به روشنایی برسیم

جلسه چهارم از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی دامغان به استادی همسفر فاطمه و نگهبانی همسفر بی‌بی و دبیری موقت همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی ­نهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.) و تاثیر آن بر روی من» روز دوشنبه 8 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.  

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه وادی دوم و تاثیر آن روی من. در این وادی می‌گوید هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم ،حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. موضوع اصلی این وادی درباره امید و ناامیدی است. امید یعنی باور داشتن به نتیجه مثبت، در هر شرایطی زندگی‌و امید یکی از چشمه‌های اصلی است. که بشر را در حرکت نگه می‌دارد. در هر شرایطی امید داشتن به نفع بشر است. این احساس مثبت باعث حرکت،به جلو و تلاش در زندگی می‌شود. موفقیت فقط داشتن هدف کافی نیست .چون سختی‌های زیادی در رسیدن به اهدافمان وجود دارد. هر چقدر انسان امید و انگیزه بیشتری در زندگی داشته باشد میزان افسردگی و استرس در انسان کمتر است .ما که خیلی سختی کشیدیم خداوند، راه کنگره را برای ما قرار داد. امید یک راهی است که  از مشکلات خلاص بشویم. همه انسان‌ها در تاریکی‌ها قرار می‌گیرند. در تاریکی‌ها قرار می‌گیریم تا عظمت روشنایی را درک کنیم.

کسی که می‌خواهد به روشنایی‌ها برسد باید از گذرگاه‌های سخت عبور کند. گذرگاه‌ سخت همان مشکلاتی است که در زندگیمان داشتیم با یک مصرف کننده زندگی کردیم. خیلی مشکلات فراوانی داشتیم. ولی کنگره راه امید است اگر سختی‌ها را کنار بزنیم. می‌توانیم به روشنایی‌ها برسیم. و هیچ مخلوقی جهت بیهودگی‌ قدم به حیات نمی‌نهد. یعنی ما می‌گویم، آن فرد چرا به این دنیا آمده? این زندگی چه خاصیتی برای ما دارد? یا فلان حیوان یا فلان جانور چه فایده‌ای دارند? دیگر ما باید بدانیم. که خداوند هر چیزی، جایگاهی دارد برای همین آن موجود را خلق کرده فقط خاصیت برای انسان‌ها نیست.

برای موجودات زنده و برای طبیعت است. اگر یک موجودی در دنیا وجود داشته باشد که هیچ خاصیتی نداشته باشد بدون شک آن را هیچ وقت خلق نمی‌کرد. در چرخه ‌ طبیعت وجود هر موجود زنده‌ای مکمل و ضامن بقای موجود زنده دیگری می‌باشد. حتی حشرات یا موجودات ذره بینی برای چرخش درست این زندگی الزامی است. حتی حیوانات مثل مار که خودم خیلی وحشتناک از مار می‌ترسم قبلاً می‌گفتم چرا مار را خداوند آفریده که جز خطر و ترس چیزی برای انسان نیست هدف از  خلقت این‌ چیست؟ آیا کمکی برای زندگی انسان‌ها دارد یا نه؟ وقتی که وادی دوم را گوش دادم متوجه شدم که خداوند هیچ موجودی را جهت بیهودگی خلق نکرده.

حتماً یک حکمتی در خلقت این جانور است. اصولاً در بیابان و صحرا و جنگل و باغات کشاورزی زندگی می‌کند در کل محل زندگی مار به محل زندگی کشاورز نزدیک‌تر است. چرا چون که مار نقش با ارزشی دارد چرا که مار با خوردن موش کرم و حشراتی که باعث آفت محصولات کشاورزی می‌شود به کشاورز کمک می‌کند و باعث افزایش محصولات کشاورزی می‌شود.

مرزبان خبری: همسفر نسیم
تایپ: همسفر فاطمه
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان