وقتی دانایی من افزایش پیدا کند، جهانبینی من گسترده تر میشود

دهمین جلسه از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، روزهای سه‌شنبه، نمایندگی قائم‌شهر، با استادی مسافر ربیع، نگهبانی مسافر ابراهیم و دبیری مسافر کاوه با دستور جلسه "جهان بینی ۱ و ۲" در تاریخ ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، ربیع هستم یک مسافر. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم و خدمت می کنم. از ایجنت محترم، مرزبانان محترم و همچنین از نگهبان و دبیر جلسه تشکر می کنم.
خیلی از دوستانی که در جلسه حضور دارند مرا دیدند که با چه حالی وارد کنگره شدم. هم متادون مصرف می کردم و هم شیشه.
من اوایل همیشه شاکی بودم که شیشه را نمی توان با OT رها کرد ولی دوستان به من توصیه می کردند که اگر صبور باشم هرچه جلوتر بروم بیشتر متوجه موضوع خواهم شد. وقتی جلوتر آمدم دیدم درست می گویند و واقعاً روش درمان کنگره ۶۰ درست است.
از آقای مهندس و خانواده محترمشان و از کل بچه های کنگره ۶۰ متشکرم که باعث شدند من بتوانم چنین جایگاهی را تجربه کنم.
پیامی می خوانم از مهندس که مربوط می شود به دستور جلسه جهانبینی: «به آن چه است پی بردن تمنای دل میخواهد الهام به آن شکل میدهد آنگاه که تصویری گرفت پالایشهای مداوم به تراوشها استحکام میبخشند واین سخن به گونه ای دگر مورد کاوش ماست یعنی حس حس مانند خداوند است در تمام هستی موجود ولی رویت ناپذیر اما مانند خودش قابل حس است»

حس اولین نیرویی است که قوه عقل را به کار می اندازد. حس سالم باعث می شود که اطلاعات سالم به عقل منتقل شود و عقل بتواند براساس این اطلاعات فرمان درست را صادر کند. وقتی عقل فرمان درست صادر کند، دانایی ما افزایش پیدا می کند و در نتیجه جهانبینی ما گسترده تر می شود.
این جهانبینی است که باعث شده من امروز در این جایگاه قرار بگیرم و ۵ماه بطرف هیچ موادی نروم و تنها فکرم این باشد که صبح به سر کار بروم و شب در خانه به استراحت بپردازم.
جهانبینی مانند طنابی است که من را آرام آرام از اعماق تاریکی به طرف روشنایی کشاند.
از اینکه به صحبت های من گوشکردید خیلی ممنون و متشکرم

تایپ و ویرایش: مسافر کاوه؛ لژیون یکم

بارگزاری: مسافر علیرضا؛ لژیون چهارم