مهم ترین علت آرامش در زندگی انسان ها کم رنگ بودن موضوع قضاوت است

جلسه هشتم از دوره بیست و سوم سری کارگاههای آموزشی عمومی کنگره۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی دهخدا، با استادی: راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی:مسافر علیرضا و دبیری: مسافر محمد، با دستور جلسه: " قضاوت و جهالت " در روز پنجشنبه 19 تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت:۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
از دبیر جلسه بابت ارائه گزارش خوبی که داشتند تشکر می‌کنم  از نگهبان جلسه و گروه مرزبانی و ایجنت محترم و از همه خدمتگزاران ازجمله مجوعه سایت و نشریات وot و  قسمت همسفران تشکر و قدردانی می‌کنم .دستور جلسه قضاوت و جهالت است انشالله جلسه خوبی را در کنار هم برگزار کنیم این دستور جلسه واقعا کارگشا و بسیار پر اهمیت است در بیرون از کنگره خیلی از خانواده‌ها با این قضیه درگیر هستند ولی اینجا با آموزش‌های خوبی که آقای مهندس به ما دادند توانستیم این موضوع را تا حداقل ممکن کاهش دهیم این دستور جلسه سال‌هاست که تکرار می‌شود به این دلیل که ما یادمان باشد اگر قبل از کنگره در جمع‌هایی بودیم  پر از غیبت و قضاوت،اکنون نباید این ضد ارزش‌ها را انجام دهیم باید حواسمان باشد که قضاوت آثار مخربی برای ما داردبعضی از خانواده‌ها هستند که بسیار آرام هستند به نظر من دلیل آن این است که قضاوت در زندگیشان بسیار اندک می باشد مثلاً خانه مادربزرگ ها و پدربزرگ ها به همین صورت است وقتی وارد آنجا می‌شویم یک حس امنیت و آرامشی را کسب می‌کنیم چون آنان مشغول کارهای خوبی مثل نماز هستند و در زندگی آنها خدمت به خلق خدا قابل مشاهده است. چون بیشتر مشغول موضوعات صراط مستقیم شده اند،خیلی به ندرت  وقت می‌کنند به این امورات بپردازند. وقتی از خانه‌شان برمی‌گردیم انرژی بسیار بالایی داریم خانواده‌هایی که درگیر قضاوت هستند از آرامش برخوردار نیستند و یک نوع اضطراب و استرسی وجود دارد اگر در محیطی قضاوت وجود داشته باشد تمرکز از خود گرفته می‌شود و مدام به اعمال و رفتار دیگران نگاه می‌کنیم که این اصلاً خوب نیست در کنگره این قضیه خیلی کم است ولی متاسفانه بعضیا هستند که مسئولین را مثل مرزبانان ایجنت‌ و دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهند ما باید به آن بیداری و آگاهی برسیم که این قضیه چقدر در زندگی و کسب و کار و تمام امور زندگی تاثیرگذار است بعضی ها می‌گویند این شخص هم مصرف می‌کند و هم روی این صندلی‌ها می‌آید به ما اصلاً ربطی ندارد که چه کسی چگونه سفر می‌کند
ما  نباید در اعمالمان پنهان کاری کنیم مثلاً شخص مسافر نامه زرد را به همسفرش نشان می‌دهد و می‌گوید که من روی برنامه هستم ولی متاسفانه گریز می‌زند باید به این فکر کنیم چقدر می‌توانیم خود را در پشت این نامه‌ها پنهان کنیم درست است که خداوند ستارالعیوب است عیب‌ها را پوشش می‌دهد ولی این قضیه تا جایی ادامه دارد که ما به هستی و این سیستم آسیبی وارد نکنیم این قضیه مقدار مشخصی دارد وقتی که خداوند از دل همه انسان‌ها خبر دارد دیگر نیازی نیست که ما در مورد کسی قضاوت کنیم شاید ما اگر جای او بودیم خیلی بیشتر تخریب ایجاد می‌کردیم قاضی اصلی خداوند است. من در یک پرونده قضایی یکی از قضات به بنده  اشتباه رای دادن و من محکوم شدم و از طریق کارشناسان که ثابت شد  که من نباید محکوم می‌شدم و حق با من بود دوباره شروع به پیدا کردن آن قاضی کردم  و گفتم که آقای قاضی به این دلیل و به این دلیل شما به بنده به اشتباه رای داده‌اید و حرف من رو قبول کردن و اما گفتند که دیگر نمی‌توانند رأیشان را باطل کنند و شما باید برای تجدید نظر بروید مجددا اقدام کنید و من هم رفتم اما موفق نشدم دیوان عدالت اداری کشور در تهران رفتم و موفق نشدم و حتی بار دگر رفتم در دفتر آن قاضی و گفتم من شما را نمی‌بخشم و حساب ما بماند سر پل صراط و منظور اینکه حتی قاضی دادگستری هم ممکن است اشتباه کند و امیدوارم که این دستور جلسه برای ما مفید واقع بشود ایمانمان را قوی‌تر بکنیم. راجع به این موضوع حتی آقای مهندس هم میگوید که صد در صد نمی‌توان این موضوع قضاوت را حل کرد ولی تا جایی که ممکن است قضاوت نکنیم در مسیر باشیم ایمان را قوی تر کنیم مطمئن باشید خداوند درهای خوب و بهتری را برای ما باز میکند

یک سری از مسافران خودشان نمی‌خواهند که خوب شوند و کاری ازما راهنمایان مرزبانان و همسفرشان و حتی خود جناب آقای مهندس بر نمی آید تا زمانی که خودشان خواسته رسیدن به رهایی را برای خود صرف کنند و بپذیرند که در این مدت بهتر است رهایشان کنیم.در یک آیه‌ای از سوره بقره رسول خدا(ص)  می‌گوید خدایا هرچه من تلاش می‌کنم هدایت کنم هر چقدر پند و اندرز می‌کنم معجزه می‌کنم این‌ها خوب نمی‌شوند چه کار کنم من خیلی خسته ام و خداوند می‌گوید که یک سری افراد که خودشان را پنهان می‌کنند و کارهایشان را پنهان می‌کنند و ایمان نمی‌آورند ما  بر دل های آنها مهر و موم کرده ایم و بر دیدگانشان و گوش هایشان  پرده افکندیم نمی‌بینند نمی‌شنوند بهتر است رهایشان کنیم تا  ایمان بیاورند. کنگره هم همین است. که من راهنما زور می‌زنم  نمی‌شود چون خودم به این شکل و این مدل بودم خود جناب مهندس هم می‌گویند بهتر است رهایشان کنیم تا زمانی که  به روش DST ایمان بیاورند از خداوند می‌خواهم آن هایی که در خواب غفلتند بیدار شوند و ما در این مکان مقدس یعنی کنگره قدم گذاشته‌ایم خدمتگزار باشیم. ممنون که به صحبت‌های من گوش کردید.