ارزش‌های درونی

جلسه ششم از دوره بیست‌ و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی حسنانی به استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر جمیله و دبیری همسفر پروانه با دستور جلسه «جهان‌بینی ۱ و ۲» روز سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

جهان‌بینی آن چیزی است که نسبت به کل هستی دریافت، ادراک، احساس و برداشت می‌کنیم که درون و برون ما است. جهان‌بینی درون مربوط به خود شخص است. ما ابتدا باید خود را بشناسیم تا نسبت به جهان هستی و کائنات شناخت پیدا کنیم. نکته مهم این است که در چه مرحله‌ای از نفس قرار داریم؟ در مرحله نفس اماره، لوامه و یا مطمئنه هستیم؟ فردی که از خود و ارزش‌های هستی شناختی نداشته باشد، بسیاری مواقع به خود صدمه می‌زند. گاهی ما به عنوان همسفر به دلیل نداشتن جهان‌بینی درست تلاش کردیم به مسافران خود کمک‌ ‌کنیم؛ اما صرفاً به خود و آنان آسیب ‌زدیم. ما با اندکی تفکر می‌توانیم به ارزش‌های درونی خود پی ببریم و با درک جهان‌بینی، بسیاری از مسائل روشن خواهد شد.

جهان‌بینی در اصل یک واژه است؛ اما مفهوم بسیار عمیقی دارد. در دوران تحصیل می‌گفتند: «جهان‌بینی یعنی دیدی که نسبت به جهان و اطراف خود داریم» اما این تعریف دقیقی از جهان‌بینی نیست؛ بلکه می‌تواند تمام جنبه‌های زندگی ما را در برگیرد. وقتی جهان‌بینی را درک می‌کنیم، مسیر زندگی برای ما روشن می‌شود. کاری که کنگره۶۰ انجام می‌دهد، دقیقاً همین است. کنگره کمک می‌کند انسان به شناخت برسد، هدایت شود و مسیر درست را پیدا کند. نتیجه‌ این شناخت آن است که فرد مصرف‌کننده دیگر به جسم و روح خود آسیب نمی‌زند و به ورزش و تغذیه سالم روی می‌آورد و تبدیل به درختی تنومند می‌شود. جهان‌بینی مانند مادری مهربان به من می‌آموزد که باید ابتدا خود را بشناسم، ارزش‌هایم را بدانم و آگاه باشم که تمام زمان و انرژی‌ خود را صرف همسر و فرزندان نکنم.

اگر من روح و روان سالمی نداشته باشم و به تغذیه و ورزش خود اهمیت ندهم، نمی‌توانم خانواده‌ای سالم و فرزندانی شاد و پرانرژی داشته باشم. اگر من به‌عنوان یک مادر، افسرده و بی‌حال باشم و صبح‌ هنگام با ناراحتی و عصبانیت از خواب بیدار شوم، حس خود و خانواده‌ را خراب کرده‌ام؛ زیرا زمانی‌که نتوانم خود را شاد نگه دارم، چگونه می‌توانم خانواده‌ای شاد داشته باشم؟ باید این را بدانیم که همه‌ چیز نسبی است. فرزند، همسر و والدین، جزء دارایی ما نیستند. آن‌ها نعمت‌هایی هستند که خداوند به ما داده تا از آن‌ها مراقبت کنیم و به آن‌ها محبت کنیم؛ اما نباید خود را فراموش کنیم. اگر خود را فراموش کنیم در نهایت نمی‌توانیم به دیگران نیز کمک کنیم. هم‌چنین باید به ورزش کردن اهمیت دهم که سالم باشم؛ چراکه در هنگام سالمندی بایستی جسمی توانمند داشته باشم. عصای پیری ما فرزندان نیستند؛ بلکه عصای پیری، بدنی سالم و عضلات قوی است؛ پس با افکار آلوده و پریشان به خود آسیب نرسانیم. اغلب بیماری‌های همسفران به دلیل افکار پریشان و ذهن خسته است. در انتها، همیشه به خدا توکل کنیم و باور کنیم با تقوا و تلاش همیشه موفق خواهیم شد.

از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید، متشکرم.

رهایی ۳۰ سی‌دی همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر مرضیه

مرزبانان کشیک: همسفر جمیله و مسافر محمد
تایپیست: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون دهم)
عکاس: همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) دبیر اول سایت
ویراستاری و ارسال: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر صنم (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حسنانی تهران