سلام دوستان رؤیا هستم همسفر علی‌اکبر
مشارکت در مورد سی دی قضاوت و جهالت قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی ندانستن است ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت برمبنای جهالت پرهیز کنیم قضاوت زمانی اتفاق خواهد افتاد که من در مورد آن موضوع یا شخص آگاهی کامل نداشته باشم فقط از روی ظاهر آن‌ها قضاوت را انجام دهم انسان مدام در حال قضاوت بسیاری از مسائل روزمره زندگی است ولی قضاوت در مورد دیگران اشتباه است به قول بزرگی اگر می‌خواهید در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنید ابتدا کمی با کفش‌های او راه بروید هرچه انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند و هر چه جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند.
سلام دوستان مریم هستم همسفر حسن
کسی که در جهالت باشد یعنی در تاریکی است و این تاریکی و جهالت برای همه یکسان نیست،ممکن است فردی دانایی اندکی داشته باشد یا فردی بیشتر این بستگی به تلاش و عدم تلاش انسان به سمت آگاهی داشتن و قدم برداشتن به سمت دانایی هست.برای جاهل بودن،انسان نیاز به چیزی ندارد ولی برای دانا بودن باید منبع اطلاعات یا رفتن به سمت روشنایی‌ها لازم است.منیت،ترس و ناامیدی باعث جهالت نمی‌شود وقتی جهالت و نادانی باشد ترس،منیت و ناامیدی را با خودش می‌آورد و چنین انسانی در امنیت نیست جهالت خودش آورده‌هایی دارد مثل خودخواهی،خرافات،حرص،بخل و قضاوت که درواقع میشود میوه‌های درخت جهالت. قضاوت تا زمانی که در مورد خودمان باشد بسیار خوب و سازنده است ولی وقتی در مورد دیگران قضاوت کنیم و از روی ناآگاهی و مرتبط نبودن آن به ما میشود قضاوت نا به‌جا و نادرست.قضاوت باید توسط کسی انجام بگیرد که کاملاً در آن موضوع آگاهی و اطلاعات کامل دو طرف را داشته باشد و طرفین آن را قبول داشته باشند قضاوت در صورتی درست است که با سند و مدرک باشد گاهی اوقات اشخاص را از روی ظاهر یا رفتارهای لحظه‌ای فرد متقابل و یا افکاری که ساخته ذهن خود ما هست خود را بر کرسی قضاوت نشانده و خودمان حکم صادر می‌کنیم ، و تصمیمی که از پایه غلط و نادرست هست را می‌گیریم و شاید مدت‌ها در همان اشتباه بمانیم .
سلام دوستان زهرا هستم همسفر
مشارکت در مورد جهالت و قضاوت
قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن وعدم آگاهی هست.خوب آنچه ما را از قضاوت کردن دور می‌کند دانایی ما هست و هرچه دانایی بیشتر باشد قضاوت‌ها رنگ و بوی واقعی می‌گیرد و اگر تمام شواهد راهم داشته باشیم نباید قضاوت کنیم و هر وقت وارد مسئله قضاوت می‌شویم دچار منیت و قیاس و کینه می‌شویم قضاوت یکسری پیش‌نیازهایی دارد مثل ایمان و عقل و دانایی و اعتمادبه‌نفس ولی جهالت هیچ پیش‌نیازی ندارد پس قضاوت‌هایی که از روی جهالت باشد مشکل‌سازتر میشود جهالت از ترس و ناامیدی و منیت تشکیل‌شده که این سه مورد از روی نادانی است و از میوه‌های جهالت هست امیدوارم با آموزش‌هایی که در کنگره می‌بینیم روزبه‌روز دانایی ما برود بالا تا قضاوت‌های بی‌مورد بیجا را کنار بگذاریم.
سلام دوستان سمانه هستم همسفر حسن
قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای عدم آگاهی و ندانستن است ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت برمبنای جهالت پرهیز کنیم. قضاوت زمانی اتفاق می‌افتد که من در مورد موضوع یا شخصی آگاهی کامل نداشته باشم و فقط از روی ظاهر قضاوت کنم انسان مدام در حال قضاوت کردن مسائل روزمره زندگی است ولی قضاوت کردن در مورد دیگران کار اشتباه است. هرچه انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند و هرچه جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند. ما زمانی که در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم،انرژی که باید صرف درمان و آموزش خودمان کنیم از بین می‌رود و این قضاوت کردن در ما تخریب ایجاد می‌کند و آرامش و آسایش را از ما سلب می‌کند. قضاوت کردن نیازمند علم و آگاهی است و هر کس نمی‌تواند در این جایگاه قرار بگیرد.
سلام فاطمه هستم همسفر قاسم
قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن یا نادانی است.و این دو با یکدیگر رابطه مستقیم دارند.یعنی اینکه هرچقدر دانایی خود را بالا ببریم ، کمتر قضاوت می‌کنیم . سه نوع قضاوت وجود دارد:1قضاوت در مورد خداوند. 2قضاوت در مورد خود. 3قضاوت در مورد دیگران انسان موجودی است که از ابتدا گویی قاضی به دنیا آمده و مرتب در حال قضاوت کردن است.انسان تا زمانی که در تاریکی است،علم و دانش و آگاهی ندارد نمی‌تواند دیگران را قضاوت کند.قضاوت باید برمبنای عدالت،معرفت و عمل سالم باشد.آقای مهندس فرمودند:در قضاوت همیشه کلاه‌خودتان را قاضی کنید،یعنی من در ابتدا خودم را قضاوت کنم و عدالت را در نظر بگیرم و در مشکلات ، دیگران را مقصر ندانم تا بتوانم با آگاهی و دانایی از تاریکی و جهل خود عبور کنم. ما باید بیاموزیم هر چیزی را همان‌گونه که هست بپذیریم.
سلام دوستان مریم هستم همسفر رضا
کسی که قضاوت می‌کند در پشت یکی از دیوارهای ترس،منیت،ناامیدی گیرکرده است . و وقتی قضاوت می‌کند خواسته یا ناخواسته تمام عقده‌ها وندانی های خود را به عرض دیگران می‌رساند و خود را رسوا می‌سازد. آنچه ما را از قضاوت دور می‌کند دانایی است انسان دانا به‌حکم عقل قضاوت نمی‌کند هرچند که عاقل باشد ولی همین عقل او را از قضاوت کردن بازمی‌دارد چرا؟! چون انسان عاقل می‌داند که عالم به اسرار غیب نیست و از صور پنهان دیگران خبر ندارد پس به‌حکم عقل جا برای اشتباه باقی می‌گذارد که شرمنده نشود. قضاوت کردن فقط و فقط در انحصار خداوند است و تنها او حق قضاوت دارد،هستند قضات فراوانی که علیرغم علم و اطلاعات مکفی بازهم اشتباه کردند و با چه حق‌ها ضایع‌شده است.
نویسنده : همسفران لژیون سردار
ارسال مطالب همسفر ساناز
همسفران نمایندگی معدن فیروزه نیشابور
- تعداد بازدید از این مطلب :
67