مشارکت همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
باید این را بدانیم که نقش اول مسئولیت بر عهده خود ماست برای اینکه ما به این حیات پا گذاشتیم تا روش حل مشکلات را بیاموزیم و درنتیجه باید تفکر کنیم و بایستی تلاش کنیم و با امیدواری کلید مسائل غیرقابلحل را پیدا کنیم. ما باید بدانیم که جز خود انسان هیچکس نمیتواند مشکلش راحل کند و بیشترین بار بر دوش خود ما است باید بیشترین تفکر و کوشش را برای حل مشکلمان انجام دهیم. مسئولیت این کار بر عهده هیچ شخص نخواهد بود مگر شخص خودمان، البته هرگز نمیتوانیم فکر کمک و هم دردی و یاری سایر انسانها یا اعضای خانواده نباشیم. ما خوب میدانیم که انسان اگر خودش جستجو نکند حتی اگر با همه کاوشگران ماهر نیز همنشین باشد به موضوع واقعی نمیرسد، از این موضوع چنین استنباط میشود و به این نتیجه میرسیم که در حل مشکل خودمان بالاترین نقش بر عهده خودمان میباشد. اگر فکر کنیم که دیگران بیایند و مشکلات ما را حل کنند سخت در اشتباه هستیم.
مشارکت همسفر ثنا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
آقای مهندس میفرمایند ما بایستی بدانیم که برای حل هر مشکل بیشترین بار بر روی دوش خود ما میباشد و ما بایستی بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن بنماییم. ما به دنیا آمدیم که مشکلات خودمان را خودمان حل کنیم؛ مثلاً اگر در زندگی مشکلی داریم اگر با کسی درد و دل کنیم که من چنین مشکل را دارم شاید یک راهنمایی غلطی به ما بدهد که زندگی ما از آن چیزی که هست، خرابتر شود؛ بنابراین وقتی خودمان تفکر کنیم که کجای زندگی را اشتباه رفتیم چراکه بیشترین شناخت را از زندگی خودداریم، بهتر میتوانیم به خودمان کمک کنیم یا با یک فردی که عاقل هست و در این زمینه مهارت دارد، از او کمک بگیریم یا اینکه من مشکل کم بود وزندارم هر چیزی بخورم چاق نمیشوم همه به من میگفتند تو استعداد چاقی نداری؛ با گوش کردن وادی سوم تصمیم گرفتم برای حل مشکل خودم قدم بردارم و به همین سبب وارد لژیون تغذیه سالم شدم که با کمکِ راهنمای خوبم به بدن خودم کمک کنم تابه وزن ایده آل برسم.
مشارکت همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
گاهی اوقات انسان فکر میکند همه دنیا دستبهیکی کردند تا نگذارند نفس بکشد؛ اما یکلحظه مکث کن. شاید آنجایی که ایستادی، تقصیر هیچکس نیست جز خودت. وادی سوم این را فریاد میزند که هیچ موجودی بهاجبار به تباهی نمیرسد مگر با اختیار خودش. این جمله نه سرزنش است و نه تهمت؛ بلکه یک آینه است که جلوی خودم میگیرم. من بودم که چشمهامو بستم، گوشهامو بستم و سقوط را انتخاب کردم. هر جا که بودم، هر چقدر که پایین رفته بودم، خودم انتخاب کرده بودم. پذیرفتن آن کاری دشوار بود، اما راهِ رهایی همین بود؛ قبول مسئولیت، نه اینکه به گردن دیگران بیندازی. در وادی سوم فهمیدم که اختیار یک نعمت بزرگی است و هر قدم به سمت نور، با همین اختیار ممکن است. دیگر نمیخواهم نقشم را انکار کنم. نمیخواهم بگویم آنها باعث شدند. میخواهم بگویم: من بودم اما حالا انتخاب میکنم که بلند شوم. در این وادی، به دنبال مقصر نمیگردم. خودم را پیدا میکنم، خودم را میسازم. اگر سقوط کردم، دلیل آن انتخابهایم بوده. حالا وقت آن است که انتخاب کنم و رشد کنم. مسئول زندگی خودم باشم و این یعنی آزادی. از وادی سوم یاد گرفتم که رهایی از همینجا شروع میشود. از لحظهای که بپذیری که تو مسئول زندگی خودت هستی.
رابط خبری: همسفر مریم مرزبان خبری پارک بهار مشهد
ارسال: راهنما همسفر فاطمه رشته ورزشی بدمینتون نمایندگی دنا شهرضا دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره 60
- تعداد بازدید از این مطلب :
82