قضاوت و جهالت

جلسه دوم از دوره هیجدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی زاگرس، با استادی مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر علی‌محمد و دبیری مسافر علی ‌، با دستور جلسه: "قضاوت و جهالت"روز سه‌شنبه 17 تیرماه 1404 ساعت 17 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر اجازه داد در این جایگاه قرار بگیرم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته کنگره ۶۰ "قضاوت و جهالت" است. در مورد قضاوت من در زمان مصرف دیگران را بسیار قضاوت می‌کردم، سه پارامتر وجود دارد تا انسان دیگران را قضاوت کند یکی گمان بد بردن است دیگری تجسس کردن است و بعد از آن غیبت کردن و درنهایت قضاوت کردن در مورد آن شخص اتفاق می‌افتد. در زمان مصرف به خاطر نا‌آگاهی و جهالتی که ناشی از تاریکی‌های اعتیاد بود دیگران را قضاوت می‌کردم و خودم هم حکم را اجرا می‌کردم. اگر به شخصی گمان بد می‌بردم که او مثلا ممکن است مرا به خاطر مصرف مواد مخدر به پلیس معرفی می‌کند درباره‌ی او تجسس می‌کردم و با دیگران در مورد او غیبت می‌کردم و درنهایت با آسیب رساندن به اموال او حکمش را اجرا می‌کردم. قضاوت کردن فقط مختص خداوند است و بعدازآن قضاتی که در دادگاه شرایط قضاوت برای آن‌ها فراهم است و به‌دوراز جهالت و با آگاهی و مطالعه‌ی پرونده موردنظر رأی خود را صادر می‌کنند و پس از صدور رأی به طرفین دعوی یک مهلت ۲۰ روزه می‌دهند که چنانچه در روند پرونده و صدور حکم اشتباهی رخ داده است، طرفین بتوانند اعتراض کنند.

من مسافر در سفر اول اگر درگیر قضاوت بشوم که دیگران آیا به‌درستی سفر می‌کنند؟ آیا در کنار دارویی که دارند، مواد هم مصرف می‌کنند یا نه؟ این تجسس‌ها و قضاوت کردن‌ها باعث می‌شود که سفر خودم خراب شود و از ادامه‌ی سفر باز بمانم‌. حالا چگونه می‌توانیم قضاوت نکنیم؟ با آموزش‌هایی که در کنگره دریافت می‌کنیم مخصوصاً در آموزش‌های جهان‌بینی یاد می‌گیریم که از نیروهای منفی و ضد ارزش‌ها دوری کنیم همیشه در صراط مستقیم حرکت کنیم و در راه روشنایی گام برداریم و آنچه را که راهنما آموزش می‌دهد به‌طور کامل فرابگیریم و اجرا کنیم.
در پایان می‌خواهم در خصوص ساختمان در حال احداث نمایندگی‌مان نکاتی را بیان کنم. اول اینکه فرصتی پیش آمده است تا در یک کار خیر و خدا‌پسند شرکت کنیم و نام خود را در فهرست این امر بزرگ قرار دهیم سعی کنیم با حضور خود این امتیاز ارزشمند را از دست ندهیم‌ دوم اینکه اگر امکان کمک مالی نداریم با حضور در محل ساختمان و انجام کار، خود را در این ساختمان سهیم کنیم و اگر هم بالعکس توان مالی داریم و وقت کار کردن نداریم با کمک مالی، خود را در این ساختمان سهیم کنیم. به‌هرحال این ساختمان ساخته می‌شود و تنها چیزی که برای من مسافر می‌ماند یاد و خاطره‌ای است که در آن سهیم شده‌ام. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید از همه‌ی شما ممنونم.

تایپ گزارش: مسافر مظاهر لژیون 7
عکس: مسافر حسن مرزبان خبری
بارگزاری: مسافر محمد لژیون 8
مسافران کنگره 60 نمایندگی زاگرس