مسئولیت انسان، شناخت خویش

موضوع: در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.
هرکدام از ما نگاه و برداشت متفاوتی از قدرت مطلق در مسائل حیاتی داریم. حال در این وادی سعی می‌شود که جایگاه واقعی ما در مسائل حیاتی و حد و مرز مسئولیت قدرت مطلق و مسئولیت خودمان را نشان دهد؛ با یادآوری توجه به تفکر در سه وادی قبل، برای ما روشن گردید که بیشترین بار مسئولیت بر دوش خودمان هست.
عده‌ای مسئولیت را به قدرت مطلق واگذار می‌کنند و بعضی هم روی شانس خود اعتقاد دارند، در کنگره ۶۰ ما روی تفکر و اندیشه خودمان و تلاش و حرکتمان حساب می‌کنیم و از قدرت مطلق می‌خواهیم راه درست را به ما نشان دهد. خداوند مسئولیت خود را در قبال انسان به‌خوبی ادا کرده است، با دادن اختیار و نشان دادن پایان دو راه فسق و فجور و صراط مستقیم و نیز وعده داده است که در هر دو راه تو را یاری می‌کنم. به‌هرحال برای شناخت قدرت مطلق بایستی اول خودمان را بشناسیم، هرچه خود را بیشتر و عمیق‌تر بشناسیم به قدرت و نیروی خداوند بیشتر پی خواهیم برد که به همان اندازه می‌تواند تغییرات مهم و بزرگی را در جهت مثبت در زندگی ما به وجود آورد.
فهمیدیم که شناخت این دو (خود و نیروی مطلق) مستلزم تلاش و حرکت در جهت ارزش‌ها و همچنین آشنایی با جهان‌بینی عمیق کنگره می‌باشد.
وقتی یک مصرف‌کننده قبول می‌کند که در تمام تخریب‌ها و مسائلی که برایش پیش‌آمده خودش مقصر اصلی است، تازه‌وارد سفر درمان برای رهایی شده است. از آنجایی که ما می‌دانیم کمترین تخریب اعتیاد، مصرف روزانه آن است، متأسفانه عده‌ای آن (مصرف روزانه‌) را فقط اعتیاد می‌دانند یک فرد مصرف‌کننده چنان تخریب‌هایی در مسائل حیاتی خود به وجود آورده که یک جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. وقتی که با کمک جهان‌بینی و قبول مسئولیت در راه درمان قدم می‌گذارد تغییرات درونی را خودش و ظاهری را هم دیگران کاملاً حس می‌کنند، به گونه‌ای که بعد از درمان و رهایی شخص منکر انجام کارها و رفتارهای ضد ارزشی خود می‌شود. جهان‌بینی این‌گونه است که‌ در صور پنهان قالب فرد را دوباره از نو می‌سازند و در صور آشکار هم باید به گونه‌ای نفسمان را تربیت کنیم که بتوانیم خواسته‌های نامعقول او را به معقول تبدیل کنیم. حال که حدومرز مسئولیت خود و قدرت مطلق را شناختیم پرسیده می‌شود که راز و نیاز و دعا کجای این قضیه قرار دارد؟ عده‌ای دعا کردن را با امر و نهی کردن اشتباه می‌گیرند و شب و روز به قدرت مطلق راهکار نشان می‌دهند که مثلاً اگر فلان اتفاق برایم بیافتد حتماً ترک خواهم کرد که این هم به این دلیل است که بهانه آوردن برای تکرار رفتارهای ضد ارزشی از تغییر کردن راحت‌تر است.
دعا و راز و نیاز برای روشن‌تر کردن مسیر راه مستقیم است که شخص را برای رسیدن به هدف با نشانه‌هایی روبه‌رو می‌کند که دسترسی فرد را برای حل مشکل آسان‌تر می‌کند؛ نه اینکه از قدرت مطلق بخواهیم خود مشکل را حل کند.
راز و نیاز به درگاه قدرت مطلق زمانی اثرگذار است که اولاً: من مسئولیت زندگی‌ام را پذیرفته باشم. دوماً: در مسیر ارزش‌ها و صراط مستقیم فرمان‌ها قدرت مطلق را به‌درستی اجرا کنم. دوماً: نهایت تلاش خود را برای دور شدن افکار منفی و نیروهای مخرب انجام دهم تا به آرامش برسم تا یاری خداوند را لحظه به لحظه در تمام مراحل زندگی‌ام لمس کنم.
با تشکر مسافر مجید از لژیون یازدهم

نگارش متن: مسافر مجید لژیون یازدهم
عکاس و ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین