آداب معاشرت و رفتار صحیح انسانی

این زمین همیشه بستر نیکی‌ها و بدی‌هاست چنان‌چه از آن‌چه ما ‌می‌بینیم از بستر مرداب گُل به زایش درمی‌آید؛ که انسان را متحیّر می‌گرداند، و باز ممکن است عکس این هم باشد، آن‌چه خداوند مقدّر می‌گرداند که غیرممکن‌ها را ممکن و به ظاهر ممکن‌ها را کاملا غیرممکن می‌نماید؛ بیرون آمدن از مرداب اعتیاد و شکوفا شدن در پهنه گیتی یکی از آن غیرممکن‌ها بود، که به یاری اللّٰه به‌وقوع پیوست، باری برادر، نابرده رنج گنج میسّر نمی‌شود، دوستان همه سلام فراوان دارند؛ همه برای آن‌چه اتّفاق می‌ٱفتد سخنانِ تو را می‌شنوند و نظارت بر امورات دارند. در نشست با اعضاء مثلث همه می‌دانیم که راه همان‌گونه که کراراً گفته شد، پستی و بلندی‌ها و همواری و ناهمواری‌ها را دارد، می‌دانیم که همه در تلاش می‌باشند.

دل‌نوشته همسفر گلثوم (لژیون پنجم) 

اولین مسئله در آداب معاشرت، تعادل و بی‌تعادلی است. تعادل یعنی رسیدن به پایداری و «عدالت» نیز از همین واژه گرفته شده است. مشکلی که امروزه وجود دارد این است که انسان‌ها کم‌کم از تعادل خارج شده‌اند و این مسئله فقط مربوط به قشر مصرف‌کننده نیست، بلکه شامل همه انسان‌ها می‌شود. تمام اقشار جامعه از تعادل خارج شده‌اند و همین امر موجب رنجش و آزار اطرافیان‌شان می‌شود.

انسان باید آداب معاشرت را به‌درستی اجرا کند؛ مانند آداب غذا خوردن، این‌که چه میزان بخورد و چگونه بخورد. در رانندگی نیز، زیاد بوق زدن، سرعت غیرمجاز، حرکات خطرناک یا ریختن زباله از پنجره، همگی بی‌ادبی محسوب می‌شوند. کسی که این آداب را رعایت می‌کند، باادب است و کسی که آن ها را نادیده می‌گیرد، از دایره ادب خارج می‌شود.

در آداب صحبت کردن، انسان باید بر سخنان خود تسلط داشته باشد. برای مثال، نباید ناگهان حرف زشتی از دهانش خارج شود، نباید در صحبت دیگران دخالت کند و هنگام غذا خوردن نیز نباید صحبت کند.

آداب مهمانی دادن نیز این است که میزبان، از قبل همه چیز را آماده کند و زمانی که سفره پهن شد، همه چیز بر سر سفره حاضر باشد و میزبان در حین صرف غذا بلند نشود.

آداب غذا خوردن در مهمانی نیز این است که مهمان تا زمانی که میزبان غذای خود را نکشیده، نباید شروع به غذا خوردن کند. میزبان اولین نفری است که غذا را می‌کشد و آخرین نفری است که از سر سفره بلند می‌شود. همچنین، اگر چند نوع غذا سر سفره باشد، بهتر است مهمان فقط یک نوع را انتخاب کند.

برای مثال، وقتی به رستوران یا جایی دعوت می‌شویم و چند نوع غذا وجود دارد، نباید از همه آن‌ها استفاده کنیم. آقای مهندس فرمودند: بعضی‌ها بشقاب‌شان را از سالاد یا چند نوع غذا پر می‌کنند و این بسیار بی‌ادبی است. معمولاً تنوع غذا برای آن است که هر فرد برحسب ذائقه و علاقه خود، یکی را انتخاب کند.

وقتی به اداره یا مکانی رسمی مراجعه می‌کنیم؛ باید اصول آن را رعایت کنیم؛ مثلاً تا زمانی که اجازه نشستن داده نشده، نباید روی صندلی بنشینیم.

احترام گذاشتن به حقوق دیگران، رعایت فاصله مناسب و تجسس نکردن در کار دیگران، از جمله مصادیق آداب معاشرت است. هر انسانی دارای یک حریم شخصی است و این حریم باید حفظ شود.

وقت‌شناسی یکی از مهمترین و بزرگترین نشانه‌های ادب است. به‌طور کلی، هیچ انسانی بد نیست و اگر بدی می‌کند، به دلیل نرسیدن به دانایی است. تمام بدبختی بشر از جهل و نادانی او ناشی می‌شود.

ما باید با دانش، آگاهی و تجربه، سطح دانایی خود را بالا ببریم. اگر این تفکر را در خود ایجاد کنیم که بدی انسان‌ها به‌دلیل ناآگاهی آن‌هاست، بسیاری از درد و رنج‌های‌ ما کاهش می‌یابد.

به نظر من، کنگره‌۶۰ آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی را به‌زیبایی به ما آموزش می‌دهد و افرادی که به کنگره می‌آیند؛ باید بیرون از کنگره طوری رفتار کنند که الگوی دیگران باشند.

نویسنده: همسفر گلثوم رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زال‌پارس