برای فراگیری جهان‌بینی، باید به دانایی خود بیفزاییم

برداشت من از جزوه جهان‌بینی ۱ و ۲ این است که در کنگره ۶۰ با پیروی از مثلث درمان جسم، روان و جهان‌بینی؛ صورت مسئله اعتیاد حل می‌شود. با به سلامت رسیدن جسم، روان هم درمان می‌شود اما مؤلفه جهان‌بینی جداست که باید با آموزش آن را یاد بگیریم. در کنگره به بهترین نحو جهان‌بینی را یاد می‌گیریم و هرچه بیشتر یاد بگیریم، بیشتر به این درک می‌رسیم که از جهان هستی و جهان درون خود هیچ چیز نمی‌دانیم. ما در کنگره، جهان‌بینی را به زبان ساده و با مفاهیم آسان و زیباترین شکل آن یاد می‌گیریم و این به ما کمک می‌کند تا به جسم خود و جهان هستی با دید بهتری نگاه کنیم و بتوانیم مشکلاتی که برای ما اتفاق می‌افتد را با کمک آگاهی‌هایی که دریافت کرده‌ایم، حل کنیم. در صورتی که قبل از ورود به کنگره، سعی داشتیم به جای حل مسئله، صورت مسئله را پاک کنیم.

جهان‌بینی به معنای شناخت ما از جهان درون و بیرون است. جهان‌بینی درون به معنای درک، احساس و شناخت نسبت به درون خودمان است. جهان‌بینی بیرون به معنای درک، احساس و شناخت ما از جهان هستی است. برای این‌که جهان‌بینی ما تغییر کند، باید دانایی خود را افزایش دهیم و از مثلث جهالت؛ ترس، ناامیدی و منیت عبور کنیم. برای فراگیری جهان‌بینی، باید به دانایی خود بیفزاییم اما برای این‌که دانایی ما مؤثر باشد، باید سه ضلع مثلث دانایی ما که تفکر، تجربه و آموزش هستند، با هم برابر باشند. برای حل مسئله‌ای، به طور مثال یک خیاط می‌خواهد یک لباس بدوزد؛ اول باید تفکر کند که چه مدل لباسی می‌خواهد بدوزد، دوم آموزش ببیند که چطور این کار را بکند و سوم باید شروع به انجام برش لباس و دوخت آن کند تا تجربه به دست آورد. این مورد برای تمام مسائل زندگی ما صدق می‌کند که اول برای انجام هر کاری باید تفکر کنیم، بعد آموزش ببینیم و سپس تجربه کنیم.

جهان‌بینی به ما یاد داد که صفت گذشته در انسان صادق نیست بلکه جاری است. من خودم را وقتی با خود قبلی مقایسه می‌کنم، می‌بینم به واسطه همین آموزش‌ها خیلی از صفات بد خود را کنار گذاشته‌ام. گاهی ما فکر می‌کنیم برخی کارهایی که انجام می‌دهیم هیچ اشکالی ندارد و ضرری به کسی نمی‌زند مثل دخالت در زندگی دیگران؛ به راحتی دخالت می‌کنیم و بعد با این کلمه که "من دلسوز شما هستم" خود را قانع می‌کنیم که این‌کار درست است. اما من در کنگره یاد گرفتم که این‌کار و خیلی کارهای دیگر که خود را قانع می‌کردم که درست است را دیگر انجام ندهم زیرا وقتی کار ضد ارزشی انجام می‌دهم، اول از همه آسیبش به خود من برمی‌گردد و زندگی خود را مختل می‌کنم. امیدوارم که روزی تمام ما به درجه‌ای برسیم که اول از همه آموزش‌های کنگره را عملی کنیم و از دانایی به دانایی مؤثر برسیم، از ضدارزش‌ها دوری کنیم و خود را تزکیه و پالایش کنیم.

نویسنده: همسفر نرگس، رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم) رشته ورزشی: ایروبیک
رابط خبری: همسفر اعظم، مرزبان خبری پارک ارم بیهقی سبزوار 
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مریم از نمایندگی شیخ‌بهایی (دبیر سایت)
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰