کنگره ۶۰ مکانی مقدس و امن است

جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰، در ۳۱ شهریورماه ۱۳۷۸ توسط مهندس حسین دژاکام، پایه‌گذاری و تأسیس گردید.

بنیان کنگره ۶۰ از همان ابتدا می‌دانستند که ورود به حوزه اعتیاد و مواد مخدر و مصرف‌کنندگان مواد مخدر، امری سهل و آسان نیست و مشکلات خاص خود را دارد. ایشان در بدو شروع فعالیت، علاوه بر تنظیم قوانین اصلی و داخلی کنگره ۶۰ که در ۱۴ بند،  که در کلیه جلسات کنگره ۶۰ قرائت می‌شود، منشوری تحت عنوان حرمت کنگره ۶۰ را تنظیم و تدوین نمودند. هر گروه و ارگان و موسسه‌ای، یک هدف مشخص دارد و به دنبال رسیدن به آن هدف، احتیاج به برنامه‌ریزی و تنظیم قوانین دارد و اگر خارج از برنامه تعیین شده حرکت کند، از رسیدن به هدف اصلی دور می‌شود. کنگره ۶۰ یک مرکز راهنمایی درمان اعتیاد است و بایستی شرایط مطلوب و امنیت لازم، جهت برگزاری جلسات و کارگاه‌های آموزشی را داشته باشد تا مصرف‌کنندگان مواد مخدر، بتوانند در کنار هم و در آرامش کامل به امر درمان اعتیاد خود بپردازند.
از زاویه‌ای دیگر، مرکزی که هزاران مصرف‌کننده مواد مخدر (درمان شده و یا تحت درمان) را بتواند پوشش دهد و در خود جای دهد و به درمان و رهایی برساند، بالطبع بایستی قوانینی بسیار محکم، روشن و قابل‌اجرا داشته باشد تا بتواند در این حوزه فعالیت نماید.
از زمان تشکیل کنگره ۶۰ در شهریور ۷۸ تا به امروز، درگیری، دعوا و یا حرکتی که منجر به بر هم خوردن نظم کنگره شود و یا منجر به عدم برگزاری حتی یک کلاس در ساعت مقرر خود شود، مشاهده نشده است. کنگره ۶۰ چه‌کاری انجام داده که توانسته است هزاران مصرف‌کننده انواع مواد مخدر که بعضی از آن‌ها برای به هم ریختن یک محله کافی بودند را تبدیل به انسان‌هایی کند که سال‌ها در کنار یکدیگر به‌عنوان دوست یا همکار حضور دارند و تنش، درگیری و بی‌احترامی یا بی‌نظمی در بین آن‌ها مشاهده نمی‌شود؟ ممکن است در بخش‌های مختلف اجتماعی چنین مواردی روی دهد که می‌دهد؛ اما چه شده که در کنگره ۶۰ چنین مسائلی وجود ندارد.
در پاسخ باید بگوییم: ابتدا، آموزش‌های کنگره ۶۰. در اینجا متد دی اس تی و داروی اپیوم یا اپیوم تینکچر و بحث درمان قطعی و تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی نیز مطرح می‌شود، در اینجا صحبت از قوانینی است که اهمیت آن‌ها از قانون، بالاتر است و به همین دلیل از واژه حرمت استفاده‌ شده است. حرمت با کلماتی چون حریم، محرم و حرام هم‌خانواده است و نشان از اهمیت خاص موضوع می‌باشد.

کنگره ۶۰ مکانی مقدس و امن است، زیرا هدف آن مقدس است. آیا رهایی یک انسان از دام اعتیاد مقدس نیست؟ آیا احیای یک‌نفس که به تعبیر کلام‌الله، احیای کل نفوس است، مقدس نیست؟ بنابراین، در چنین مکان و فضایی، امنیت خاطر، بسیار مهم است، به همین منظور، در کنگره ۶۰ حریم‌هایی در نظر گرفته‌شده که اعضا هیچ‌گاه نبایستی از آن‌ها عبور نمایند؛ زیرا عبور از آن‌ها، به معنی وارد شدن به مسائلی است که به‌احتمال قطع به‌یقین به شخص آسیب می‌رساند و او را از ادامه درمان و یا بعد از درمان، از ادامه سفر دوم بازمی‌دارد.

طبق نوشتار حرمت کنگره ۶۰، دروغ گفتن ممنوع است؛ صداقتی که یک رهجو در مقابل راهنما دارد، پله موفقیت رهجو است و دروغ گفتن و پنهان‌کاری رهجو در این سفر برای او ایجاد مشکل می‌نماید.
علیه شخصی سرزنش کردن؛ هیچ‌کس حق ندارد رفتار و کردار دیگران را مورد سرزنش قرار دهد؛ زیرا با این عمل فکر و ذهنش معطوف به دیگران می‌شود و از هدف اصلی خود دور می‌ماند.
حرف یکدیگر را قطع نمودن، الفاظ ناشایست بیان کردن و در جلسه بدون اجازه صحبت کردن؛ همه این موارد در کنگره، ممنوع است و انجام این موارد مانند سمی فضای کنگره را مسموم می‌کند. اگر به دیگران احترام بگذاریم، درواقع به خودمان احترام گذاشته‌ایم.
بحث سیاسی نمودن در کنگره ممنوع است؛ هر سخن، جایی و هر نکته، مکانی دارد.

لباس پوشیدن اعضاء باید مرتب و درعین‌حال، ساده باشد.
در کنگره، ردوبدل کردن و قرض دادن پول، بین اعضاء ممنوع است؛ شاید فردی در خیال خود قصد کمک داشته باشد، اما این عمل نتیجه خوبی ندارد و عمل سالم محسوب نمی‌شود؛ زیرا اگر فرد مقابل در موعد مقرر نتواند پول را بازگرداند، از ادامه سفر بازمی‌ماند.
بنابراین روابط بین اعضاء بایستی در حال تعادل باشد؛ اگر بیش‌ازحد به هم نزدیک شوند، این امر هم برای خودشان و هم برای کنگره ایجاد مشکل می‌نماید.
تلفن زدن به یکدیگر بدون اجازه راهنما در کنگره، ممنوع است؛ شاید اجرای این قانون برای بعضی از افراد، سخت باشد، اما این روابط و وارد شدن به حریم یکدیگر چیزی جز تخریب به دنبال نخواهد داشت. روابط بیرون از کنگره و برقراری دورهمی در ادامه، ایجاد مشکل می‌کند و ممکن است اثرات سوء آن به کنگره نیز رسوخ پیدا کند و فضای امن کنگره را متشنج نماید.

به قلم: راهنمای محترم مسافر علی اکبر لژیون 16
تایپ و تنظیم: مسافر محمدرضا
تهیه شده در سایت مسافران کاسپین