نهمین جلسه از دوره چهارم سری جلسات هماهنگی خصوصی لژیون سردار همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار با استادی راهنمای تازهواردین همسفر مریم و نگهبانی همسفر محدثه و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «وادی سوم (باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند) و تأثیر آن روی من» ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان لژیون سردار همسفر محدثه سپاسگزارم که به بنده فرصت دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. آقای مهندس در سیدی «ندانی را بدان» از جایگاه مهم وادیها صحبت کردند و فرمودند: وادیها ستون و آموزش جهانبینی هستند و باید در لژیونها تدریس شوند. چه همسفر و چه مسافر وقتی وارد کنگره میشوند، اولین وادی که به آنها آموزش داده میشود وادی اول است «با تفکر؛ ساختارها آغاز میگردد، بدون تفکر آنچه هست رو به زوال میرود.»
این وادی به ما میگوید، قبل از انجام هر کاری باید فکر کنیم و به عبارتی از مهمترین وادیها محسوب میشود. آقای مهندس تأکید میکنند، افرادی که بتوانند وادیها را کاربردی کنند؛ حتماً به درمان میرسند؛ چون مسافر به دلیل مصرف مواد تمام افکارش افیونی است و تعادل لازم را ندارد؛ اما وقتی وارد لژیون میشود و راهنما برایش این وادی را توضیح میدهد، تازه میفهمد چه خسارتهایی به خودش، خانواده و جامعه وارد کرده است.
اینجا است که دچار ناامیدی میشود؛ اما بعد از دو هفته که به وادی دوم میرسد، «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم». در این وادی متوجه میشود که هر انسانی بیهوده خلق نشده است هر کدام از ما برای مأموریتی آفریده شدهایم؛ حتی یک فرد مصرفکننده. بعد از وادی دوم، مسافر کمکم خودش را برای حرکت آماده میکند و بعد به وادی سوم میرسد که تیتر وادی اینگونه است «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند».
اینجا وادی سوم با قاطعیت تمامتر از دو وادی قبل وارد عمل میشود و ابتدای وادی با «باید» شروع میشود و از اما و اگر و شاید استفاده نکرده است. گفته شده باید این را بدانید که هیچکس به اندازه خود شما به فکر شما نیست؛ باید دست به زانوی خودتان بگیرید و بلند شوید. حالا اگر در طول این مدت مشکلی برای شما ایجاد شده است، مقصر اصلی خود شما هستید و نباید اطرافیان را مقصر و گناهکار بدانید؛ پس سعی کنید که مشکلات خودتان را ذرهذره و در طول زمان حل کنید.
این وادی مانند شمشیری بر تفکرات مخرب فرد فرود میآید و مثل یک قانون است و این قانون در تمام زندگی ما حکم فرماست و کاری ندارد که ما اشتباه خودمان را میپذیریم یا نمیپذیریم. اعتیاد درمانگر ندارد، درمانگر خود فرد است، راهنما و معلم فقط راهنمایی میکنند و راه را نشان میدهند؛ اما تصمیم و حرکت نهایی را باید خودمان بگیریم تا در ما اعتمادبهنفس ایجاد شود. وادی سوم میگوید: برای حلکردن مشکلات بالاترین نقش بر عهدهٔ خودمان است و برای حل آنها باید بیشترین تفکر و کوشش را بنماییم.
این وادی به من آموزش میدهد که دست از افکار غلط بردارم و گناه خودم را تقصیر دیگران نیندازم و با تلاش خرابکاریهای گذشته را جبران کنم، در غیر این صورت در جهنم زندگی میکنم. آقای مهندس فرمودند: «نقطه شروع زندگی من، این وادی بوده است آن زمان که مشکلات زیادی داشتم، خداوند در حال آموزش دادن به من بود که پای کارهای خودم بایستم و از کسی انتظاری نداشته باشم و خدا را شکر که این را هم فهمیدم». ضربالمثلی هست که با این وادی ارتباط دارد: «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من/ گر بخارد پشت من انگشت من/ خم شود از بار منت پشت من».
دربارهٔ ارتباط وادی سوم با لژیون سردار، آقای مهندس از ابتدای تأسیس کنگره فرمودند: باید روی پای خودمان بایستیم و از کسی انتظاری نداشته باشیم؛ چون گاوی که نان گدایی میخورد شخم نمیزند؛ بنابراین ما باید خودمان پایههای مالی خودمان را قوی کنیم و اگر مشکلی در شعبهها داریم خودمان حل کنیم و چشم امید به کسی نداشته باشیم تا به خوبی به اهدافمان برسیم. در نتیجه از این وادی آموختم که کلیه مسئولیتهای کار و زندگی و مشکلات را با تمام سختیهایشان با دل و جان بپذیرم و سعی کنم با تمام توان مسائل را با تفکر و تدبیر حل نمایم و در این میان از انسانهای صالح مشورت بگیرم؛ ولی بدانم که در نهایت تصمیم آخر را باید خودم بگیرم.

تایپ و ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مهلا رهجوی راهنما همسفر پریا (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر حانیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
177