English Version
This Site Is Available In English

قضاوت و جهالت

قضاوت و جهالت

جلسه سیزدهم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی بوئین زهرا، با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه "قضاوت و جهالت" در روز سه‌شنبه 17 خرداد ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان علی هستم یک مسافر.
خیلی خوشحالم که امروز در خدمت شما هستم. از نگهبان و دبیرعزیز ممنونم و تشکر ویژه از استاد و راهنمای عزیزم آقا نوید که به من اعتماد کردن تا در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم.
دستور جلسه در مورد قضاوت و جهالت می باشد؛ همانطور که جناب مهندس در صحبت هایشان می فرمایند: پناه میبریم به خداوند از بزرگترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان می باشد، چرا؟ چون تمام کار های اشتباهی که انجام می دهیم از جهل و نادانی خودمان می باشد. گاهی اوقات می بینیم که انسان مرتکب اشتباه می شود و می گوییم انسان جایزالخطاست ولی جناب مهندس می فرمایند که انسان مختارالخطاست، یعنی خود انسان آن اشتباه را انجام می دهد چه کار ارزشمند و چه کار ضد ارزش.
چیزهای با ارزش همیشه به سختی بدست می آیند. انسان به راحتی می تواند تبدیل به یک مصرف کننده شود ولی رهایی از اعتیاد کاری بسیار دشوار است. میخواهم بگویم انسان خودش کارهای خود را انجام می دهد، من اگر حال خوب می خواهم باید حال خوب به دیگران بدهم؛ نمی توانم یک طرفه قضاوت کنم مثلاً بگویم من خوب هستم و شما موظف هستید که به من احترام بگذارید. من باید به شما احترام بگذارم، تا شما هم متقابلاً به بنده احترام بگذارید، این رفتار همانند یک آیینه می ماند.

من در دوران مصرف دیگران را بسیار زیاد قضاوت می کردم، با خودم می گفتم که فلانی چگونه این ماشین را خرید این شخص که با من شروع به کار کرده بود و از این دست مسائل. صحبت من این است هرکس که به جایی می رسد خودش باعث این کار شده است. دلیل اینکه بنده در زمان مصرف دیگران را به اشتباه قضاوت می کردم این بود که جهل داشتم و کار هایم از روی نادانی بود. ولی خدا را شکر که به کنگره آمدم و آموزش گرفتم و ابتدا باید از خودم ممنون باشم؛ فکر نمی کردم که روزی این جایگاه را تجربه کنم ولی بالأخره تجربه کردم.
راهنما شدن در کنگره کار بسیار سختی هست و باید برای آن زحمات زیادی را متحمل شد و به این موضوع پی بردم که راهنمای من چقدر زحمت کشیده و "نابرده رنج، گنج میسر نمی شود" و باید دانست که هر کار ارزشمندی زحمت دارد؛ برای من گرفتن رهایی کار بسیار ارزشمندی بود چون برای بدست آوردن آن زحمت کشیدم.

تایپ و تنظیم: همسفر محمد لژیون اول

عکس: مسافر مهدی لژیون سوم

با تشکر، سایت نمایندگی بویین زهرا

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .