گروه خانواده - در قضاوت فقط ظاهر دیگران را می‌بینیم

جلسه اول از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سیرجان به استادی همسفر زینب، نگهبانی راهنما همسفر اسماء و دبیری همسفر فرشته با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که در کنگره هستم و آموزش می‌گیرم، از آقای مهندس، خانواده محترمشان، راهنمایم همسفر وجیهه و تمامی خدمتگزاران نمایندگی سیرجان تشکر می‌کنم. دستور جلسه امروز قضاوت و جهالت است، آقای مهندس همیشه در صحبت‌هایشان در اول جلسات می‌فرمایند: «خداوندا ما را از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است، نجات بده.» قضاوت به معنی حکم دادن، داوری کردن و جهالت به معنی نادانی و عدم دانایی است. زمانی که خداوند انسان را خلق کرد یک ویژگی به انسان داد و آن ویژگی قدرت اختیار بود که فقط به انسان این ویژگی داده شد و به هیچ‌کدام از موجودات، نباتات و جامدات داده نشد و به‌خاطر این قدرت، انسان اشرف مخلوقات است. با قدرت اختیار انسان می‌تواند سرنوشت خود را با دست‌های خود رقم بزند، خود او زندگی را آن‌طور که می‌خواهد برای خودش بسازد، همچنین به انسان قدرت کسب علم، دانش و آگاهی داد تا انسان بتواند از بین دو راه تاریکی و روشنایی، راه درست را انتخاب کند، خداوند مسیر هر دو راه را برای انسان مشخص کرد و پایان مسیر را نشان داد، راه تقوا و صراط مستقیم راهی است که انسان را به بهشت می‌رساند و پایان راه تاریکی‌ها و رفتن به سمت فسق و فجور، دوزخ است.

خداوند به انسان قدرت قضاوت کردن را داد، قضاوت کردن در چه مورد؟ در مورد چه کسی؟ قضاوت کردن در مورد خود او، این که عیب‌ها و مشکلات خود را پیدا کند، برای آنها یک راه‌حل پیدا کند و بتواند عیب‌های خود را برطرف کند تا بتواند رشد و پیشرفت کند. انسان می‌تواند در مورد تک‌تک افراد خانواده خود قضاوت کند به‌شرط این که وارد حریم خصوصی افراد خانواده نشود، راهنما یا معلم هم می‌تواند شاگرد خودش را قضاوت کند؛ ولی یک شاگرد هرگز نمی‌تواند راهنما و معلم خود را قضاوت کند، قضاوت کردن کار هر کسی نیست کسی که علم قضاوت کردن، آگاهی و دانش را داشته باشد و شغل او قضاوت کردن باشد، یک قاضی می‌تواند باتوجه‌ به اطلاعاتی که دارد و درسی که خوانده است، دیگران را قضاوت کند.

وقتی که ما دیگران را قضاوت می‌کنیم ظاهر دیگران را می‌بینیم و از باطن آنها خبر نداریم؛ بنابراین ممکن است در قضاوت کردن دچار مشکل بشویم و نتوانیم آن‌طور که باید قضاوت کنیم. قضاوت کردن دیگران نشانه جهل و نادانی است و خودخواهی، کینه، نفرت و حسادت را به دنبال دارد. وقتی در زندگی دیگران تجسس می‌کنیم و گمان بد می‌بریم بعد آن‌ها را قضاوت و محکوم کرده و برایشان مجازات تعیین می‌کنیم؛ حتی اگر در ذهن، اندیشه و قلب ما باشد، مثل این می‌ماند که وارد جنگ با آن شخص شده و یک‌سری موشک را به‌طرف مقابل پرتاب می‌کنیم، با این عمل طرف مقابل دچار یک حس بد می‌شود و حالش خراب می‌شود، این حس بد ممکن است خودش را با یک خواب آشفته و یا بیماری نشان بدهد و به همین نسبت هم شخص مقابل یک‌سری موشک به‌طرف ما پرتاب می‌کند و باعث بروز حس بد در ما می‌شود و این روند ادامه دارد، همین‌طور که من موشک پرتاب می‌کنم، طرف مقابل هم موشک پرتاب می‌کند و این تخریب بسیار زیادی در ما به وجود می‌آورد و بابت این رفتار هزینه‌های سنگینی پرداخت می‌کنیم؛ اما اگر یکی از طرفین قضاوت کردن را انجام ندهد؛ یعنی اگر طرف مقابل یک موشک را پرتاب می‌کند و جواب دریافت نکند، بار دوم و بار سوم مطمئناً آن کار را انجام نمی‌دهد و باعث می‌شود هر دوی ما حس خیلی خوبی را داشته باشیم.

زمانی که قضاوت را متوقف می‌کنیم در مسیر تزکیه و پالایش قرار می‌گیریم و این‌طور نیست که بگوییم من از امروز دیگر قضاوت نمی‌کنم! نه، وقتی می‌خواهیم قضاوت کردن را کنار بگذاریم به این راحتی نیست، باید بابت آن زحمت بکشیم و حتی ممکن است سال‌ها طول بکشد تا بتوانیم قضاوت کردن را کنار بگذاریم، وقتی که این کار را انجام دادیم روش زندگی ما، نگاه و دیدمان مانند حکما و دانشمندان می‌شود؛ چراکه حکما و دانشمندان هیچ‌وقت قضاوت نمی‌کنند؛ چون می‌دانند قضاوت کردن کار انسان‌های جاهل و نادان است. تجربه‌ای که خود من داشتم این است که یکی از اقوام از من خواستند شماره یکی از نزدیکانم را به ایشان بدهم و من هم شماره را به ایشان دادم و بعداً به آن شخص گفتم که می‌خواهم بدانم این بنده خدا که شماره شما را گرفتند چه کاری با شما داشتند؟ آن فرد به من گفتند به‌ تو چه، اگر می‌خواستند به خودتان می‌گفتند که من به این دلیل شماره را از شما می‌خواهم، این به‌ تو چه گفتن، باعث شد من دیگر نخواهم در مورد دیگران تجسس کنم و به خودم نهیب می‌زنم که زندگی دیگران ربطی به تو ندارد؛ چون تجسس کردن به دنبال خود قضاوت و غیبت را می‌آورد.

تقدیر از نگهبان دوره قبل 

تقدیر از دبیر دوره قبل

مرزبانان کشیک: مسافر منصور و همسفر زهرا
تایپیست: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر وجیهه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی