جلسه سوم از دوره پنجاهودوم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی سمنان با استادی راهنما همسفر امالبنین نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر نیلوفر با دستورجلسه « وادی دوم ( مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۸ اردیبهشت ماه ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان امالبنین هستم یک همسفر، از خداوند سپاسگزارم که به من عمری دوباره داد تا در این جایگاه قرار بگیرم، خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیریم.
از راهنماهای خوبم، ایجنت نمایندگی، گروه مرزبانی، نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که اگر این جایگاه را تجربه میکنم حاصل تلاش همه این عزیزان و عزیزانی که در گذشته بودند و الان حضور ندارند، است.
دستورجلسه وادی دوم است. عنوان وادی دوم «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.»
ما همیشه باید بدانیم این وادیهایی را که پشت سر میگذاریم، در جهت مثبت آموزش میگیریم، یک نیروی منفی به نام شیطان پشت این وادیها قرار دارد. هر وادی به ما میگوید شیطان به چه صورت وارد تفکر و کار ما میشود.
وادی اول، وادی تفکر است و ما میدانیم ترس، تفکر را میخورد و شیطان ترس را به وجود میآورد تا انسان نتواند تفکر کند. خیلی از انسانها هستند که برای انجام کارهایشان تصمیم نهایی را خودشان نمیگیرند و دوست دارند شخص دیگری برایشان تصمیم بگیرد که اگر زمانی به مشکل برخورد کردند، بگویند کار من نبود؛ یعنی این انسانها قدرت تفکر کردن را ندارند؛ درواقع اعتماد به نفس کافی ندارد و باید بدانند که مشکلات همیشه وجود دارند؛ پس باید واقعبینانه نگاه کنند و خودشان آن را حل کنند. درست است که از دیگران مشورت میگیرند؛ ولی باید تصمیم نهایی را خودشان بگیرند که اعتمادبهنفس در آنها به وجود بیاید.
اما در وادی دوم، شیطان به چه صورت وارد میشود؟ شیطان ناامیدی را در انسان به وجود میآورد. وقتی انسان ناامید باشد خیلی خطرناک است؛ چون اگر انسان در ناامیدی بماند؛ حتی ممکن است دست به انتحار خود بزند.
این انسان باید چه کار کند؟ این انسان باید بداند هستی وجود دارد و یک نیروی مافوق بر آن نظارت میکند.
خیلی از انسانها هستند که شاید به خدا اعتقادی نداشته باشند؛ پس این انسان را چگونه باید به سمت امید آورد؟
این وادی میگوید باید به اینگونه به اشخاص آموخت که شما سیستم بدن خود را نمیشناسی و فقط به آن غذا میرسانی؛ ولی بدن خودش کار میکند و آن را هدایت میکند. شما اول ببین سیستم جسم خود را میشناسی که خداشناسی را باور داشته باشی؟
اینگونه میتوان انسان را آموزش داد و به مسیر درست هدایت کرد. انسان ناامید همیشه میگوید: چرا خدا من را آفریده است؟ من باید بدانم که عمر من از خداوند یه ذره کمتر است، من در بُعدهای دیگر بودهام و خواهم بود و این بُعد زمینی و مادی هست و در این مدت که در آن زندگی میکنم؛ باید آموزش بگیرم و دانایی کسب کنم و آن هم با حرکت کردن صورت میگیرد.
همیشه بدانیم ناامیدی، یعنی باتلاق، سقوط. من همیشه به رهجویان خود میگویم زمانیکه حس میکنید ناامیدی به سراغ شما میآید، سریع بلند شوید؛ حتی با ظرف شستن، با تمیز کردن خانه، مسیر را تغییر دهید؛ چون ناامیدی بزرگترین سلاح شیطان است.
انسانی که امید را از دست دهد دیگر چیزی را برای ادامه زندگی خود ندارد. این را بدانیم انسانی که میخواهد حرکت کند خدا او را در دو مسیر قرار میدهد: یک راه، راه ارزشی و دیگری راه، راه ضداارزش است؛ چون قدرت اختیار به انسان داده شده و خداوند نمیتواند دخالت کند، فقط نیروهای خودش را برای کمک به انسان میفرستد. حال اگر شخص در جهت منفی باشد در جهت منفی و اگر در جهت مثبت باشد در جهت مثبت کمک دریافت میکند.
حال انسانی میگوید میخواهم بنده خوب خدا باشم شرط آن چیست؟ تزکیه، پالایش و در مسیر درست قرار گرفتن است. اگر من این ایمان را داشته باشم و روی خود کار کنم حتماً نیروهای خداوند به صورت الهام و القاء به کمک من میآیند و بسیار واضح است. تنها کافی است انسان در مسیر ارزشها باشد و به سمت هدفش حرکت کند، زمانیکه حرکت کند به راحتی آن نیروها را میبیند.
ما در این وادی، باید بر روی جسم، تفکر، هستی و نیروهای درونی خود که مثل قلههای آتشفشان میمانند، توان حرکت دهیم که واقعاً کنفیکون میکند، به آنها انرژی دهیم و از نیروهای درونمان استفاده کنیم تا بتوانیم بر نیروهای منفی غلبه کنیم.

مرزبان کشیک: همسفر فاطمه
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
تایپ و ویرایش: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
ارسال مطالب: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
139