انسان نمی تواند مشکلاتش را به خداوند واگذار کند.

جلسه هشتم از دوره دوازدهم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی طارم با استادی مسافر زکریا،نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر امیر با دستور جلسه<وادی چهارم و تاثیر آن روی من> در تاریخ سوم تیر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان زکریا هستم یک مسافر، خداوند را شاکرم که  قسمت شد یک بار دیگر در جایگاه استادی قرار بگیرم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. در مورد دستور جلسه صحبتم را اینگونه شروع میکنم که، ما هر ساختاری را در نظر بگیریم، یک سری قوانین در این ساختارها و سیستم ها حکم فرماست. اگر کنگره ۶۰ را در نظر بگیریم این جا هم یک سری قوانین و نظم نظامی حاکم می باشد، که باید آن ها را رعایت کنیم،تا بتوانیم در این سیستم سفر کنیم و به رهایی برسیم.

نظام هستی و خلقت هم از این امر مستثنی نیست، و قوانینی در آن حاکم می باشد، و این قوانین در نظام هستی و خلقت به طور دقیق اجرا می شود. چهارده وادیی که ما در کنگره ۶۰ داریم و اجرا می کنیم همین ها همان قوانین خلقت و نظام هستی می باشد،که ما باید آنها را یاد بگیریم و در زندگی اجرا نماییم تا به وسیله آن بتوانیم در مسیر درست حرکت کنیم و به تکامل برسیم.

یکی از این قوانین وادی چهارم می باشد که میگوید، در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن،‌. این وادی جایگاه خداوند را برای ما مشخص می کند، در این وادی این که چطور می توانیم خداوند را تعریف کنیم توضیح داده است. ما برای این که به خداوند برسیم باید تعریف درستی از خودمان داشته باشیم، در این وادی در مورد این که انسان چیست، و چه اختیاراتی دارد به ما توضیح داده شده است.

در زمان خلقت انسان خداوند به او قدرت بزرگی بخشید و آن قدرت، قدرت اختیار بود که با تکیه بر آن بتواند راه خود را انتخاب بکند، انسان با قدرت اختیاری که به او داده شد میتواند خود به سمت راه درست برود و به هدف درست و تکامل برسد یا به طرف مسیر اشتباه برود و به خود ضربه بزند‌. پس انسان با قدرت اختیاری که دارد نمی تواند مشکلات و مسائل زندگی خودش را به گردن دیگران بیندازد. انسان مسیر خودش را خودش انتخاب می کند هر انسانی می تواند به طرف مسیر درست یا غلط حرکت کند و این را نمی تواند به پای خداوند بنویسد. ممنون که به حرف های من توجه نمودید.

مرزبان کشیک: مسافر صدرالدین
مرزبان خبری:مسافر امین