بازیگر اصلی زندگی خود ما هستیم

وادی‌ها از پایه‌های مهم در کنگره هستند. وادی اول با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر هر آنچه که هست رو به زوال می‌رود. ما کلمه تفکر را پیش از ورود به کنگره تنها شنیده بودیم و هیچ‌گاه در زندگی‌مان به‌‌درستی آن را به کار نبرده بودیم. وادی دوم از پوچی و ناامیدی می‌گوید؛ اینکه هیچ موجودی بیهوده آفریده نشده و هر یک از ما رسالت خاص خود را داریم، سپس به وادی سوم رسیدیم؛ یعنی تنها وادی که با واژه باید آغاز می‌شود و از قانونی محکم سخن می‌گوید که هیچ موجودی به‌ اندازه خود انسان، به خویشتن خویش فکر‌‌ نمی‌کند. در این‌جا از اهمیت فردی هر انسان صحبت می‌شود؛ یعنی در زندگی، نخستین و آخرین کسی که می‌تواند به ما کمک کند، خودمان هستیم؛ همچنین تمامی نقش‌ها و مسئولیت‌ها بر عهده خودمان است و هیچ‌کس نمی‌تواند همان‌گونه که خود ما برای خودمان کاری انجام می‌دهیم، یاری‌مان کند.
در این وادی، با آغازی تازه روبه‌رو هستیم؛ یعنی نقطه شروعی نو که ما را به سوی سلامتی، صلح و آرامش هدایت می‌کند. در هر مقطع از زندگی، با مشکلات خاصی مواجه‌ می‌شویم و در حل آن‌ها نقش اصلی را خودمان ایفا می‌کنیم. ما به این حیات آمده‌ایم تا رشد کنیم، به تکامل برسیم و هنر حل مسائل را بیاموزیم؛ زیرا همین مشکلات هستند که ما را بزرگ، توانمند و پخته می‌سازند. در سایه آموزش وادی‌ها آموخته‌ایم که باید تفکر کنیم و کلید حل مسائل را بیابیم؛ برای اینکه بازیگر اصلی زندگی خود ما هستیم.
هر انسانی در زندگی درد و رنجی را تجربه می‌کند؛ اما این رنج‌ها چه معنایی دارند؟ گاه ممکن است درست فکر نکرده یا اصلاً فکر نکرده باشیم، عملی را انجام داده یا بذرهایی را خواسته یا ناخواسته کاشته و سال‌ها آن‌ها را آبیاری کرده باشیم و اکنون زمان برداشت فرا رسیده باشد؛ ولی آن بذرها مرغوب نبوده‌اند و محصول میوه تلخ است. گاهی نیز ممکن است در ایجاد مشکلات نقشی نداشته باشیم؛ مانند بیماری‌هایی که از طریق ژن‌ها منتقل می‌شوند یا ناملایماتی که ناگهانی و بدون هشدار به سراغمان می‌آیند.
پیش از ورود به کنگره، تنها راه نجات را در فرار از مشکلات می‌دیدیم؛ اما امروز آموخته‌ایم که فرار راه‌حل نیست. بایستی بایستیم، بپذیریم و با قدرت به هر شکل ممکن راه‌ حلی برای آن‌ها بیابیم. به دیگر سخن برای رهایی از مشکلات، باید از نیروهای درونی خود استفاده کنیم و همچنین نیروهای بازدارنده و تخریبی را بشناسیم. بایستی آگاه باشیم که شیطان می‌تواند به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه‌مان شود، مسیرمان را منحرف کند و ما را به انسانی ویران تبدیل سازد. نیروهای منفی و انسان‌های منفی‌نگر در همه‌ جا ما را احاطه کرده‌اند و پیوسته افکار منفی را به ذهنمان القاء می‌کنند.

زمانی که با دید منفی به مسائل نگاه می‌کنیم، نه‌ تنها مشکلی حل نمی‌شود؛ بلکه بیشتر به عمق تاریکی‌ها فرو می‌رویم. ما یاد گرفته‌ایم که مشکلات لعنت خداوند نیستند؛ بلکه رحمت او هستند، پس در برابر مشکلات باید درست تفکر کنیم، آرام باشیم، عجولانه تصمیم نگیریم، از هیچ‌کس توقع نداشته باشیم، از تلاش و کوشش دست نکشیم، با امید به زندگی بنگریم، تصمیم نهایی را خودمان بگیریم و ایمان داشته باشیم که خداوند همواره یار و یاور ما خواهد بود.
در این وادی جمله زیبایی آمده است که اگر انسان خود جستجو نکند، حتی اگر با همه کاوشگران ماهر همنشین باشد، به حقیقت نخواهد رسید. این جمله برای من رهجو یادآور می‌شود که تا زمانی که خودم برای کشف حقیقت و حل مشکلاتم تلاش نکنم و صرفاً منتظر باشم دیگران برایم کاری انجام بدهند، به هیچ نتیجه‌ای نخواهم رسید. در این صورت مانند مردابی خواهم شد که با گذر زمان، جسم، روح و روانش خانه حشرات موذی می‌شود.
هیچ انسانی نمی‌تواند بار مسئولیت دیگری را به دوش بکشد؛ چراکه این خلاف اراده خداوند است و انسان‌ها تنها می‌توانند از نظر فکری ما را راهنمایی کنند. همان‌طور که راهنما مسیر را نشان می‌دهد؛ اما این رهجو است که باید قدم در راه درمان بگذارد و همه بار مسئولیت را خودش بر دوش بکشد.
نتیجه‌ای که می‌توان از این وادی گرفت؛ اینکه هیچ‌گاه برای رسیدن به آرامش و رهایی دیر نیست. چنان‌ که گفته‌اند: هر زمان ماهی را از آب بگیری، تازه است! بنابراین کافی است همت کنیم و راه مستقیم را در پیش بگیریم تا به رستگاری برسیم؛ همچنین با زیباترین نگاه ممکن به زندگی بنگریم تا بتوانیم نقشمان را در هستی به‌ خوبی ایفا کنیم و مانند نت‌های موسیقی در جهان خود بدرخشیم.

منابع: کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود و سی‌دی وادی سوم
نویسنده: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زیبا (لژیون سوم)
رابط خبری و ویرایش: همسفر صفورا رهجوی راهنما همسفر زیبا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون یازدهم)
ویراستار و ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا