جلسه هفتم از دوره چهل و چهارم کارگاههای آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی راهنمای محترم مسافر رضا، نگهبانی مسافر امير و دبیری مسافر مجيد، با دستور جلسه "آداب معاشرت، ادب و بی ادبی، تعادل و بی تعادلی" در روز چهارشنبه 21 خرداد ۱۴۰۴ ساعت ١٧ آغاز به کار كرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان و دبیر عزیز تشکر می کنم که به من اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم تا بتوانم خدمت و کنم و از شما عزیزان اموزش بگیرم.
به رهایی های این هفته تبریک می گویم، همین رهایی ها و همچنین حضور تک تک ما برای عزیزان تازه وارد الهام بخش می باشد و سبب تشکیل باور در آنها می شود.
در مورد دستور جلسه از نظر من اینگونه است که نمی توان گفت مصرف کنندگان مواد مخدر افراد بی ادبی هستند ولی باید بگویم که بیماری اعتیاد مانند بسیاری از بیماری ها می باشد؛ برای مثال شخصی که دندان درد دارد، پرخاشگر می شود و از شدت درد حوصله و توان صحبت کردن و معاشرت با نزدیک ترین افراد خانواده خودش را نیز نمی تواند داشته باشد؛ همین موضوع نیز در مورد بیماری اعتیاد صادق است، فردی که مصرف کننده است هر کاری از دستش بر می آید چون در حالت بی تعادلی به سر می برد و نتیجه بی تعادلی به بی ادبی و پرخاشگری ختم می شود.
ما در کنگره یاد گرفتیم که کلمات دارای بار و انرژی می باشند، خوب صحبت کردن و با ادب رفتار کردن، انرژی متقابل را به همراه دارد؛ در کنگره اولین هدف ما رهایی از اعتیاد و بعد از آن فرا گرفتن راه و رسم زندگی می باشد. درروزمرگی وقتی من با ادب و رعایت احترام سخن می گویم، کارهایم بهتر پیش می روند، وقتی در یک ارگان با رعایت آداب معاشرت رفتار می کنم در نهایت آرامش کارم به انجام می رسد.
در ابتدای ورودم به کنگره از خود سوال می کردم، چرا باید پیراهن سفید همراه با شلوار پارچه ای بپوشم؟! چون موجه بودن ما سبب پیش رفتن بهتر کارهایمان می شود؛ ما در کنگره کار علمی انجام می دهیم، در پوشش نیز باید مانند متد درمانی متمایز از جاهای دیگر عمل کنیم.
در رانندگی وقتی با احترام و صبر با دیگران رفتار می کنیم، طرف مقابل از ما تشکر می کند و همین یک تبادل انرژی با دیگران است و سبب آرامش برای ما می شود.
در واقع ما تاریکی ها را تجربه کردیم تا قدر همین روشنایی ها را بدانیم و از آن لذت ببریم و راه و رسم زندگی را در کنگره فرا بگیریم تا بتوانیم با تعادل در آرامش زندگی کنیم، من در کنگره یاد گرفته ام که بیهوده انرژی خودم را از دست ندهم و از حال خوش و رهایی ام محافظت کنم.
یکی از کارهای بی ادبانه که ما در کنگره 60 به آن رسیده ایم و از آن پرهیز می کنیم، کشیدن سیگار است به این دلیل که بوی سیگار سبب اذیت و آزار اطرافیان می شود، به همین دلیل ما باید به درمان سیگار برسیم تا حال خوب را تجربه کنیم.
همه فکر می کنند که این مسیر سخت است ولی یک کوه نورد با وجود سختی و دشواری راه، خسته نمی شود چون به قله و هدفش فکر می کند؛ در کنگره 60 نیز چون هدف رهایی است و رهایی به معنای آزادی از مصرف مواد مخدر است، سختی راه هموار می گردد؛ در کنگره با گذشتن از یک پنجم مواد مصرفی مان، بدون شک به چیز بهتری می رسیم و همین سبب استقامت و ماندگاری مسافرین تا انتهای مسیر می شود.
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمد از لژیون دوازدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
28