جلسه دوازدهم از دوره سی و نهم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کاسپین، با استادی راهنما مسافر رضا، نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر مرتضی با دستور جلسه " هفته دیده بان " یکشنبه 21 اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:
از نگهبان و دبیر ایشان تشکر می کنم که اداره و مسئولیت جلسه را به من واگذارنمودند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. تمام دستور جلسات در کنگره 60 به نظر من خیلی مهم و حیاتی هستند که در زمان خود ممکن است درک نشوند ولی بعدا متوجه خواهیم شد. چیزی که در این دستور جلسه هفته دیده بانان گنجانده شده این است که من به یک درکی برسم. در طول سال 52 دستور جلسه وجود دارد که در4 مورد از این دستور جلسات، جشن برگزار می شود. در راستای دستور جلسه قبل ما در امتداد جهان بینی حرکت می کنیم. من باید به یک درکی رسیده باشم که بتوانم در گنگره تقدیر و تشکر کنم که فقط به صورت زبانی نباشد و درکی که من از دوران تحصیل خود به دست آوردم این است که بفهمم شکر نعمت نعمتت افزون کند ،کفرنعمت از کفت بیرون کند و تعبیرش برای من این است که، کافر کیست؟ کافر از نظر من کسی هست که محبت دیگران را نبیند. اگر تولیدی لباس و مصالح ساختمانی نباشند ما به راحتی زندگی روزمره خود را نمی توانیم انجام دهیم. ولی به هر حال یک امکاناتی را در اختیار ما قرار می دهد. همه اینها در مجموع مسائل مهمی در زندگی ما هستند. حالا همه اینها مطلبی است که اگر من نمی بینم، کافر خود من هستم.

حالا اگر نبینم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آن تغییرات مثبت ایجاد نمی شود. منظور من از این صحبتها و دستور جلسه این بود که تمام این عزیزان ( دیدبانان محترم ) تمام وقت بدون هیچ توقع خدمت می کنند تا ما بتوانیم آموزش بگیریم و به سفر خود ادامه بدهیم. و شرایط لازم را در فصل گرما و سرما فراهم می کنند. واقعا در این شرایط سخت آب وهوایی به ما خدمت می کنند. پس ما باید به نحواحسن از آنها تشکر کنیم. البته شاید خیلی از شماها از نزدیک با دیدبانهای محترم آشنا نباشید ولی ایجنت شعب مختلف با شرایط دیدبانهای محترم بیشتر آشنا هستند و می دانند که آنها چقدر زحمت می کشند، پیوسته در تلاشند و بی دریغ خدمت می کنند. و ثمره این خدمت آنها آیندگانی هستند که به جمع ما می پیوندند. پس یکی از وظایف مهم و انسانی من این است که به بهترین شکل ممکن از این عزیزان قدر دانی به عمل بیاورم. این آموزشی است که توسط بزرگان کنگره به ما داده شده است. تا ما قدردانی کردن را در زندگی بیاموزیم. البته هر کس می بایست در حد توان خودش این قدردانی را بجا آورد. سعی کنیم با افتخار به انجام این کار بپردازیم. دل نوشته های خود را زودتر آماده کنیم و این قدر دانی را به شکل مطلوب به انجام رسانیم. انشااله در این هفته بتوانیم بهترین نوع قدردانی را انجام دهیم. حضور در این جشن ها و مخصوصا دیدن این عزیزان نعمت بزرگی است. که این بهانه را به دست ما داده است تا حداقل ذره ای از زحمات این عزیزان را جبران کنیم.

-
مرزبان کشیک: مسافر رحمان
-
تایپ: مسافر اکبر
-
تنظیم: مسافر احمد
-
تهیهشده در سایت مسافران کاسپین
- تعداد بازدید از این مطلب :
102