آقای مهندس در سی‌دی نردبان می‌فرمایند: قاضی خودمان باشیم. خروج از تاریکی برای یک لحظه امکان‌پذیر نیست و معجزه‌ای وجود ندارد که به یکباره از تاریکی خارج شویم؛ باید همان‌قدر که به عمق تاریکی رفته‌ایم به همان اندازه برگردیم.
تمام مشکلات از قبیل؛ اعتیاد، انتقام، کینه، تکبر، دروغ، تهمت، تجسس، نفرت و بقیه اعمال ضدارزشی ما تبدیل به تاریکی می‌شوند، ما نمی‌توانیم در یک لحظه از تاریکی خارج شویم؛ باید آموزش ببینیم و ذره‌ذره از تاریکی و مشکلات رها شویم، شخصی که می‌خواهد انتقام بگیرد، قاضی خطرناکی است.
خداوند بخشنده است، ما هم باید ببخشیم، ذره‌ای از صفات خداوند در ما هم وجود دارد و تاریکی انتقام را کنار بگذاریم؛ اگر بخواهیم به آرامش و آسایش برسیم؛ بایستی از یک‌سری چیزها و از خودمان بگذریم، تا به خویش برسیم.
باید علم زندگی کردن را بیاموزیم، مثل: شناکردن، اگر بلد باشیم لذت می‌بریم، وگرنه غرق می‌شویم. علم زندگی هم همین‌طور است؛ اگر آن را بدانیم به صلح و آرامش می‌رسیم؛ اگر از ضدارزشی‌ها دوری کنیم، منیت نداشته باشیم، قیاس نکنیم و به انسان‌ها خدمت کنیم، عشق بلاعوض بدهیم و بدون توقع باشد، حتماً راه برایمان باز می‌شود.
ما باید در مسیر، به خداوند اعتماد کنیم، وعده خداوند دروغ نیست؛ گاهی ما تمام عمرمان را صرف مسائل بیهوده می‌کنیم؛ چون به مرحله دانایی نرسیده‌ایم و انسان‌ها را نشناخته‌ایم. انسان‌ها همه خوب هستند باید آن‌ها را درک کنیم. اصولاً انسان‌ها به گونه‌ای آفریده شده‌اند که در وجود آن‌ها فضائل و رزائل هر دو باید با هم باشند؛ در غیر این صورت زندگی جریان ندارد و در اثر جهل و نادانی گرفتار مشکلات می‌شوند و بایستی به علم و دانش برسد، تا گره را باز کند.
کلاه خودمان را قاضی کنیم و تفکر کنیم که از چه مسیری برویم، خود شخص باید تصمیم بگیرد و راه را بلد باشد، این امر به وسیله بالا بردن دانایی و آگاهی انجام می‌گیرد. فکر کردن در زندگی مهم است، برای آینده برنامه‌ریزی کنیم، از گذشته درس بگیریم و در زمان حال زندگی کنیم.
نويسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر آیدا رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون پانزدهم)
عکاس: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ارسال مطلب و ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم) دبیر اول سایت
نمایندگی همسفران شعبه فردوسی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
150