بالاترین مرجع تصمیم‌گیری و نظارت پس از آقای مهندس، دیده‌بانان هستند.

سیزدهمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی ارگ کرمان، روز سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۷، با استادی راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر امین، با دستور جلسه «هفته دیده‌بان» آغاز به کار نمود.
سلام دوستان، محسن هستم، یک مسافرخداوند را شکرگزارم که بار دیگر فرصت حضور در جمع گرم و صمیمی شما عزیزان را دارم. این‌که مجدداً توفیق تجربه این جایگاه را پیدا کرده‌ام، برایم مایه افتخار است.
از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان صمیمانه سپاسگزارم. همچنین از استاد بزرگوارم، ایجنت محترم شعبه، آقای محسن نقدی، که هر آن‌چه آموخته‌ام و به دست آورده‌ام، نتیجه راهنمایی‌ها و حمایت‌های ایشان است. امیدوارم بتوانم خدمتگزار شایسته‌ای باشم.

کنگره ۶۰ توسط افرادی اداره می‌شود که خود روزی مصرف‌کننده بودند و امروز به رهایی و درمان رسیده‌اند. این مجموعه نه از هیچ نهاد دولتی و نه خصوصی، هیچ‌گونه حمایت مالی یا فکری دریافت نمی‌کند. فضایی است کاملاً مستقل و تحت کنترل که بسیاری از انسان‌ها در آن به آرامش و حال خوب می‌رسند.
در ابتدای راه‌اندازی کنگره ۶۰ و روش DST، هیچ‌کس جز آقای مهندس نبود؛ نه راهنما، نه مرزبان، نه حتی مکان مشخصی. اما ایمان راسخ ایشان معجزه‌ای را رقم زد که بسیاری در جست‌وجویش بودند، اما راه رسیدن به آن را نمی‌دانستند.
بسیاری از افرادی که امروز در جایگاه دیده‌بان قرار دارند، از نخستین همراهان آقای مهندس بودند و همین شناخت و درک عمیق از ایشان، در مسیر خدمت‌گزاری یاری‌شان کرده است.

ما در کنگره چهار جشن مهم داریم: جشن هفته دیده‌بان، هفته ایجنت و مرزبان، هفته راهنما، و هفته هم‌سفر. هدف این جشن‌ها، همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند، قدردانی، معرفی و شناخت جایگاه و وظایف این عزیزان است. بالاترین مرجع تصمیم‌گیری و نظارت پس از آقای مهندس، دیده‌بانان هستند. هر قانون و تصمیمی در کنگره، توسط آن‌ها تصویب و به شعبات ابلاغ می‌شود.
نام «دیده‌بان» خود گویای وظیفه‌شان است: نظاره‌گری دقیق. وقتی دیده‌بانی به شعبه‌ای سر می‌زند، نقاط قوت و ضعف آن را شناسایی می‌کند؛ چه در بخش انسانی، چه نرم‌افزاری و سخت‌افزاری. دیده‌بان باید فردی دقیق و بی‌طرف باشد. همان‌گونه که آقای مهندس می‌فرمایند، هیچ‌کس نباید از دیده‌بان دلخور شود، چرا که کار او همین است.
بسیاری از دیده‌بان‌ها برای خدمت، کیلومترها راه را با خودرو شخصی و هزینه شخصی طی می‌کنند، بدون هیچ مزد و منتی. شاید ما حاضر نباشیم برای درمان‌ خود حتی دو خیابان آن‌طرف‌تر برویم، اما این عزیزان با وجود داشتن خانواده، شغل و دغدغه‌های شخصی، با تمام وجود خدمت می‌کنند؛ بی‌نام و نشان، بی‌هیاهو.
در سفر اخیرم به تهران، در ساختمان سیمرغ، جناب آقای صدیقی – که قبلاً دیده‌بان رابط شعبات کرمان بودند – را دیدم. ایشان هر هفته از اصفهان به تهران می‌آیند و در سکوت و سادگی، مشغول خدمتند. ایشان گفتند: «هرچه به آقای مهندس نزدیک‌تر باشیم، خدمت دلنشین‌تر می‌شود.
چقدر خوب است که ما هم قدردان این بزرگواران باشیم، حتی با یک پاکت کوچک یا یک دل‌نوشته ساده. وقتی به عیادت بیماری می‌رویم، شاید نتوانیم از درد او بکاهیم، اما حضور و احوال‌پرسی ما حالش را بهتر می‌کند. همین‌طور است دیدار و قدردانی از دیده‌بانان.

دیده‌بان‌ها خالص‌ترین خدمت‌گزاران کنگره هستند، و از بین افرادی انتخاب می‌شوند که پیش‌تر راهنما، ایجنت یا مرزبان بوده‌اند. این افراد با دقت، تعهد و عشق خدمت می‌کنند.
این هفته، روز پنج‌شنبه، جناب آقای مجدیان – دیده‌بان محترم – میهمان شعبه ارگ خواهند بود و ما نیز افتخار میزبانی ایشان را داریم.همه چیز از ظاهر ساده آغاز می‌شود: آراستگی، پوشش، نحوه مشارکت، برخورد، رفتار... همه تحت نظارت هستند و به نام «شعبه ارگ» ثبت می‌شود. یک اشتباه کوچک می‌تواند زحمت یک‌ساله ایجنت، راهنما و مرزبانان را زیر سؤال ببرد. خوشبختانه تاکنون هیچ نقص یا مشکلی در این زمینه نداشته‌ایم و امیدواریم مراسمی باشکوه و آبرومند برگزار کنیم، تا دیده‌بان محترم با خاطره‌ای خوش، شعبه را ترک کنند.
دوستان عزیز، ما باید بیرون از این درب‌ها، در محیط کار، خانواده و اجتماع، آن‌چنان بدرخشیم که از ما بپرسند: «کجا تعلیم دیده‌اید؟» خود من بارها با این سؤال مواجه شده‌ام و این یعنی القای تأثیر و حال خوب کنگره به دیگران.از این‌که با سکوت و توجه زیبایتان به صحبت‌های من گوش سپردید، از صمیم قلب سپاسگزارم.
تایپ:مسافرمحمد
وبرایش:مسافرامیرهادی
عکس:مسافراحسان مرزبان خبری