تعادل در انسان پایداری را به وجود می‌آورد

جلسه سوم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی حافظ با استادی راهنما همسفر الناز و نگهبانی همسفر پروین و دبیری همسفر مبینا با دستورجلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» در روز سه‌شنبه مورخ ۲۰ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

آقای مهندس حسین در سخنان خود فرمودند: بگو تو با کیان زیستی تا من بگویم تو کیستی؟ زمانی که انسان ناخودآگاه در کنار شخصی که بی‌تعادل است زندگی می‌کند غیرممکن است که تحت تاثیر قرار نگیرد، من به جرات می‌توانم بگویم که تحت تاثیر قرار می‌گرفتم و برای انسان بسیار مهم است که در چه شرایط و با چه اهدافی زندگی می‌کند. آداب معاشرت کلمه‌ای است که آداب آن از جمع ادب می‌آید که همه مکان‌ها آداب مخصوص خود را دارند و کلمه معاشرت از ریشه عشرت است که به معنی خانواده و یا زیستن در کنار یکدیگر می‌باشد، آداب معاشرت یعنی ما بتوانیم در کنار یکدیگر به خوبی و با کمترین آسیب و کمترین رنج و کمترین کنش زندگی کنیم، آقای مهندس حسین‌دژاکام در سی‌دی بلد فرمودند: جهان هستی بر پایه رنج است و زمانی که انسان خود برای خود رنج به وجود بیاورد آسیب‌های بسیاری را باید پذیرا باشد و خداوند را شاکر هستم که کنگره۶۰ از همه جهات این بستر را فراهم کرد که انسان‌ها بتوانند ارتقا پیدا کنند.

زمانی که دستور جلسه این هفته را شنیدم به یاد پیام «آنانی که مجذوب رحمت الهی می‌گردند به ارتقا می‌رسند و آنانی که به سورچرانی مشغولند نصیبی ندارند» افتادم، یعنی انسان‌هایی که خواهان این هستند که آداب معاشرت را آموزش بگیرند از بی‌ادب‌ترین انسان‌ها به باادب‌ترین انسان تبدیل می‌شوند و در زندگی به دنبال تعادل هستند و این انسان‌ها به طور یقین ارتقا پیدا می‌کنند و انسان‌ به هر میزان در معرض آموزش باشد به همان میزان به خداوند و عظمت هستی پی خواهد برد و هر روز تلاش می‌کند که در جهت آرامش که کسب کرده‌ است قدم بردارد. یکی از دلایلی که به کنگره۶۰ می‌آییم و انرژی می‌گیریم این است که در مسیر ارزش‌ها قرار می‌گیریم و به همین دلیل آرامش نصیب ما می‌شود. درباره ادب و بی‌ادبی باید بگویم که بسیاری از انسان‌ها به دلیل روزمرگی دست به یک رفتارهایی با فرزند خود و اعضای لژیون و خانواده می‌زند و هیچگاه این را نمی‌پذیرد که دیگران او را بی‌ادب خطاب کنند زیرا کسی که در شرایط او است این را نمی‌پذیرد که در این رابطه استاد امین می‌فرماید: اگر انسان آن نقص و ایرادی را که دارد بپذیرد نصف مسیر را رفته است؛ این انسان که ایراد خود را بپذیرد تلاش می‌کند که آن را برطرف کند.

مرحله بعدی تعادل و بی‌تعادلی است و همانطور که همه ما می‌دانیم در کنگره۶۰ مثلث درمان از سه ضلع جسم، روان و جهان بینی تشکیل شده است و یک مثلث دانایی است که از سه ضلع تفکر، آموزش و تجربه است و من در پیرامون خود به جز مسافرم افرادی بودند که مصرف کننده هستند و این افراد از نظر خوراک به جسم خود رسیدگی می‌کردند و ضعف جسمانی نداشتند و شخصی که دائم الخمر از نظر مواد باشد مانند آقای مهندس حسین دژاکام که می‌فرمودند: زمانی که نوبت مصرف من می‌رسید بسیار زود وعده بعدی مواد خود را مصرف می‌کردم که خمار نشوم که انسان در این شرایط از نظر روانی کمتر به هم ریخته می‌شود. مبحث بعدی جهان‌بینی است که بسیار مهم است که اگر فردی بتواند جسم و روان خود را با مواد آرام نگه دارد آن ضعفی که در جهان بینی دارد حتماً نمایان می‌شود و نشان می‌دهد که این فرد دچار اختلالاتی است و زمانی که افراد به کنگره۶۰ می‌آیند و تحت آموزش قرار می‌گیرند علاوه بر آن OT  که با توجه به آنتیکس مصرفی خود دریافت می‌کنند و در زمان ۱۰ یا ۱۱ ماه درمان خود آموزش‌های بسیار خوب و درستی به این افراد ارائه می‌‌شود و این یعنی درس‌های جهان‌بینی است که در کنار درمان جسم و روان بیماران، آموزش‌های جهان‌بینی دلیلی بر این می‌شود که فرد به یک تعادل نسبی دست پیدا کند.

ریشه تعادل به عدالت و عدل برمی‌گردد و من قبل از کنگره۶۰ تصور می‌کردم عدالت یعنی حقی که به من داده نشده است در صورتی که حق من چیزی است که برای آن تلاش کردم  زمانی که انسان دچار بی‌تعادلی می‌شود مانند استاد امین که می‌فرمایند: من بسیار می‌نشستم و فکر می‌کردم و حرکتی انجام نمی‌دادم و زمانی که تحت آموزش قرار گرفتم و با افراد مختلف برخورد کردم در آن زمان توانستم تزکیه و پالایش انجام دهم. ما انسان‌ها تصور می‌کنیم تعادل، تجربه و آموزش گرفتیم اما؛ زمانی که کمی دقت کنیم متوجه می‌شویم که ضلع آموزش ما بالا است اما، چندان تفکر نکردیم یا تجربه نمی‌کنیم که بتوانیم آموزش‌های خود را کاربردی کنیم و زمانی که بتوانیم این سه ضلع را کاربردی کنیم آن زمان تعادل به وجود می‌آید، لاستیک‌های ماشین را تصور کنید که اگر یکی از چهار لاستیک پنچر یا کم باد شود ماشین دیگر نمی‌تواند با تعادل به حرکت خود ادامه بدهد و تعادل در انسان پایداری را به وجود می‌آورد و یک ساختار و یک سیستم زمانی که در معرض فشارها و مسائل و مشکلات قرار بگیرد و نتواند به هم بریزد در آن زمان بیانگر داشتن تعادل در آن است.

مرزبان کشیک: همسفر مریم و مسافر شهریار
تایپیست: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون‌پنجم)
عکس و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون‌چهارم)
همسفران نمایندگی حافظ