سلام دوستان الهام هستم راهنمای ویلیاموایت
هنگامیکه برای نخستینبار وارد کنگره۶۰ شدم، بیشترین دغدغهام ترک مصرف مواد مسافرم بود؛ اما با گذشت زمان متوجه شدم که خود من هم به دلیل مصرف سیگار باید در روند درمان قرار بگیرم. با حضور در لژیون ویلیاموایت دریافتم که درمان فقط یک موضوع جسمی نیست؛ بلکه مسیری برای شناخت و تغییر درونی من است. اینجا بود که فهمیدم؛ اگر میخواهم اطرافیانم تغییر کنند اول باید خودم تغییر کنم.
سفر نیکوتین برای من یک مسیر ساده و مستقیم نبود. من هم مانند بسیاری از همسفران، ابتدا تصور میکردم ترک سیگار و مواد فقط به اراده و مقاومت نیاز دارد؛ اما آموزشهای کنگره۶۰ به ویژه روش درمان تدریجی DST و «جهانبینی»، نشان دادند که سیگار فقط یک ماده نیست؛ بلکه یک وابستگی فکری و احساسی است که ریشههای عمیقی در ناخودآگاه من دارد که طی سالیان متمادی رخ داده است.
در «جهانبینی ۱» یاد گرفتم که بسیاری از کشمکشهای ذهنیام، از باورهای غلط در مورد آرامش، قدرت و حتی لذت ناشی از سیگار سرچشمه میگیرند. این نگاه اشتباه باعث شده بود که سیگار را پناهگاهی برای فرار از استرسها بدانم. با اصلاح و تغییر تدریجی این دیدگاه توانستم جایگاه واقعی نیکوتین را در زندگیام بشناسم.
نقطه عطف در سفر من، آموزشهای «جهانبینی ۲» بود، اینجا بود که متوجه شدم نه تنها نباید با سیگار جنگ کنم؛ بلکه باید خود را بهتر بشناسم. یاد گرفتم که اگر درونم آرام باشد، دیگر نیازی به بیرون ریزی با دود ندارم. «جهانبینی ۲» به من آموخت که تنها کسی که میتوانم او را تغییر دهم، خودم هستم؛ و این آگاهی، قدرتی عمیق به من داد.
در طول سفر نیکوتین، با فراز و نشیبهای بسیاری روبرو بودم؛ اما هر بار که خواستم تسلیم شوم، به یاد آوردم که این مسیر، فقط ترک یک ماده نیست؛ بلکه پیدا کردن الهام درون من است. اکنون میدانم که درمان نیکوتین یعنی بازگشت به خود، بازگشت به تعادل.
امروزه اگر چه شرایط پیرامون من هنوز با چالشهایی همراه است؛ اما به لطف حضورم در لژیون ویلیاموایت، آموزشهای لژیون، روشDST، ذهن و روحم به آرامش بیشتری دست یافته است. حالا بهتر میدانم که چگونه در برابر بحرانها و مصائب زندگی ایستادگی کنم و چگونه با امید و آگاهی به مسیر درمان ادامه دهم. به لطف آموزشهای کنگره۶۰، به ویژه راهنماییهای همسفر اعظم و تفکر ناب اقای مهندس دژاکام، آموختهام که چگونه با آگاهی، آرامش و ایمان مسیرم را ادامه دهم.
سلام دوستان عسل هستم مسافر نیکوتین
من فکر میکنم انسانها برای انجام درست هر بازی نیاز به یک سری قوانین و مقررات دارند که بدون آنها بازی برایشان سخت میشود و قادر به ادامه نخواهند بود. این قوانین، قوانینی هستند که انسانهارا به مسیرهای مختلفی میبرند و گاهی سرنوشت آنها را تغییر میدهد.
زمانیکه این قوانین را یاد نگیرند همیشه سردرگم هستند و مشکلات بسیاری را برای خود و دیگران ایجاد میکنند. باید بدانیم که همه ما انسانها؛ برای زندگی کردن نیز بیشتر از همیشه به این قوانین نیازمندیم، که در کنگره۶۰ تمامی این قوانین در قالب «جهانبينی» به ما آموزش داده شدهاست؛ اگر انسان با تمام وجود تسلیم این آموزشها شوند و درست آموزش بگیرند انسانهایی کار آزموده خواهند شد.
من زمانیکه مصرفکننده سیگار بودم، به دلیل نداشتن «جهانبینی»، نگرش درستی نسبت به خود و جهان اطراف نداشتم. به این دلیل بود که برای مدت طولانی در بند باورها و نگرشهای غلط در مورد زندگی و در مورد خود بودم. به خاطر همین موضوع و این نگرشهای غلط آسیبهای بسیار زیادی را به جسم و روان خود وارد کردم؛ ولی با شروع سفر ویلیاموایت و آموزش «جهانبينی» دیدگاهم نسبت به وجودیت خود و هستی تغییر یافت و سعی کردم عمیقتر این قوانین را فرا بگیرم؛ چون با این قوانین احساس آرامش بیشتری در زندگی خواهم داشت و این بسیار ارزشمند است.
رابط خبری: راهنمای ویلیاموایت همسفر الهام (نمایندگی زنجان)
ویراستاری و ارسال: مسافر نیکوتین زهرا رهجوی راهنمای ویلیاموایت سهیلا (نمایندگی ایمان)
گروه همسفران ويلياموايت کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
133