درخت باشکوه و تنه‌های استوار

هفته دیده‌بان مبارک
هفته‌ای سرشار از احترام، تعظیم و قدردانی به پیشگاه انسان‌هایی که ستون‌های استوار کنگره ۶۰ هستند. فرارسیدن هفته‌ی پربرکت و باشکوه دیده‌بان را به‌تمامی اعضای کنگره ۶۰، به‌ویژه به نگهبانان بی‌ادعا و خالص این ساختار مقدس، تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.

در تقویم ارزشمند کنگره ۶۰، هفته‌هایی هستند که دل‌ها را بیشتر از همیشه به تفکر، احترام و قدردانی سوق می‌دهند. هفته دیده‌بان یکی از همان هفته‌های خاص و پُرمعناست؛ هفته‌ای برای پاسداشت عزیزانی که شاید کمتر دیده می‌شوند، اما بیش ازآنچه تصور کنیم، بر سلامت، نظم و استواری این ساختار مقدس اثرگذارند.

دیده‌بان، فقط یک عنوان نیست؛ جایگاهی است سراسر از جنس مسئولیت، خرد، عشق و البته سکوتی پربار. دیده‌بان، نگاهبان است. پاسدار مسیر است. حافظ ساختاری است که قرار است میلیون‌ها انسانِ دردمند را از ظلمت اعتیاد، بی‌تعادلی و گم‌گشتگی به‌سوی نور، آگاهی، تعادل و آرامش رهنمون کند. اگر بخواهیم ساختار کنگره را به درختی تشبیه کنیم، بدون تردید، ریشه‌ی آن بنیان‌گذار بزرگ، جناب مهندس حسین دژاکام است؛ انسانی که با تمام وجود، جان وزندگی‌اش را وقف نجات انسان‌ها کرده و پایه‌های این بنای عظیم را بر مبنای عشق، تجربه و ایمان نهاده است.

در ادامه‌ی این ریشه‌ی عمیق و حیات‌بخش، دیده‌بانان عزیز همچون تنه و ساقه‌های محکم این درخت‌اند؛ ستون‌هایی که هم استواری ساختار را حفظ می‌کنند، هم مواد مغذی را به شاخه‌ها، برگ‌ها و میوه‌ها می‌رسانند. بدون تنه، درختی وجود ندارد. بدون دیده‌بان، کنگره از تعادل، انسجام و سلامت ساختاری‌اش فاصله می‌گیرد.

دیده‌بانان، ناظرانی دقیق، عادل و دلسوزند که هریک در حیطه‌ای مشخص و تخصصی، فعالیت می‌کنند؛ از منابع مالی گرفته تا مرزبانی، سایت، امور مسافران، هم‌سفران، نشریات، ورزش، انتخابات، امور شهرستان‌ها و... این تقسیم‌کار حکیمانه باعث شده که اداره‌ی این مجموعه وسیع، دقیق و منظم پیش برود و کوچک‌ترین خللی در آن ایجاد نشود. هر تصمیمی که گرفته می‌شود، حاصل ساعت‌ها بررسی، مشورت، مطالعه، تجربه و دلسوزی ست؛ و این عزیزان هستند که بخش قانون‌گذاری ساختار را نیز بر عهده‌دارند؛ قوانینی که نه از دل اجبار که از دل عشق به انسان‌ها و حفظ حرمت این مکان مقدس برمی‌خیزند.

شاید برخی تصمیمات، از نگاه ما ساده بیایند، اما در پسِ آن‌ها، کوهی از مسئولیت نهفته است. مسئولیتی که از عشق تغذیه می‌شود. دیده‌بان، نه‌تنها ناظر است که معلم است؛ الگویی است بی‌ادعا. راهنمای راهنماهاست، تکیه‌گاه کمک راهنمایان و روشنگر مسیر هم‌سفران و مسافران. آن‌ها آرام و بی‌سر‌و‌صدا، چون ستون‌های یک عمارتِ مستحکم، ما را نگاهبانی می‌کنند.

هفته دیده‌بان، فقط یک مناسبت در تقویم نیست. یک دعوت است برای اندیشیدن؛ برای دیدنِ کسانی که همیشه دیده نمی‌شوند. برای قدردانی از آن‌هایی که دیده‌بان‌اند؛ هم برای خود، هم برای ما. این هفته، فرصتی است برای ابراز عشق، احترام و وفاداری به کسانی که بی‌وقفه برای ما ایستاده‌اند، دیده‌اند و مراقب بوده‌اند.

من، به‌عنوان عضوی کوچک از این پیکره بزرگ، با تمام وجودم سپاسگزار این عزیزان هستم. سپاسی که فقط در واژه‌ها نمی‌گنجد. قدردانی واقعی، باید هم قلبی باشد و هم عملی. به همین دلیل، با عشق و احترام، پاکتی کوچک را به نشانه‌ی سپاس تقدیم می‌کنم. این پاکت، نشانی‌ست از عشقی که در دل دارم و افتخاری‌ست که از بودن در کنار این درخت باشکوه و این تنه‌های استوار، نصیبم شده است.
باشد که خداوند بر نور وجودشان بیفزاید، دل‌هایشان را لبریز از آرامش کند و مسیرشان را روشن‌تر از همیشه نگاه دارد.
 

نویسنده: راهنما همسفرسکینه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر زینب رهجو راهنما همسفر سکینه (لژیون سوم) نگهبان سایت
سایت همسفران نمایندگی الوند