در نظام هستی، هر عملی، عکس‌العملی دارد

به نام قدرت مطلق الله

در نظام هستی، هر عملی، عکس‌العملی دارد. کنگره ۶۰ نیز از این قاعده مستثنی نیست. هزینه‌های این مجموعه عظیم، تنها و تنها توسط اعضای آن تأمین می‌شود. آقای مهندس دژاکام بارها این جمله را با تأکید بیان کرده‌اند: «گاو اگر نان گدایی بخورد، زمین را شخم نمی‌زند.» کنگره ۶۰ صرفاً برای درمان اعتیاد بنیان نهاده نشده، بلکه رسالتی فراتر را دنبال می‌کند؛ درمان بیماری‌هایی که به باور بسیاری لاعلاج بوده‌اند، همچون سرطان، ام‌اس، ناباروری و... و در این مسیر به توفیقات چشمگیری نیز دست‌یافته است.

دو ستون اصلی که کنگره بر آن استوار است، ستون علم و ستون مالی است. سیستم کائنات، توانایی‌های ما را بهتر از خود ما می‌شناسد. پس باید زکات آنچه دریافت کرده‌ایم علم، رهایی، آرامش، و حال خوش را بپردازیم. به یاد دارم در دوران مصرف، از خداوند می‌خواستم مرا از بند اعتیاد آزاد کند و در دل آرزو داشتم که اگر راه نجاتی بیابم، همه دارایی‌ام را فدا خواهم کرد. اما راهی نمی‌دیدم. نباید فراموش کنم که این کنگره ۶۰ بود که زندگی دوباره را بدون هیچ چشمداشتی به من بخشید.

آقای مهندس دژاکام خود بارها گفته‌اند: «در گلریزان این مقدار کمک کردم، در طول سال این‌قدر خرج کردم، اما هنوز هم خود را بدهکار کنگره می‌دانم.» حال، ما چه باید بگوییم؟ چرا آن روز نخستین را، روزی که برای اولین‌بار پای به کنگره نهادیم، چنین زود از یاد می‌بریم؟ چرا فراموش می‌کنیم از کجا آمده‌ایم و به کجا رسیده‌ایم؟ گاه با خود می‌گوییم: من که راهنما هستم، من که مرزبانم، من که هر روز از صبح تا شب درحال‌خدمت به کنگره‌ام، پس دیگر نیازی به مشارکت مالی ندارم.

اما این تفکر اشتباه است. استاد امین خودشان گفته‌اند که زمانی که در بخش مالی مشارکت کردند، تازه درک کردند مالی که در اختیار ما است، در حقیقت مال ما نیست. تنها امانتی‌ست در دستان ما و درست در همان نقطه بود که تعادل را احساس کردند. من نیز هفته‌ای سه جلسه در کارگاه‌ها حاضر می‌شوم و از آموزش‌های کنگره بهره‌مند می‌شوم. این یعنی دریافت دارم، و هر دریافت، مسئولیتی به همراه دارد.

پرسش اینجاست: در قبال این‌همه دریافت، چه چیزی به کنگره بازگردانده‌ام؟ افتخار می‌کنم که از همان سال نخست عضوی از لژیون مقدس سردار بودم، و امروز، سومین سال متوالی‌ست که به‌عنوان دنور نمایندگی گیلان فعالیت می‌کنم. اما هنوز هم خود را بدهکار می‌دانم. چرا که این کنگره بود که به من اجازه خدمت داد، و این لژیون سردار بود که فرصت تجربه جایگاه نگهبانی را به من بخشید و این، برای من اتفاقی بزرگ و ارزشمند تلقی می‌شود.
با احترام: مسافر میلاد

تایپ: مسافر محمدرضا لژیون سوم
ویرایش: مسافر عباد لژیون سوم
ارسال مطلب: مرزبان خبری مسافر رضا
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان پارک محتشم