دلنوشته مسافر جعفر از لژیون پنجم در باب دستور جلسه هفته دیده بان

سلام دوستان، جعفر هستم یک مسافر، مدت تخریب: ۱۳ سال، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی‌: ۲ گرم شیره‌ کشیدنی، مدت سفر: ۶ ماه و ۲۵ روز، روش درمان : دی اس تی، داروی درمان: شربت اوتی، راهنما: محمود آقا تلگردی، لژیون: پنجم شعبه رضا، ورزش در کنگره: شنا و والیبال، تی دی اس در حال مصرف: ۸ دهم سی سی.

جناب آقای مهندس، در یکی از روزهای ماه مبارک رمضان از خواب غفلت بیدار شدند و چون خورشید عالم‌تاب، تاریکی اعتیاد را روشن کردند و کنگره ۶۰ بنیان نهاده شد؛ جایی که بیماری اعتیاد به درمان کامل می‌رسد.
چه زیباست واژه‌ی "مسافر" که برای یک مصرف‌کننده به کار رفته است؛ کسی که مبدأ و مقصدش مشخص است اما این سفر بدون همراهی راهنمایان دلسوز و دیده بانان محترم کنگره، میسر نمی‌شود؛ کسانی که با نظم و انضباط، ما را به پایان خوش سفر می‌رسانند.
دیده بان، که از نامش پیداست، یعنی نظاره‌گر و بینا، کنگره، چهارده ستون دارد به نام دیده بان که تمام بار مسئولیت، بر شانه‌های این عزیزان است، منِ مسافرِ حال خراب، با هدایت و تلاش این بزرگواران می‌توانم به پایان سفرم برسم و این، موهبتی است الهی که به ایشان سپرده شده.
دیده بان همانند پدری دلسوز در خانواده است که همیشه بهترین‌ها را برای اعضای خانواده‌اش می‌خواهد، دیده بانان با استفاده از جهان‌بینی و آموزش‌های ناب کنگره و جناب مهندس، کنگره را در رسیدن به اهداف والا یاری می‌دهند تا ما مسافران، حتی در اوج تخریب، به رهایی و آرامش برسیم.
دیگران کاشتند، ما خوردیم...ما بکاریم، دیگران بخورند...
هفته دیده بان را به همه دیده بانان عزیز تبریک عرض می‌کنم.
تایپ: مسافر جعفر لژیون پنجم
ارسال خبر: مسافر علی لژیون نهم
تایید خبر: مسافر داوود لژیون سوم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی