دوازدهمین جلسه از دوره هشتاد و هفتم از کارگاه‌های آموزش عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی شادآباد به استادی راهنمای محترم مسافر حسن و نگهبانی مسافر علی‌اصغر و دبیری مسافر علی با دستور جلسه »هفته دیده‌بان» در روز شنبه 20 اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان حسن هستم یک مسافر
.jpg)
در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که اجازه داد یک روز دیگر در کنگره حضورداشته باشم و در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه، هفته دیده‌بان هست. من به‌نوبه خودم هفته دیده‌بان را خدمت جناب آقای مهندس و ۱۴ دیده‌بان محترم کنگره تبریک عرض می‌کنم. آقای مهندس می‌فرمایند دیده‌بانان ستون‌های کنگره ۶۰ هستند و این ستون‌ها درواقع شالوده و اساس کنگره هستند و به ریشه کنگره وصل می‌باشند. من داشتم به این موضوع فکر می‌کردم که این ساختار را جناب مهندس ۲۶ یا ۲۷ سال پیش طراحی کرده‌اند و آن موقع امروز و آینده کنگره را پیش‌بینی کرده بودند. امروز به ساختمان سیمرغ رفته بودم می‌دیدم که در هر واحدی چقدر حجم کار وجود داشت و کل کارهای شعب ایران آنجا انجام می‌شود و همه تلاش می‌کنند و واقعاً خستگی‌ناپذیر هستند. چقدر توان دارند و چقدر سیستم خمر آنها خوب کار می‌کند و ساعت‌ها کار می‌کنند، ولی وقتی آنها را نگاه می‌کنیم اثری از خستگی در صورت آنها وجود ندارد. باوجود حجم و سختی کاری که آنها دارند چقدر به انسان‌ها و سفر اولی‌ها احترام می‌گذارند. داشتم به این فکر می‌کردم که عقل می‌گوید کاری را انجام بده ولی قلب رضایت نمی‌دهد، چطور می‌شود که قلب رضایت بدهد چقدر این بزرگواران قلب وسیع و رئوفی دارند، اگر به پالایش باشد که خیلی از ما هم داریم پالایش می‌کنیم به نظر من مهم‌ترین موضوع در این رابطه بخشش است. آموزش و تفکر عقل را بزرگ می‌کند و بخشش قلب را بزرگ می‌کند. خدا را هزاران بار شکر که در سرزمین کنگره زندگی می‌کنیم و افراد دوست‌داشتنی و بزرگی در اینجا هستند. قبل از عید که جشن راهنما بود با جناب آقای خدامی در دفتر مرزبانی جلسه‌ای داشتیم و فرمودند که قدر خودتان و این شال و این خدمت را بدانید و این صحبت‌های آقای خدامی در قلب‌های ما نفوذ نافذی پیدا کرد. به آقای رضوانی گفتم چرا صحبت‌های این عزیزان در درون ما این‌قدر اثر می‌کند، ایشان گفتند که این افراد حرف نمی‌زنند بلکه عمل می‌کنند و این عمل باعث می‌شود که احساسات درست شود. ما باید به‌درستی و بهترین شکل ممکن از این عزیزان تشکر و قدردانی کنیم و در روز شنبه همگی در جشن دیده‌بان شرکت می‌کنیم و با پاکت و مشارکت از آنها قدردانی می‌کنیم.
قسمت دوم دستور جلسه تولد یک‌سالگی داود عزیز است. من این تولد را به بنیان کنگره ۶۰، ایجنت محترم و اعضای نمایندگی شادآباد تبریک عرض می‌کنم. همچنین به راهنمای درمان سیگار ایشان آقای یاراحمدی هم تبریک عرض می‌کنم و همچنین به داود عزیز و خانواده محترم ایشان هم تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم بهترین‌ها در سر راه ایشان قرار بگیرد. به نظر من یک بچه کنگره‌ای بهترین‌ها نصیبش شده است. داود تخریب زیادی داشت قرص کلونازپام مصرف می‌کرد و کاملا ناامید و افسرده بود تصادف کرده بود و گردنش شکستگی پیدا کرد و واقعاً نمی‌توانست سی‌دی بنویسد، ولی آموزش‌های کنگره را خوب دریافت کرد و حسش خوب شد و با آن شرایط کم‌کم شروع کرد سی‌دی‌ها را نوشتن و درست عمل کرد، ۴۰ سی‌دی خود را تکمیل نمود و درست و عالی سفر کرد، در واحد اوتی شروع به خدمت کرد در کلینیک هم یک دوره مبصر بود و عضو لژیون سردار و دنور شد. امیدوارم که جایگاه‌های بالاتری را تجربه کند و شال راهنمایی را بر گردن او ببینم. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید از همه شما ممنون و سپاسگزارم.
سلام دوستان داوود هستم یک مسافر.
خدا را شاکر و سپاسگزارم که توانستم این جایگاه تجربه کنم.
من حدوداً ۲۵ سال از زندگی خود را به دلیل مصرف مواد مخدر از دست دادم حتی متوجه نشدم که چگونه فرزندانم بزرگ شدند. بارها تلاش کردم تا اعتیادم را ترک کنم و به مراکز مختلف نیز مراجعه کردم اما موفق به درمان نشدم و هرچه سنم بالاتر می‌رفت میزان مصرفم هم بیشتر می‌شد. من حتی روش یو آر دی را امتحان کردم همچنین پیش روان‌شناس مراجعه می‌کردم تا از آن چاره‌جویی کنم من را با رفت و آمد از افراد مصرف‌کننده منع کرد اما درنهایت تأثیری نداشت.
من برای اینکه این مسئله را از خانواده‌ام پنهان کنم مصرف خود را از کشیدنی به خوراکی تغییر دادم همین باعث شد که خواب من بیشتر به مشکل بخورد و شروع به مصرف قرص خواب‌آور کنم.
در کنگره متوجه شدم که تخریب‌های قرص کلونازپام مانند مصرف مخدر گل می‌باشد و به شدت حافظه کوتاه مدت من را تخریب نمود.
در آخرین تلاشم برای ترک مواد مخدر به شیوه سقوط آزاد یا قطع مصرف ناگهانی یک ماه را با سختی گذراندم اما باز موفق نشدم تا اینکه روزی شخصی را دیدم که قبلاً مصرف کننده مواد مخدر بود اما زمانی که او را دیدم حالش خیلی خوب شده بود. از او پرسیدم که چگونه موفق شده و اعتیاد خود را درمان کرده و او کنگره را به من معرفی نمود. من وارد کنگره شدم و نکته‌ای که از همان ابتدا به من آموختن این بود که اگر قوانین را احترام بگذارم و رعایت کنم به درمان قطعی خواهم رسید و خدا را شکر امروز به این جایگاه رسیدم.
از تمامی راهنمایان، مخصوصاً راهنمای درمان اعتیاد خودم همچنین راهنمای درمان سیگار خودم و از تمامی خدمتگزاران در کنگره ۶۰ بسیار تشکر می‌کنم.
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادی بسیار ممنونم.
«آرزو می‌کنم تمام سفر اولی‌ها به درمان برسند مخصوصاً برادر عزیزم.»
- تعداد بازدید از این مطلب :
342