بدن ما مثل یک خانواده بزرگ که شامل همسر، بچه، نوه، نتیجه، جوان، پدربزرگ و مادربزرگ است و اگر بخواهند حرکت یا کوچ کنند، نمیتوانند مثل یک جوان ۱۸ساله حرکت کنند، باید بهگونهای حرکت کنند که نوزاد شیرخوار، کودک ۳ساله و فرد کهنسال هم بتوانند حرکت کنند. سمفونی یا همصدایی در تمام بدن ما است باید آن را درک کنیم. اگر بخواهیم در کارها بهصورت انقلابی و یکمرتبه عمل کنیم مشکلات متعددی را به وجود میآوریم. برای مثال فردی که چاق هست و بخواهد لاغر شود، اگر یکمرتبه شروع کند به ورزش کردن، چربی بدن او کم میشود، وزن کم میکند؛ ولی پوست او آب نمیشود، بدون تغییر میماند و مشکل افتادگی پوست پیدا میکند. از قدیم میگویند: کلاهت را قاضی کن؛ یعنی خودت قاضی خودت باش. اگر یکسری مشکلات و مسائل داریم نباید انتظار داشته باشیم که زود از آنها خارج شویم، خروج از تاریکی، بحران و مشکل در یکلحظه امکانپذیر نیست، بستگی به این دارد که چقدر در اعماق تاریکی فرورفتهایم. اعتیاد، خوردن مشروبات الکلی، کینه، انتقام، دروغگویی، قمار، مالدوستی بیش از اندازه و تهمت زدن تاریکی محسوب میشوند و نمیتوان یکدفعه از آنها خارج شد. برای باز کردن هر بند و هر ریسمانی که برای خود درست کردهایم باید به علم، دانش و معرفت لازم برسیم تا بتوانیم آنها را یکییکی باز کنیم و این کار بسیار سختی است.
آموزشهای کنگره برای تعلیم و تربیت ما است، برای اینکه بتوانیم از یکسری چیزهای بیارزش بگذریم و به آسایش و آرامش برسیم. برای داشتن یک زندگی خوب، لازم است علم درست زندگی کردن را یاد بگیریم وگرنه همیشه در ترس، ناامیدی و درگیری خواهیم بود. علم زندگی کردن مثل فن شنا کردن است، اگر آن را یاد بگیریم، میتوانیم شنا کنیم و از شنا کردن لذت ببریم؛ ولی اگر آن را یاد نگیریم در آب دستوپا میزنیم و در نهایت غرق میشویم.
امروز دیدم یار را آن رونق هر کار را
میشد روان بر آسمان همچون روان مصطفی
گفتم که بنما نردبان تا برروم بر آسمان
گفتا سر تو نردبان سر را درآور زیر پا
عرفای بزرگ به یک توانایی و جایگاهی میرسند که از جسم خود خارج میشوند و به آسمان حرکت میکنند. برای رسیدن به خود باید از خود بگذریم؛ یعنی باید منیت، خودخواهی، کینه، حسادت، دشمنی و مالاندوزی را کنار بگذاریم و به عبارتی دیگر روی امیال و خواستههای خود پا بگذاریم. انسان زمانی میتواند به بعضی چیزها برسد که از بعضی چیزهای دیگر بگذرد. کار معنوی بار مادی میآورد، درصورتیکه خدمت کردن و عشق ورزیدن بلاعوض باشد و هیچ انتظاری نداشته باشیم، این وعده خداوند است. بنای خلقت بهگونهای است که در همه انسانها مبارزه شیطان و نیروی الهی وجود دارد، انسانی که بهطرف نیروی الهی میرود مثبت میشود و نیروی منفی در او بسیار کم میشود، انسانی هم که بهطرف نیروی منفی میرود، منفی میشود و نیروی مثبت در او بسیار ناچیز میشود، تا زمانی که انسان بهطرف نیروهای الهی و مثبت نرود درگیری بین نیروهای مثبت و منفی وجود دارد.
راه زندگی بیانتهاست هیچوقت به انتها نمیرسد، بعد از این جهان مرحلهای دیگر در جهانی دیگر شروع میشود، باید سختیها را تحمل کرد و از تلاش دست برنداشت. بعد زمینی بهکندی میگذرد، برای اینکه انسان بهخوبی پخته شود و از گل خام به گل پخته تبدیل شود؛ یعنی از انس به انسان مبدل شود، در این صورت مهر تأیید میخورد و در آزمون الهی قبول میشود. باید دید خود را وسیع کرده، حرکت کنیم تا به حل مسائل برسیم. اگر خالصانه با حسهای درون برخورد کنیم، میتوانیم حسهای برون را تقویت کنیم. برداشت من از این سیدی این است که برای رسیدن به خودم باید از خودم بگذرم؛ یعنی اگر صفات بدی دارم باید آنها را کنار بگذارم و خودم قاضی خودم و کارهایم باشم، اگر در زندگیام مشکلی، مسئلهای دارم یکمرتبه و شتابزده نمیتوانم عمل کنم، چون به مشکلات دیگری برمیخورم. برای داشتن زندگی خوب، رسیدن به آرامش و آسایش علم زندگی را یاد بگیرم، از گذشته درس بگیرم، برای آیندهام برنامهریزی کرده و سعی کنم در لحظه زندگی کنم، وقت خود را صرف چیزهای الکی و بیهوده نکنم و در مسیر نور الهی و معرفت سفر کنم تا بتوانم خودم را پیدا کنم.
نویسنده: همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول)
ویراستاری: رابط خبری راهنما همسفر اسماء
ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سیرجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
60