باید با تفکر حرکت کنم

جلسه یازدهم از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی راهنمای تازه واردین همسفر فریبا، نگهبانی همسفر بی بی و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویش) و تاثیر آن بر روی من» روز دوشنبه ۲ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان فریبا هستم یک همسفر.
خدارو سپاسگزارم که بار دیگر این جایگاه رو تجربه می‌کنم. آموزش می‌گیرم و خدمت می‌نمایم. از نگهبان عزیز، دبیر محترم و خانم نسیم که استادی رو به من واگذار کردند سپاسگزارم. در رابطه با دستور جلسه امروز وادی چهارم، "در مسائل حیاتی به خداوند
مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویش"، که ادامه وادی های اول دوم و سوم است؛ این وادی ها چراغ راه هستند و راه درست را به ما نشان می‌دهند تا بتوانیم مشکلات خودمان را حل کنیم. وادی چهارم می‌گوید: به خداوند مسئولیت دادن سلب مسئولیت از خویش است. اگر بخواهیم ببینیم که تاثیر وادی بر روی خودمان چه بوده باید دوربین را روی خودمان بی‌اندازیم.

برداشت من از این وادی این بوده است که در زندگی فراز و نشیب های بسیار زیادی وجود دارد. مشکلات اقتصادی، اعتیاد و... اما آیا من فریبا مشکلات رو به دوش می‌کشم؟ یا سعی می‌کنم مشکلات رو بی اندازم به گردن دیگران؟ و اگر دستم به دیگران نرسید مشکلات رو می‌اندازم به گردن خداوند و می‌گویم که خداوند باید مشکلات من را حل کند و من فقط به درگاه خداوند دعا و راز و نیاز می‌کنم؟ از خداوند بخواهم که خدایا تمام مشکلات من را حل کنید، چون من به شما ایمان آورده‌ام.

خب در گذشته من این‌کار را انجام می‌دادم. شاید سال ها در جایی نشسته بودم و بدون اینکه تفکر کنم بدون اینکه جست‌و‌جو کنم، فقط برای خوب شدن مسافرم صبح تا شب دعا و نذر می‌کردم. تمام مسئولیت هارو به گردن خداوند می‌انداختم ‌که خدایا کمکم کن که خودت از مسائل من از همه آگاه تر هستی. تا زمانی‌که با کنگره آشنا شدم فهمیدم اینکه یجا بنشینم هیچ چیزی درست نمی‌شود.

راز و نیاز مسائل رو حل نمی‌کند. باید با  تفکر حرکت کنم. چون تفکر بسیار مهم است در مسیری که می‌خواهم راه را و از بیراهه تشخیص بدهم. باید آموزش بگیرم، چون بدون آموزش امکان ندارد که من بتوانم درمان اعتیاد رو پیدا کنم. خیلی مسائل دیگه را هم نمیتوانم بدون آموزش و بدون مربی حل کنم.
این وادی به من می‌گوید تا خودت را نشناسی نمی‌توانی خدارو بشناسی. این خود شناسی چه هست؟ مسئولیت ها دو طرفه هستند؛ اما من باید خودم رو بشناسم و مسئولیت خودم رو بپذیرم و وظیفه ای رو که نسبت به خودم و دیگران از جمله خانواده دارم انجام بدم.

درست مانند درمان اعتیاد که مثلثی رو شکل داده است، خب من اگر نتوانم این سه تا ضلع مثلث رو به شکل موازی به تعادل برسانم امکان ندارد که بتوانم تزکیه و پالایش را روی خودم به اجرا دربیارم. اگر فیزیک من به تعادل برسد، قطعا صور پنهان من هم به تعادل خواهد رسید. این وادی انسان رو به دو بخش صور آشکار و صور پنهان تقسیم کرده است. صور آشکار که شامل جسم است و صور پنهان که شامل نفس، روح و... است. من باید هم نسبت با صور آشکار اطلاعات به دست بیاورم و هم صور پنهان و این دو را با خوبی بشناسم. آقای مهندس در تمامی سیدی ها، کتاب ها، مقالاتی و... که صحبت می‌کنند، از صور پنهان می‌گویند و با این موضوع اشاره می‌کنند که شناخت آن سخت است. چون مانند کوه یخی است که بیشتر آن زیر آب قرار دارد.

پس صور پنهان دیده نمی‌شود که بتوان به راحتی آن را تزکیه و پالایش کرد پس ذره ذره با آموزش ها و اجرایی کردن آنها با طوری‌که از قوه به فعل آن‌ها را دربیاوریم و به تزکیه و پالایش برسیم می‌توان این‌کار را انجام داد.

دقیقا همانطور که اعتیاد به آرامی بوجود آمده است، همانطور هم به آرامی به درمان خواهیم رسید. و این اتفاق تنها زمانی ممکن است که ما آموزش بگیریم و به طرف ارزش ها حرکت کنیم و به خواسته های خودمون برسیم. مچکرم که با سکوت خودتون به صحبت های من گوش کردید.

مرزبان خبری: همسفر سکینه
تایپ: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
عکاس: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان