با جهان‌بینی می‌توانیم سلامت و درمان خود را حفظ کنیم

هفتمین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان به نگهبانی مسافر رضا، استادی اسیستانت محترم دیده‌بان مسافر جواد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «جهان‌بینی ۱ و ۲» یکشنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان جواد هستم یک مسافر؛ از همه شما عزیزان متشکرم و به خدمتگزاران شعبه خداقوت می‌گویم؛ ایجنت محترم، مرزبانان عزیز، راهنمایان گران‌قدر و سفر دومی‌هایی که خدمت می‌کنند و سفر اولی‌ها که چراغ اینجا را روشن نگاه می‌دارند. ان‌شاءالله که همگی موفق باشید.

دستور جلسه این هفته جهان‌بینی ۱ و ۲ است؛ جهان‌بینی به طور خاص در کنگره اولین‌بار برای درمان اعتیاد مطرح شد و یکی از اضلاع مثلث درمان اعتیاد است. حلقه مفقوده و گم شده‌ای که در صور پنهان انسان در بحث اعتیاد قبلاً به آن توجه نمی‌شد، در کنگره ۶۰ برای اولین‌بار به‌عنوان پایه اصلی درمان اعتیاد مطرح شد. به‌نوعی که در بحث درمان اعتیاد حدود ۵ درصد راجع به مقوله جسم و داروی OT است و ۹۵درصد در خصوص جهان‌بینی، تفکر و اندیشه صحبت می‌شود.

صحبتی که آقای مهندس دژاکام راجع به جهان‌بینی انجام می‌دهند و اینکه ما چرا جهان‌بینی می‌آموزیم؛ به این دلیل است که بتوانیم درمان خود را حفظ کنیم و بتوانیم در زندگی با نگهداشتن تعادل خود در شرایط مناسب، بهترین تصمیم‌ها و بهترین انتخاب‌ها را انجام بدهیم؛ که از تخریب و صدمه‌زدن به خود و دیگران مصون بمانیم.

راجع به جهان‌بینی منابعی از قبیل کتاب ۱۴ وادی، کتاب ۶۰ درجه و سی‌دی‌ها وجود دارد که نگاه آن معطوف به جهان‌بینی و مسائل صور پنهانی است. در جهان‌بینی ۱ و ۲ به‌صورت فشرده الفبای جهان‌بینی و به‌نوعی تعریف‌هایی که قرار است ما در وادی‌ها و سی‌دی‌ها از آن استفاده کنیم آمده است و گوش ما را با یکسری واژه‌ها آشنا می‌کند؛ که در ادامه وقتی که راجع به آن در سی‌دی‌ها به طور تخصصی‌تر صحبت می‌شود، برای ما بیگانه نباشد.

من یک خلاصه راجع به اینکه چگونه جهان‌بینی را می‌آموزیم و می‌توانیم از آن استفاده کنیم صحبت می‌کنم و ادامه بحث را از مشارکت‌های شما استفاده می‌کنم؛ ما جهان‌بینی را خارج از این شرایط نمی‌توانیم بیاموزیم که یک سری جزوه و یک سری کتاب در اختیار ما است و آشنا می‌شویم. ما با یک سری تعاریف از قبیل صور آشکار و صور پنهان و منیت آشنا می‌شویم؛ با ناامیدی، ترس، دانایی و جهالت آشنا می‌شویم. این تعاریف مصالح جهان‌بینی هستند؛ ولی این‌ تعاریف فقط به این علت است که ما با آن‌ها آشنا شویم و در مورد آن‌ها مشارکت کنیم؛ حتی می‌توانیم درس هم بدهیم که منیت این است و ترس این‌گونه است؛ اما جهان‌بینی زمانی جا می‌افتد و مال من می‌شود که در مقام عمل از آن استفاده کنم. عبور از ترس‌ها، منیت و یا اتفاقاتی که در بزنگاه‌ها برای من می‌افتد بستگی به انتخاب من دارد؛ به عنوان مثال در جایی که دردت می‌آید یا در جایی که می‌ترسی شما چه چیزی را انتخاب کنید و وارد چه فضایی بشوید؛ آنجاست که شما سرنوشت جهان‌بینی خود را می‌توانید مشخص کنید که آیا از یک مرحله رد می‌شوید یا نه؛ زمانی که کاری را انجام می‌دهید و زحمت می‌کشید، شما آن کار را انجام داده‌اید؛ ولی در جلسه می‌نشینید و می‌گویند با تشکر از آقای فلانی که این کار را انجام داد؛ درصورتی‌که کار آن آقا نبوده است و شما کار را انجام داده‌اید. آن لحظه شما باید انتخاب کنید؛ آنجا است که برای شما جهان‌بینی جا می‌افتد و شما هستید که تعیین می‌کنید؛ امتحان را رد می‌شوید یا نه!

یکی از پایه‌های اصلی فهم جهان‌بینی و گذر از این امتحانات حضور و خدمت در کنگره ۶۰ است؛ چون در دل خدمت برای شما اتفاقات زیادی می‌افتد. شما در مقام خدمت و در دل این حضور و جایگاه‌های مختلف خیلی چیزها را باید در بزنگاه‌ها انتخاب کنید و آنجاست که جهان‌بینی و مفاهیم برای شما جا می‌افتد یا نمی‌افتد. اتفاقی رخ می‌دهد یا شرایطی پیش می‌آید که شما دو طرف مقابل یک خواسته هستید؛ این که شما انتخاب کنید خواسته برآورده شود یا نشود و این‌جاست که جهان‌بینی را کاربردی می‌کنید. در دل حضور،  خدمت و زندگی اتفاقات زیادی پیش می‌آید. زمانی از این تعاریف عبور می‌کنید و در زندگی‌ات تأثیر می‌گذارد و می‌توانید بر زندگی دیگران نیز تأثیر بگذارید.

وقتی اتفاقی می‌افتد که شرایط بدی ایجاد می‌شود یا مسئله اشتباهی ایجاد می‌شود؛ شما می‌توانی خود را توجیه کنی یا دیگران را بکوبی یا اینکه بگویی من چه کاری می‌توانم انجام بدهم که این اتفاق ختم به خیر شود؛ فارغ از اینکه چه کسی هستی و جایگاه تو چیست می‌توانی به دیگران کمک کنی که این اتفاق بتواند تخریب کمتری ایجاد کند. آنجاست که جهان‌بینی و تعاریف جا می‌افتد.

اگر در بزنگاه‌ها و اتفاق‌ها انتخاب صحیحی نباشد، هرچه جهان‌بینی بخوانیم، حفظ هم می‌شویم، درس هم می‌دهیم و خیلی هم خوب مشارکت انجام می‌دهیم؛ اما سر جای خود هستیم و دور خود می‌چرخیم و عملاً قدمی به جلو وجود ندارد. با جهان‌بینی است که می‌توانیم سلامت و درمان خود را حفظ کنیم و خارج از آن شرایط سخت است. خارج از آن با انتخاب‌های اشتباه، با جنگ و دعواهایی که به وجود می‌آید و با حس‌های خرابی که ایجاد می‌شود، تخریب در سیستم ایکس کم‌کم انجام می‌شود و شاید صدمات بیشتری نیز داشته باشد؛ ولی در نهایت حفظ درمان کار بسیار سختی است.

اگر دقت کنیم تمرکز و هزینه‌ای که کنگره ۶۰ برای این مقوله و این ضلع مثلث درمان انجام می‌دهد، خیلی فراتر از جسم است؛ فضاها ایجاد و تجهیز می‌شود، نیروهای خدمتگزار می‌آیند، کلاس‌ها برگزار می‌شود و می‌گویند سی دی بنویسید و کتاب بخوانید. می‌بینید که کنگره ۶۰ نگاه خیلی ویژه‌ای به بحث جهان‌بینی دارد. گاهی ممکن است ما چیزهایی که می‌آموزیم را فراموش کنیم و اگر این آموزش‌ها نباشد این فراموش‌کردن‌ها برای چرخه هستی کاری ندارد؛ انسان اگر چیزی را فراموش کند هستی مجبور می‌شود به او یادآوری کند و وقتی که به ما یادآوری کند، کار برای ما خیلی سخت می‌شود؛ پس بهتر است که به مقوله جهان‌بینی بیشتر دقت کنیم و به سی‌دی‌ها، نوشتن‌ها و آموزش‌ها بیشتر توجه کنیم. باید به تعاریف و مطالبی که در جلسات مطرح می‌شود، تمرکز بیشتری کنیم تا جهان‌بینی بتواند درون ما جایگاه خود را پیدا کند و بتوانیم از آن بهره کافی را ببریم. ممنون که به صحبت‌های من گوش‌کردید.

 مرزبان خبری: مسافر علیرضا
 تصویربردار: مسافر محمد
 نگارش: مسافر یاسر
 ویرایش: مسافر نوید
 ارسال خبر: مسافر سجاد