که به گروه مخدرهای محرک تعلق دارد و روند طبیعی دستگاه عصبی را سرعت میبخشد. ماده اصلی ساخت آمفتامین افدرین و سود افردین است و این دو از یک خانواده هستند. مصرف شیشه میتواند باعث کاهش اشتها، افزایش تعداد تنفس، بی خوابی، اضطراب، بدبینی و افزایش دمای بدن گردد و مصرف دراز مدت آن باعث بروز یک سری بیماریها میشود؛ مثل بیماریهای دهان که در این بیماری دندانها فاسد شده و از بین میروند، انقباض سرخرگها و سیاهرگها، فشار خون بالا، افزایش دمای بدن، اختلالات قلبی، روان پریشی و توهم از عوارض مصرف شیشه میباشد.
بدن ما به صورت خودکار محرکهایی طبیعی دارد که به طور طبیعی ترشح میکند و خود را برای حفاظت در برابر آسیب آماده مینماید؛ اما زمانی که مت آمفتامین مصرف میکنیم، بدن تحریک میشود و مغز گول میخورد و مواد شیمیایی بیشتری آزاد میشود. در این حال مصرفکننده میتواند به طور مصنوعی مغزش را تحریک کند تا آن علایم زودتر و بیشتر بروز پیدا کنند؛ بهعبارتی میزان دوپامین در هسته اکوپاس در مغز را ۱۱ برابر میکند؛ یعنی میزان آن را ۱۱۰۰ درصد بالا میبرد. این درحالی است که تریاک دوپامین را ۴۰۰ درصد بالا میبرد؛ یعنی ۴ برابر میکند.
مصرفکننده شیشه؛ مثل مصرفکننده تریاک یا هروئین نیست. کسی که تریاک مصرف میکند ممکن است خمار شود یا خیلی کارها را انجام بدهد؛ ولی تقریباً میشود گفت که در مقایسه با یک مصرفکننده شیشه یا مواد روانگردان و محرکها یک انسان نرمال و عادی است. وقتی میزان دوپامین در اکوپاس مغز ۱۱ مرتبه بالا برود و انرژی آزاد کند، شخص وارد آستانه اسکیزوفرنی میشود و مرحلهای است که دچار توهمات واقعی میشود. مت آمفتامین بعد از گذشت 12 ساعت در نیمی از بدن تجزیه شده و از طریق راههای دفعی بدن؛ مانند تعریق، ادرار یا مدفوع از بدن خارج میشود؛ ولی راه اصلی خروج شیشه از راه ترشح کلیوی یا همان ادرار است. هر چه میزان اسیدی بودن ادرار بیشتر باشد، شیشه سریعتر از بدن دفع میشود و هر چه ادرار قلیاییتر باشد خروج مت آمفتامین کندتر و شاید اثرش بر روی بدن تا 30 ساعت هم به طول بیانجامد.
مصرف شیشه در هیچ کجای جهان درمان ندارد؛ اما درمان این بیماری در کنگره۶۰ که یک موسسه مردم نهاد است و در زمینه درمان انواع مخدرها به نتایج مطلوب و قابل توجهی رسیده است امکانپذیر است. درمان در کنگره۶۰ به روشDST و استفاده از داروی شفابخشOT در طی مدت۱۰ الی۱۱ ماه انجام میپذیرد. به اعتقاد کنگره۶۰ هر نوع اعتیادی قابل درمان است و هم اکنون نیز تعداد زیادی از مصرفکنندگان شیشه، در کنگره به درمان قطعی رسیدهاند.
نویسنده: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون هشتم)
تهیه مقاله: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رودهن
- تعداد بازدید از این مطلب :
100