بذری که خودم کاشته‌ام

دومین جلسه از دور پنجاه و سوم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه آقایان همسفر در نمایندگی آکادمی، با استادی همسفر بهنام، نگهبانی همسفر علی و دبیری همسفر بهمن، با دستور جلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من»، پنجشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

راهنمای من آقا مهراد همیشه می‌گویند: هرکسی که در جایگاه استادی انتخاب می‌شود تصادفی نیست؛ یا در آن دستور جلسه گره دارد و یا از آن گره عبور نموده است.
اگر در مورد دستور جلسه بخواهم از تجربه شخصی خودم برایتان بگویم: وادی سوم تنها وادی است که با کلمهٔ باید شروع می‌شود؛ یعنی به من تأکید و تکلیف کرده است. اگر این را جدی نگیرم به شخصی که پیش از کنگره بودم باز می‌گردم.
خدا را شکر وارد کنگره شدم. از آموزش‌های کنگره استفاده کردم و در ادامه متوجه شدم مشکلات امروز زندگی من مربوط به کارهای دانسته و ندانسته‌ای که خودم انجام داده‌ام می‌شود. درحقیقت آن بذری را که کاشتم دارد رشد می‌کند. این مشکلات آن زمان است که الان دارد رشد می‌کند وزندگی من را تحت‌الشعاع قرار داده است.
من دو راه داشتم؛ یا باید برمی‌گشتم به آن حالت قبل که ناامید بشوم، بنشینم و حرکتی نکنم، یا اگر حرکتی کنم حرکتم اشتباه باشد. راه دوم این است؛ کنگره به من آموخت مسئولیت اشتباهات زندگی‌ام را بپذیرم و با جان و دل آن‌ها را قبول کنم و برای رفع مشکلات تلاش کنم. در این مسیر از عزیزانی که هستند آموزش ببینم. این را هم خوب می‌دانم که تصمیم نهایی را خودم باید بگیرم.
بازگوکردن این کلمات پشت سرهم دیگر خیلی راحت است. واقعاً پوست انسان کنده می‌شود.
نکته آخر؛ یک شیر وقتی به گله‌ای حمله می‌کند ضعیف‌ترین آن گروه را شکار می‌کند. یا یک ویروس در شهری ورود می‌کند که افراد آن شهر ضعیف هستند و آن‌ها را درگیر می‌کند.
اکنون اگر بخواهم در این جهان رو به جلو حرکت کنم، باید این وادی‌ها را بیاموزم و هم در زندگی خود استفاده نمایم.
آقای مهندس در لایو هفته گذشته گفتند: کنگره محل آموزش و تمرین است. عملیاتی کردن و کاربردی کردن باید در خانه و خانواده انجام شود؛ یعنی آموزش‌هایی که در کنگره گرفته‌ام را کاربردی کنم. در نهایت با کاربردی کردن آن‌ها بتوانم به آرامش برسم.

تایپ: همسفر مهدی (لژیون چهارم)

تصویربردار و ویراستار: همسفر یوسف (لژیون چهارم)

تهیه و تنظیم: سایت همسفران آقا، نمایندگی آکادمی