«قاضی خویش بشویم» بعضی وقتها خیال میکنیم، ما هستیم که تصمیم گیری میکنیم و هر کاری بخواهیم اجرا میکنیم؛ درصورتی که ما نیستیم اشتباه ما همین است.
هر کاری میخواهیم انجام بدهیم؛ باید به مرور زمان و با حساب باشد؛ پس کارهایی که یک مرتبه و به صورت انقلابی میخواهیم عمل کنیم، مشکلات متعددی به وجود میآوریم، در مورد قاضی خود بشوید، از قدیم گفتهاند: «کلاه خود را قاضی کنید.» (قاضی خودتان بشوید)، یعنی اینکه از یک بحران، از یک تاریکی، از یک مشکل نمیتوان یک مرتبه خارج شد، اگر بخواهید از تاریکی خارج بشوید، به محض اینکه پا در مسیر نور بگذارید، نور چشمانمان را کور میکند؛ باید چشم تحمل نور را داشته باشد.
کسانی که سالها در سیاه چال بودهاند، چشمهایشان را باز نمیکنند، بلکه ذرهذره و به مرور زمان چشم باز میکنند. امکان ندارد ما یک لحظه بتوانیم از تاریکی دور بشویم. انسان اگر بخواهد به آرامش برسد؛ باید از یک سری چیزها بگذرد تا بتواند به اوج برسد.
فراگیری علم زندگی، مثل یادگیری فنون شنا است که اگر شنا کردن را بدانیم از شنا کردن لذت میبریم؛ ولی اگر بلد نباشیم در آب غوطهور هستیم، ما اگر بدانیم با مشکلات چگونه برخورد کنیم، میتوانیم از زندگی خوبی، برخوردار باشیم.
ما ممکن است تمام عمرمان را صرف مسائل بیهوده کنیم؛ چون به مرحله دانایی نرسیدهایم؛ چون انسان را نشناختیم، اگر بخواهیم بندها را باز کنیم؛ باید به علم و دانش برسیم تا یکییکی بتوانیم بندها را باز کنیم.
برای مواد مخدر به علم و دانش رسیدهایم و یواش یواش بندش را باز کردیم. برای هر کاری شخص، باید خودش تصمیم بگیرد؛ در غیر این صورت هیچ کاری نمیتواند انجام بدهد؛ باید اول شخص بداند بعد بتواند به راحتی حرکت کند.
حرکت یک تصمیم قدرتی است که کار آسانی هم نیست؛ ولی در کل یک مبارزه است، مبارزه قدرت شیطان با اهریمن، در همه انسانها مبارزه نیروی الهی و نیروی شیطانی در همه انسانها وجود دارد.
ما نمیتوانیم بگوییم وجود ندارد، یک انسان مسیرش به طرف نیروی شیطانی و دیگری به سمت نیروی الهی حرکت میکند. اصولاً راههای زندگی بیانتهاست، هیچ وقت تمام نمیشود.
این شخصیت انسان که اول انس است، بعد انسان میشود. انس به مانند گل خام و انسان مثل گل پخته است، این گل خام، انسان ناآگاه است که تبدیل به انسان آگاه میشود.
وقتی میخواهد انسان پخته شود؛ باید سختی زیادی متحمل شود؛ باید انتخاب کنیم در کدام مسیر باشیم مسیر ظلمت یا روشنایی؟ بعضی مسائل خیلی آرام پیش میرود؛ ولی وقتی میگذرد با خود میگوییم چقدر سریع گذشت این موضوعات نباید ما را خسته کند، این مرحله میگذرد تا ما پخته شویم.
وقتی پخته شدید مهر تأیید میخورید، یعنی در امتحان قبول شدید و خداوند کسی را مجبور به کاری نمیکند، فقط هشدار میدهد و در ادامه باید دیدمان را وسیع کنیم و کفش بادوام بپوشیم. موقع حرکت آستینها را تا بالای آرنج بالا بزنیم و برای حل مسائل آماده شویم. ما آنچه هستیم که فکر میکنیم. در زمان حال زندگی کنیم و از گذشتهها نتیجهگیری کنیم و برای آینده برنامهریزی کنیم.
منبع: سیدی «نردبان»
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر تهمینه (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر تهمینه (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوازدهم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر فریناز نگهبان سایت
همسفران نمایندگی میرداماد اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
93