برداشت مسافر مصطفی رهجوی راهنما مسافر حمیدرضا در مورد دستور جلسهٔ: جهان‌بینی

سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر.
جهان‌بینی یعنی آنچه ما نسبت به کل هستی، جهان درون و جهان بیرون برداشت، ادراک، دریافت و احساس می‌نماییم. جهان‌بینی، کلید درست زندگی‌کردن است و اینکه بتوانیم پایه‌های زندگی را اصولی بچینیم، از طرفی الفبای درست زندگی‌کردن را بیاموزیم و فقط زنده نباشیم. این یک نیاز برای همگان است؛ اما برای کسانی که درون تاریکی‌ها هستند، یک نیاز مبرم و واجب است. جهان‌بینی در کنگره هر موضوعی را به زبان ساده آموزش می‌دهد و برای تعاریف خود مدل‌سازی می‌کند. یکی از بهترین مدل‌سازی‌های این جزوه همان شهر وجودی است. در کنگره درس زندگی می‌آموزیم؛ چون بالاترین هنر صحیح زیستن است. وقتی افکار و اندیشهٔ ما در آرامش باشد، خیلی کمتر دچار بیماری می‌شویم؛ زیرا اکثر بیماری‌ها ریشه در افکار و اندیشهٔ پریشان ما دارد. در گذشته بر این باور بودم که فقط مواد باعث ایجاد تخریب در جسم من می‌شده و با درمان آن همه چیز به پایان می‌رسد؛ اما با ورود به کنگره متوجه شدم که آسیب مواد فقط به بخشی از وجود من لطمه وارد کرده است و به عبارتی دروازه ورود به تاریکی محسوب می‌شده؛ اما غافل از اینکه مصرف مکرر هر آنتی‌ایکس جهانی مملو از ترس، اضطراب، نگرانی و حقارت، پیرامون ما به وجود آورده و زندگی خود و اطرافیان را آشفته کرده‌ایم، آسیب‌های بسیاری نیز به شهر وجودی، روان و جهان‌بینی وارد شده است. با یادگیری جهان‌بینی که به زبان ساده همان یادگیری قوانین بازی زندگی می‌باشد، زمانی که بدانیم، جهل، ناامیدی و منیت چه به روز ما می‌آورند، قادر به جایگزینی آن با تجربه، تفکر و آموزش هستیم، قطعاً زندگی به‌گونه‌ای دیگر پیش خواهد رفت. وقتی بدانیم ترس چه بلایی بر سر تفکرات و الهامات ما می‌آورد، آن‌وقت زندگی به‌گونه‌ای دیگر رقم خواهد خورد. شهر وجودی ما توسط چه کسانی اداره می‌شود؟ آیا اختیار ما دست نفس اماره است یا مطمئنه؟ آیا به مرحلهٔ اجرایی‌کردن فرمان عقل رسیدیم؟ درک این سؤالات و پاسخ به آن‌ها با فراگیری علم جهان‌بینی راحت‌تر است. می‌توان با یک نگاه ساده به گذشته فهمید، بسیاری از اتفاقات تلخ به دلیل دیدگاه نامناسب و با انجام کارهای ضدارزشی همچون غیبت، قضاوت و منیت بوده که هرکدام همچون بوم‌رنگ به سمت خودم برمی‌گشتند. خود را اسیر تاریکی کرده و همیشه در جست‌وجوی مقصد بودم؛ اما اکنون با آموزش‌های کنگره فهمیدم که مسبب تمام ناکامی‌ها کسی غیر از خودم نیست. باید ناامیدی و سکون را کنار گذاشته و برای آینده و زندگی بهتر تلاش کنم و در کنار صبر و امیدواری زندگی بهتری برای خود و اطرافیانم بسازم.

ارائه: مسافر مصطفی از لژیون دهم
ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
تصویر: مسافر مصطفی از لژیون دهم
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد