جلسه دوم از دوره سوم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران کیش به استادی همسفر معصومه نگهبانی همسفر نجوا و دبیری همسفر نازنین با دستور جلسه (وادی چهارم «درمسائل حیاتی به خداوند مسئولیت سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویش» و تاثیر آن روی من) روز دوشنبه ۲ تیر ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶:٠٠ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر و سپاس گذارم که به من اجازه خدمت داده شد تا در این جایگاه بنشینم آموزش بگیرم و استفاده ببرم. تیتر وادی چهارم در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویش. وادی اول تا وادی سوم حد و مرز تفکر را به ما نشان میدهد و این وادی مرزی را مشخص میکند؛ بین مسئولیت هایی که من نسبت به اطراف ام، پدر ومادر وفرزندان وهمسر، خداوند دارم ومسئولیت هایی که انها نسبت به من دارند. مسئولیت همیشه دو طرفه است و هیچ وقت یک طرفه نیست مادر به فرزند، استاد به شاگرد من نسبت به خداوند و قادر مطلق نسبت به من که خالق و افریننده من است. مرز و خط و خطوطی را برای من تعیین کردهاست خداوند به من در این وادی میگوید: که من تو را آفریدهام و نعمت در اختیار تو گذاشتهام و تو ای بنده در جواب این همه نعمت چه میکنی؟ کاملاً درست است که ما مسئول زندگی خودمان هستیم. خداوند به ما آزادی، اراده، واختیار داده و ما باید از ان برای شکلدادن به سرنوشت خود استفاده کنیم.
تمام اطراف ما موجودات و گیاهان و انسانها همه نشاندهنده این میباشد؛ که مسئولیت ما چه است و باز هم برمیگردد به خیر و شر تمام اعمالی که من در این جهان انجام میدهم؛ که تعیین کننده است. خداوند من را آفریده و خالق من است ومن میگویم: اگر نتوانم کاری را انجام بدهم میسپاریم به خداوند که درست کند. این اشتباه و راه گریزی است که خودمان ان را به وجود اورده ایم. وقتی تحمل وقدرت حل مشکل را نداریم میگوییم: خدایا خودت درست کن و این یک گریزگاه و یک ضعف میتواند باشد. انسان باید برای حل مشکلات خود تمام سعی و تلاشی را که از او بر می اید انجام دهد ونتیجه را به خداوند بسپارد.
در این وادی برای این که بیشتر متوجه مسئولیتها وعظمت خداوند شویم ابتدا باید خودمان را بشناسیم. انسان از دو بخش، صور اشکار و صور پنهان تشکیل شدهاست. در این وادی از مراتب نفس که شامل نفس اماره، نفس لوامه، نفس مطمئنه صحبت شدهاست که بیشتر انسانها در نفس لوامه هستند و از نیمی ازنفس اماره عبور کردهاند. . قرار گرفتن نفس در حالت مطمئنه بسیار سخت است و باید به یاد داشتهباشیم رشد و تکامل فرایندی تدریجی است و رسیدن به نفس مطمئنه نیازمند صبر و تمرین مداوم است. و کار هر کسی نیست. مسئولیت حیات ما بر عهده خود ما است و صحبت از گریزگاه و جای فرار وجود دارد که از بار مسئولیت خودمان شانه خالی کنیم زندگی خودمان را به صورت حق به جانب به عنوان یک حرکت عادی به خداوند بسپاریم و چون خداوند را قبول داریم منت هم بر سر خداوند بگذاریم که همه را به خودت میسپارم و فکر کنیم خداوند برای این وجود دارد که اگر ما هر کمبودی داشتیم و یا هر مشکلی برایمان پیش آمد است باید خداوند برای ما حل کند دعا و ارتباط با خداوند میتواند آرامش و راهنما برای ما باشد اما ما باید با اراده و تلاش خود گامهای لازم را برداریم.

ویراستاری و ارسال: همسفر بهاره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کیش
- تعداد بازدید از این مطلب :
18