مسئولیت‌پذیری، اولین گام برای خروج از تاریکی

مسئولیت‌پذیری، اولین گام برای خروج از تاریکی است. در مسیر رشد و بازسازی شخصیت، وادی‌ها به‌عنوان ستون‌های تفکر و عمل در کنگره۶۰ نقش اساسی دارند، وادی چهارم با عنوان "در مسائل حیاتی، مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن" تلنگری جدی به انسان است تا از لاک توجیه و انکار خارج شود و مسئولیت تصمیمات و وضعیت زندگی‌ خود را بپذیرد، این وادی با بیانی محکم اصل تفکر و مسئولیت‌پذیری را یادآوری می‌کند، تفکر نخستین گام برای خروج از جهل است و انسان بدون تفکر، موجودی بی‌جهت، بی‌هدف و آسیب‌پذیر خواهد بود، وادی چهارم به ما می‌گوید که هیچ نیرویی نمی‌تواند انسان را از باتلاق مشکلات نجات دهد مگر این‌که بخواهد فکر کند و اقدام نماید تفکر چراغی است که مسیر را روشن می‌سازد و از غرق‌شدن در تاریکی جلوگیری می‌کند.

عقل مهم‌ترین ابزار تشخیص صراط مستقیم معرفی می‌شود و بر پایه‌ی تفکر سالم شکل می‌گیرد؛ زمانی می‌تواند مسیر صحیح را به انسان نشان داد که اطلاعات ورودی صحیح، آموزش مناسب و تجربه‌ی کافی داشته باشد، تفکر زمینه‌ساز عقل و انتخاب‌های منطقی است که بدون آن انسان یا در تکرار خطاها گرفتار می‌شود یا در دام وسوسه‌های نفس می‌افتد، برخی افراد هنگام روبه‌رو شدن با مشکلات، تمام مسائل را به خدا نسبت می‌دهند و از خود سلب مسئولیت می‌کنند، این نگاه نادرست مانعی جدی در مسیر پیشرفت است، خداوند سیستم هستی را به‌گونه‌ای خلق کرده است که انسان باید با اراده و اختیار خود تصمیم بگیرد و پیش برود؛ بنابراین انسان در برابر خدا مسئول است نه معذور. اختیار موهبت الهی انسان و موجودی مختار است و این اختیار، بزرگ‌ترین هدیه‌ی الهی است.

زمانی‌که فرد از قدرت خود استفاده نکند و تمام مسائل را به سرنوشت و خداوند بسپارد در واقع از جایگاه انسانی خود فاصله گرفته است، این وادی ما را به‌سوی بازپس‌گیری این جایگاه سوق می‌دهد که در آن می‌توان آینده را ساخت نه تنها تحمل کرد، افرادی که در ابتدا خود را قربانی می‌دیدند، پس از عبور از وادی به این باور رسیدند که من مسئول هستم و این تغییر دیدگاه، آغاز تحولی بزرگ در آن‌ها بوده است، درمان بدون پذیرش مسئولیت شخصی، تنها یک خیال است. مهندس دژاکام با بیانی ساده؛ اما عمیق توضیح می‌دهند که هیچ قدرتی به‌اندازه‌ی تصمیم انسان نمی‌تواند در سرنوشت او نقش داشته باشد، شخصی که از مشکلات فرار می‌کند و تمام مسائل را به خدا واگذار می‌نماید، هیچ‌گاه رهایی واقعی را تجربه نخواهد کرد؛ باید ابتدا خود حرکت و تفکر کنیم و سپس از خدا کمک بخواهیم.

این وادی برای من روشن ساخت که سال‌ها با نگاهی اشتباه، درگیر سرزنش دیگران، شانس، سرنوشت و تقدیر بودم؛ اما امروز متوجه شدم اگر بخواهم زندگی خود را تغییر دهم؛ باید مسئول باشم و تفکر کنم خداوند ابزار را در اختیار من قرار داده حال این من هستم که باید از آن‌ها استفاده کنم. در پایان؛ اگر انسان بخواهد از تاریکی جهل، اعتیاد و بی‌نظمی خارج شود، ابتدا باید تفکر کند، سپس مسئولیت خود را بپذیرد؛ زیرا خداوند مسئول زندگی ما نیست بلکه وظیفه خود ما است که با پذیرش این واقعیت و به‌کارگیری آموزش‌ها، انسان می‌تواند آینده‌ای روشن و هدفمند بسازد، اشخاصی که از این وادی عبور کرده‌اند، بهتر می‌دانند که هیچ‌چیز بدون فکر، مسئولیت و حرکت تغییر نخواهد کرد بلکه تغییر واقعی لحظه‌ای آغاز می‌شود که بگوییم: «من مسئول هستم» و این جمله پایان مسیر نیست در واقع آغاز سفر نور است.

منابع:

کتاب عشق؛ چهارده وادی برای رسیدن به خود وادی چهارم، سی‌دی آموزشی وادی چهارم از مهندس حسین دژاکام، مقاله‌ی آموزشی آقای خدامی پیرامون این وادی در سایت کنگره۶۰، تجارب اعضای کنگره۶۰ در جلسات حضوری و مجازی

نویسنده: راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
عکس: اعضای گروه عکس سایت
ارسال: همسفر راحله (نگهبان سایت)
نمایندگی همسفران سلمان‌فارسی