مشارکت مکتوب

مسافر حسین:

مشارکت مکتوب در مورد دستور جلسه: دخانیات(سیگار، قلیان، ناس، پیپ و ویپ)

در ابتدا خداوند را شکر می‌کنم که در مسیر کنگره ۶۰ قرار گرفتم و فرصتی پیدا کردم تا در مورد این دستور جلسه تأمل و مشارکت کنم.
سال‌ها قبل از اینکه با مصرف مواد مخدر درگیر شوم، سیگار را شروع کردم. آن زمان فکر می‌کردم سیگار چیز مهمی نیست، چون اطرافیانم هم مصرف می‌کردند و جامعه نسبت به آن حساسیت نداشت. اما الان می‌فهمم که سیگار دروازه ورود من به سایر مواد مخدر بود.
در کنگره یاد گرفتم که نیکوتین یک ماده مخدر است و تمام ابزارهای مصرفی آن مثل سیگار، قلیان، ناس، پیپ و ویپ، فقط شکل ظاهری‌شان فرق دارد، اما همگی یک هدف را دنبال می‌کنند: واردکردن نیکوتین به بدن و وابسته نگه‌داشتن انسان به یک‌چرخه بی‌پایان.
قلیان با آن ظاهر به‌اصطلاح "سنتی" و "کم‌ضرر"، در واقع آسیب‌هایی حتی بیشتر از سیگار دارد، چون در هر بار مصرف، حجم دود بسیار بیشتری وارد بدن می‌شود. ناس هم که خیلی‌ها آن را جدی نمی‌گیرند، ولی یک مخدر بسیار قوی و مکار است که به‌سادگی می‌تواند باعث وابستگی شدید شود. ویپ و پیپ هم هرچند ظاهر مدرن‌تری دارند، ولی محتویاتشان همان نیکوتین است، و همان تخریب را در بدن و ذهن انسان ایجاد می‌کنند.
در کنگره یاد گرفتم که درمان واقعی، یعنی رهایی از تمام اشکال مصرف نیکوتین و نه فقط مواد مخدر سنگین. وقتی سیگار را کنار گذاشتم، متوجه شدم چقدر ذهنم آرام‌تر شده، چقدر نفس‌کشیدن راحت‌تر شده و چقدر بیشتر خودم را دوست دارم.
امروز با تمام وجودم باور دارم که ترک سیگار و سایر ابزارهای نیکوتینی، بخشی جدانشدنی از سفر رهایی و بازسازی انسان است. امیدوارم تمام همسفران و مسافران عزیز نیز با جدیت به این موضوع نگاه کنند و برای رهایی کامل از هر نوع وابستگی تلاش کنند.
با تشکر از بنیان‌گذار عزیز کنگره ۶۰، جناب مهندس دژاکام، و تمام خدمتگزاران این مسیر نجات.
مسافر حسین - لژیون اول - نمایندگی اسبیکو

مسافر محسن:

مشارکت مکتوب در مورد دستور جلسه: دخانیات (سیگار، قلیان، ناس، پیپ، ویپ)
در کنگره ۶۰ آموختم که برای رسیدن به درمان واقعی و ماندگار، باید تمام جنبه‌های تخریب را در وجود خود شناسایی و ترمیم کنیم. یکی از مواردی که شاید در ظاهر کم‌اهمیت به نظر برسد؛ اما در عمق بسیار ریشه‌دار است، وابستگی به دخانیات است. وابستگی به سیگار، قلیان، ناس، ویپ یا هر شکل دیگر از نیکوتین، فقط یک عادت ساده نیست؛ بلکه یک وابستگی مخرب است که هم جسم را تخریب می‌کند، هم‌روان را درگیر می‌سازد و هم جهان‌بینی انسان را دچار اختلال می‌نماید.
وقتی برای درمان اعتیاد به کنگره ۶۰ آمدم، تصورم این بود که اگر مواد مخدر را کنار بگذارم، بخش اعظم راه را رفته‌ام. اما وقتی با آموزش‌های کنگره و تجربهٔ راهنمایم روبه‌رو شدم، متوجه شدم که دخانیات هم مانند مواد مخدر، مانع بزرگی در مسیر رشد و رسیدن به آرامش واقعی هستند. در ابتدا فکر می‌کردم که سیگار به من کمک می‌کند تا استرس‌ام را کم کنم، یا در برابر مشکلات زندگی آرام‌تر باشم. اما حقیقت این بود که با هر پک سیگار، یک‌قدم از تعادل، سلامتی و رهایی فاصله می‌گرفتم.
با کمک راهنمای عزیزم آقا رضا بهرامی سفر نیکوتین را آغاز کردم. این سفر به من نشان داد که رهایی نه با زور و فشار، بلکه با صبر، نظم و آموزش امکان‌پذیر است. روزهایی بود که فکر می‌کردم بدون سیگار دوام نمی‌آورم، اما به لطف آموزش‌های ناب کنگره و حمایت لژیون، یاد گرفتم که نیاز واقعی من سیگار نیست؛ نیاز من، رسیدن به آرامش از طریق تفکر سالم و عمل سالم است.
رهایی از دخانیات نه‌تنها باعث بهبود شرایط جسمی من شد، بلکه تأثیرات عمیقی بر روح و روانم گذاشت. تمرکزم بیشتر شد، سطح انرژی‌ام بالا رفت و مهم‌تر از همه، احساس تسلط بر خودم را دوباره به دست آوردم. فهمیدم که اگر بخواهم درمانی کامل و همه‌جانبه داشته باشم، نمی‌توانم هیچ‌گونه وابستگی پنهان یا آشکاری را با خود حمل کنم.
امروز با افتخار می‌گویم که نه‌تنها از مواد مخدر، بلکه از دخانیات هم رها شده‌ام. این رهایی، بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که از کنگره ۶۰ گرفته‌ام. سپاس‌گزارم از جناب مهندس دژاکام، بنیان‌گذار خردمند و دلسوز کنگره ۶۰ که با نگاهی عمیق و انسانی، بستری را فراهم کرده‌اند تا انسان‌ها بتوانند به درمان واقعی دست یابند. از راهنمای گرامی‌ام و از اعضای لژیونم نیز صمیمانه سپاس‌گزارم که در این مسیر پر فراز و نشیب، یاریگر من بودند.
امیدوارم همهٔ عزیزانی که در مسیر درمان هستند، اهمیت درمان دخانیات را جدی بگیرند و بدانند که رهایی کامل، یعنی رهایی از هر نوع وابستگی، حتی آن‌هایی که در قالب "عادی" و "اجتماعی" به ما تحمیل شده‌اند.
با احترام
مسافر محسن - لژیون نهم - نمایندگی اسبیکو

تنظیم و ارسال: گروه سایت نمایندگی اسبیکو