بایدها و نبایدهای رهجو در کنگره

برداشت همسفر عصمت (ح) رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم) از سی‌دی «وظایف رهجو»:

سخنان استاد رعد: «سلام بر مردی که از قلب‌ها وارد می‌شود و با محبت نسخه می‌پیچد و دیگران که در دارالفنون حیات آموزش دیده‌اند، از برخورد و نسخه پیچی برای مسافران عاجزند. درود بر تو ای‌رفیق دیرین، خوب شد که پیام را چنین جذب نمودی و در کلام‌ها به کار بردی؛ بایستی در بیداری این مسائل را می‌آموختی. اکنون نیک می‌دانید که جهان در تمامی ابعاد رو به تغییر جدید است که ما قدری در سرزمین خود عقب هستیم». هیچ‌کس با خشم و زور نمی‌تواند به قلب‌ها وارد شود و انسان‌ها همگی دارای دو چهره هستند، یکی آرام و دیگری خشمگین. با شرایطی که انسان گاهی در آن قرار می‌گیرد، ممکن است آرام‌ترین انسان تبدیل به خشمگین‌ترین فرد شود. فردی از روی نادانی ممکن است تحریک شود و عکس‌العمل نشان دهد.

آقای مهندس می‌فرمایند: «ما در کنگره واژه‌ها را درست انتخاب کرده‌ایم که خودش مفهوم کامل را می‌رساند. مسئله‌ اعتیادی را که هیچ‌کس نتوانست حل کند ما آن را در کنگره حل کرده‌ایم. در کنگره به فرد مصرف‌کننده نمی‌گوییم معتاد؛ بلکه بیمار می‌گوییم». در کنگره دو عنوان داریم، یکی عنوان «راهنما» است که راه رانشان می‌دهد و یکی هم عنوان «رهجو» است که می‌خواهد راه را پیدا کند و از تاریکی به روشنایی برسد. وقتی شخص وارد کنگره می‌شود سه جلسه اول به عنوان مهمان در کنگره است و بعد از سه جلسه با آگاهی و مطالعه کامل تحقیق می‌کند که به کدام لژیون برود و باید هنگام انتخاب راهنما به حس خود توجه کند و به توصیه کسی وارد لژیون نشود.

رهجو باید از راهنما به‌طور کامل اطاعت کند و راهنما هم باید طوری رهجو را هدایت کند که به او ایمان داشته باشد و اطمینان کند. اگر به افرادی که به رهایی رسیده‌اند، نگاه کنید، می‌بیند که از کجا به کجا رسیده‌اند و چه چیزهای باارزشی به‌دست آورده‌اند. کسی که در کنگره آموزش می‌بیند نباید هم‌زمان در گروه‌های دیگری جهت درمان اعتیاد خود شرکت کند؛ چون آموزش‌ها تداخل پیدا می‌کند. در کنگره فرد معتاد ترک نمی‌کند؛ بلکه درمان می‌شود. هر کسی با هر مدرک و جایگاهی وارد شود باید آن جایگاه را پشت در بگذارد و فقط به راهنما توجه کند؛ چون راهنما آموزش دیده‌ است. اگر کسی پزشک باشد حق ندارد در آموزش راهنما دخالت کند، هیچ فردی حق دخالت در امور مختلف کنگره را ندارد. همه افراد به‌‌ عنوان رهجو شناخته می شوند؛ حتی در لژیون مالی.

درست سفر‌کردن لذتی دارد که در هیچ کجا رهجو به‌دست نمی‌آورد. رهجو باید به دارو، آموزش‌های کنگره و راهنما اعتقاد داشته باشد. در کنگره جسم، روان و جهان‌بینی رهجو درمان می‌شود. رهجو باید هفته‌ای یک سی‌دی بنویسید. فرد معتاد باید در کنگره بمیرد و یک فرد جدید متولد شود. در کنگره ساعت اختراع شده‌ است؛ پس دلیلی برای دیر رسیدن نیست و باید یک رُبع به آغاز جلسه در کنگره حضور داشته باشد. رهجو باید خدمت کند با خدمت‌کردن حال رهجو خوب می‌شود. در کنگره همه کارها را خود افراد انجام می‌دهند، فرق هم ندارد در چه موقعیت و مدرکی داشته باشند؛ پس همه باید همکاری کنند تا در روند درمان موفق‌تر باشند.

وقتی می‌خواهی خدمتی بگیری باید در تمام کارها مشارکت کنی تا در گرفتن جایگاه رأی بگیری. از کنگره هیچ انتظاری نباید داشت، کنگره فقط برای درمان است. مسافر باید هزینه‌ داروی مورد نیازش را بدهد و با تلاش و کوشش وظایفی را که بر‌عهده دارد، انجام دهد تا سفر خوبی داشته باشد و از کسی نباید انتظار کمک داشته باشد.

ویرایش: همسفر عصمت رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون یکم)
ارسال: نگهبان سایت همسفر فهیمه
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار