هفتمین جلسه از دورهی هفتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی بروجرد، با استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر کرم و دبیری مسافر رضا، با دستور جلسهی "قضاوت و جهالت" روز سهشنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، مهدی هستم مسافر
پروردگار را شاکر و سپاسگزارم که یک بار دیگر این جایگاه را تجربه میکنم. از جناب مهندس و خانوادهی محترمشان قدردانی میکنم، همچنین از راهنمای درمان اعتیادم، تشکر میکنم.
دستور جلسهی این هفته: "قضاوت و جهالت" است. هر دستور جلسهای که در کنگره۶۰ گذاشته میشود، دری را به روی مشکلاتی که درون هر فرد است، باز میکند.
در این دستور جلسه، قضاوت و جهالت روبهروی هم قرار داده شده است. قضاوت به معنی حکم دادن و قاضی بودن است، جهالت نیز از نادانی میآید. کسی که قضاوت میکند، به خاطر جهل و نادانی او میباشد. ما نه تنها دیگران، حتی خودمان را نیز نمیتوانیم قضاوت کنیم. قضاوت فقط کار قاضی است که قاضی، برای دادن حکم، تحقیق و تفحص کرده بعد حکم را صادر میکند؛ ولی ما انسانها به راحتی در جایگاه قضاوت قرار میگیریم و دیگران را قضاوت میکنیم.
گاهی قضاوت در ذهن ما اتفاق میافتد و ممکن است این قضاوت را بر زبان نیاوریم؛ ولی در ذهن خود حکم صادر کرده و اگر ناآگاه باشیم، حتی ممکن است حکم را هم اجرا کنیم.
انسان نادان، در ابتدا با قضاوت به خودش صدمه میزند و انرژی خود را از بین برده و حالش خراب میشود. این قضاوت کردن، روی دیگران نیز تاثیر میگذارد.
استاد امین میفرمایند: شما اگر از راه دور کسی را قضاوت کنید، به آن شخص ضربه میزنید و انرژی منفی به آن فرد برخورد میکند. گاهی اوقات ما حتی خداوند را نیز قضاوت میکنیم که این فقط از جهل ما سرچشمه میگیرد. اگر کسی آگاه باشد، وارد بازی قضاوت نمیشود.
وقتی ما قضاوت میکنیم، ترس و ناامیدی بر ما غلبه میکند. انسانی که وارد قضاوت کردن میشود، مانند عقربی است که به خود نیش میزند. حال ما چه کنیم که وارد بازی قضاوت نشویم؟ این جهالت و نادانی، با آموزش گرفتن، تزکیه و پالایش باعث میشود که ما دیگر وارد قضاوت نشویم.
درست است که ما نادان به دنیا میآییم؛ ولی قرار نیست این نادانی و جهالت را تا آخر عمر داشته باشیم. در مراحلی از زندگی، با آموزش گرفتن باید از جهالت خود بیرون بیاییم. وای به حال کسانی که جاهل به دنیا میآیند و جاهل از دنیا میروند. جناب مهندس میفرمایند: ما باید به دانایی عام برسیم که قدرت تشخیص داشته باشیم. وقتی انسان قدرت تشخیص داشته باشد، هیچ وقت قضاوت نمیکند.
امیدوارم همهی ما قضاوت را کنار گذاشته و با گرفتن آموزش و رسیدن به دانایی، از بازی قضاوت دور شویم و از جهلی که داریم خارج گردیم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید، سپاسگزارم.

تایپ ویراستاری :مسافر کریم لژیون چهارم
عکس :مسافر مهدی لژیون سوم
بارگزاری :همسفر حسین لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
84