مسیر راستین و سالم

در مسائل حیاتی به خدواند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن؛ مفهوم این وادی به معنا شناخت خویش و خویشتن یا به‌عبارتی از «تو حرکت و از خدا برکت» است. ما انسان‌ها زمانی‌که دچار مشکل می‌شویم دیگران را مقصر می‌دانیم؛ اما هیچ‌زمان فکر نمی‌کنیم که مشکل اصلی خود ما بوده‌ایم؛ بنابراین چهره حق به‌جانب به‌خود گرفته و مقصر اصلی را خدواند، پدر، مادر، تقدیر و سرنوشت می‌دانیم تا جایی‌که گاهی‌اوقات از خداوند انتظارات غیر ممکن داریم، او را غول چراغ جادو تصور کرده و توقع داریم که هرچه می‌خواهیم باید انجام شود. خداوند انسان را خلق کرده و به او قدرت اختیار داده که این نشان‌دهنده این موضوع می‌باشد که انسان برای قدرت مطلق بیش از دیگر موجودات حائز اهمیت است.
خداوند خطاب به انسان می‌فرماید که مسیر راستین، سالم و تقوا یا مسیر فسق و فجور، زشتی و پلیدی را انتخاب کن؛ بنابراین زمانی‌که ما به‌طرف راه تقوا حرکت کنیم، نیروهایی از طرف خداوند ما را یاری می‌کنند که این نیروها نیرو مافوق هستند و ما آن‌ها را رؤیت نمی‌کنیم؛ زیرا قدرتی بسیار عظیم پشت این نیروها وجود دارد که کل هستی را آفریده و موجودات را هدایت می‌کند؛ به‌عنوان مثال: خداوند انسانی را آفرید که درون او مانند شهری بسیار بزرگ است؛ چراکه بشر دارای دو هسته از جمله صورآشکار به‌معنا آن‌چه ما از جسم رؤیت می‌کنیم مانند: دست، پا، قلب و کلیه بوده و صورپنهان یعنی آن‌چه که از دید ما پنهان است مانند: نفس، روح و عقل می‌باشد. نفس تعین مو‌جودیتی است که ظاهر و باطن را می‌نماید و دارای خواسته است، خواه آن خواسته معقول یا نامعقول باشد.
نفس در وجود انسان دارای ۳مرحله می‌باشد که در ابتدا نفس اماره یا امر کننده قرارگرفته است و یعنی به‌طور دائم فرمان می‌دهد و تنها به فکر منافع خود است. فردی که در مرتبه نفس اماره باشد در مرتبه پایینی از دانایی قرارگرفته و هر عملی را از روی احساسات و غیرمنطقی انجام می‌دهد؛ بنابراین این مرحله از نفس، آخرین مرحله نفس در حیوان و اولین مرحله نفس در انسان است که این افراد اگر در زندگی اشتباه کرده یا شکست بخورند، خداوند را مقصر دانسته و به زمین و زمان ناسزا می‌گویند. دومین مرتبه از نفس، نفس لوامه است، افرادی که در این مرحله از نفس قرارمی‌گیرند تا حدودی از دانایی و آگاهی بهره‌مند هستند؛ بنابراین این افراد اگر کار اشتباهی انجام دهند، دچار عذاب وجدان شده، خود را مقصر دانسته و سرزنش می‌کنند. اکنون در این مرحله بودن بهتر از مرحله نفس اماره است؛ زیرا افراد کمی به اشتباهات خود می‌اندیشند. مرحله سوم، نفس مطمئنه است که در این مرحله فرد کار اشتباه و غیر معقول انجام نمی‌دهد و چنین افرادی از جایگاه بزرگی نزد خداوند برخودار هستند.
اکنون با مطالعه‌ این وادی آموختیم که خدواند تا چه اندازه مهربان و باگذشت است، کل طبیعت را بر مبنا عشق به مخلوق خود آفریده و آن‌قدر به انسان اهمیت داده که با تمام اشتباهات باز هم مسیرهایی را برای او گذاشته تا از تاریکی و ظلمت دوری کند. ما با آموزش‌هایی که دریافت کرده‌ایم به این نتیجه می‌رسیم که بایستی از خواسته‌های نفس اماره دوری کرده، آگاهی خود را بالا ببریم تا به مرحله نفس مطمئنه وارد شویم؛ البته این مرحله بسیار دشوار است و کمتر کسی به این مرحله دسترسی پیدا می‌کند؛ اما امیدوار هستم با سعی و تلاش بتوانیم به خداوند نزدیک شده و ارتباط خود را با قدرت مطلق محکم و پایدار کنیم.

تایپ: همسفر فاطمه (ا) رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ویرایش و ویراستار: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)