کنگره بر مبنای کمک به همنوع یا کمک به دیگران پایهگذاری شده است؛ اما منظور از همنوع یا دیگران چیست؟ همان اشخاصی که راه بهجایی ندارند و بهقولمعروف افرادی که ازاینجا مانده و ازآنجا راندهشدهاند؛ کسانی که به مکانی احتیاج داشتند تا دورهم جمع شوند و با کمک به هم به حال خوش برسند؛ چون دیگر امیدی به زیستن نداشتند و زندگی را بر خود و خانواده سخت و تلخ کرده بودند. در این میان شخصی که بیشترین صدمه دیده بود تصمیم گرفت کاری برای خود و دیگران انجام دهد و چنین مجموعهای را تأسیس کرد؛ اول خود را نجات داد و پس از موفقیت به افراد خواستار رهایی کمک کرد؛ بدین ترتیب کلنگ بهترین مکان مردمی زده شد و نامش را کنگره ۶۰ گذاشتند. در این فضای احیاء جمعیت انسانی علاوه بر بهبود جسم، علم درست فکر کردن و زندگی کردن یا جهانبینی را آموزش میدهند و رهایی بهتنهایی کافی نیست، باید یاد بگیریم خود را از نو بسازیم مثل ساختمانی کهنه و پوسیده که باید از پایهترمیم شود؛ به این شکل احیا انجام میشود و در ادامه بایستی آنچه آموختهایم به دیگران منتقل کنیم.
در خصوص عملکرد کنگره چند نکته حائز اهمیت است؛ اینکه این تشکیلات بهخودیخود ایجاد نشده بلکه همه دستبهدست هم داده و کمک کردهاند، چه ازلحاظ مادی و معنوی تا این سازمان بدون ذرهای کمک بیرونی راهاندازی شود؛ در حقیقت از هیچکس خارج از این مجموعه درخواست حمایت نشده یا کسی به آنها کمک نکرده، فقط بر اساس عقیده و اندیشه خود پیش رفتهاند. در خانواده نیز باید به همین شکل عمل کنیم و آنچه آموختهایم را کاربردی کنیم، بهطور مثال همیشه پسانداز داشته باشیم و حتی از اندک درآمد خود به نحواحسن استفاده کنیم و بهقولمعروف همیشه برای روز مبادا اندوختهای داشته باشیم تا بتوانیم روی پای خود بایستیم. اگر برای هر چیزی به دیگران متکی و از خود هیچ نداشته باشیم همیشه دستمان در مقابل دیگران دراز است، بنابراین باید بهخوبی آموزش ببینیم تا روزی در جایگاه یک آموزگار هر آنچه یاد گرفتهایم را به دیگران بیاموزیم؛ همانطور که دیگران به ما یاد دادند ما نیز ببخشیم و فراموش نکنیم دیگران به ما چه چیزهایی بخشیدهاند و اینطور نباشد که بگوییم دیگران کاشتند و ما خوردیم بازهم آنها بکارند و ما دوباره بخوریم؛ عقیده کنگره خلاف این قضیه است.
کنگره ۶۰ کارخانه انسانسازی است؛ نهتنها مصرفکنندگان بلکه همه احتیاج به بازسازی داریم و حال که آمدهایم و به آرامش و آسایش رسیدهایم، باید بهایی پرداخت کنیم و این مسئله را در نظر داشته باشیم که هیچچیز مجانی نیست؛ البته اختیاری است نه اجباری؛ وجدان بیدار میگوید: آنجا که آموزش دیدی و به آرامش رسیدی آیا بابت آن از تو پولی دریافت کردند، آیا هزینه برق، آب یا مکان دادید؟ هیچکدام را انجام ندادهاید و مورداحترام اعضاء کنگره ۶۰ نیز قرارگرفتهاید. چهبسا این احترام را در بین خانواده خود و اجتماع نداشتید بنابراین بعد از کسب آموزش و رسیدن به حال خوش نوبت من است که سهم کوچکی برای التیام حال دیگران داشته باشم تا آنها نیز به افرادی که در آینده وارد کنگره میشوند کمک کنند؛ آنجایی که پیامبر خدا میفرمایند: هر آنچه آموزش دیدی آموزش بده، چه ازلحاظ معنوی و مادی فرقی نمیکند. امیدوارم هیچگاه نسبت به حال دیگران علیالخصوص افراد گرفتار در دام اعتیاد بیخیال نباشیم و این را بدانیم که از هر دست بدهیم از همان دست پس میگیریم، دستهایت را بازکن که کنگره چنین مکانی است و در آخر از خداوند برای همه دادهها و ندادهها سپاسگزارم.
نگارش: همسفر نازی رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویرایش: رابط خبری همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر رها دبیر سایت
همسفران نمایندگی خلیجفارس بوشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
40