در این دنیا، هرچه بکاری همان را درو می‌کنی

سلام دوستان مینا هستم یک همسفر.

با مطالعه وادی دوم، فهمیدم که هیچ موجودی بیهوده آفریده نشده است. هدف از خلقت، رسیدن به کمال، رشد انسان و لذت بردن از هستی است.

وقتی انسان‌ها می‌فهمند که آفرینش آن‌ها بی‌هدف نیست، برای هستی و زندگی ارزش بیشتری دارند و برای داشتن زندگی بهتر، تلاش و کوشش می‌کنند. این آگاهی باعث شادی و امید در وجودشان می شود. در مقابل، افرادی که تصور می‌کنند زندگی بی‌ارزشی را دارند، اغلب دچار یأس، ناامیدی، حال بد و بی‌هدفی می‌شوند.

حرکت ما باید به سمت صراط مستقیم باشد. گام نهادن در مسیر درست، نتایج نیکو و شگفت انگیز به همراه خواهد داشت. اما گاهی ممکن است در مسیر نادرست قدم بگذاریم که این خود باعث ایجاد تخریب در وجود، افکار و حتی جسم ما شود.

اگر باور داشته باشید که همه‌چیز بی‌فایده است، حقیقت را انکار کرده‌ایم. این طرز فکر نوعی تسلیم شدن در برابر یأس، نابودی و عدم تلاش برای رسیدن به حال خوب، سلامتی و رهایی از انرژی‌های منفی است.

سلام دوستان معصومه هستم یک همسفر.

برداشت من از وادی دوم این است که: من بی‌دلیل به این حیات قدم نگذاشتم و بیهوده زندگی نمی‌کنم. در این دنیا، هرچه بکاری همان را درو می‌کنی. اگر همجنس خودم خوبی کنم، خوبی میبینم. اگر بدی کنم، بدی می‌بینم.

اگر در تاریکی‌های شب، هرچقدر هم که از ظلمت، استرس، حُزن و حرص باشد، در نهایت به روشنایی، پاکی و دلی صیقل خورده و بی‌دغدغه می‌رسیم. هیچ‌کدام از ما بی‌ارزش نیستیم، حتی اگر خودمان فکر کنیم که ارزشی نداریم.

در وادی دوم به موضوع «غیبت» هم اشاره شده است. من قبلاً وقتی دلم پر می‌شد، سریع به کسی زنگ می‌زدم یا پیش او می‌رفتم و آنقدر صحبت می‌کردم تا خالی شوم اما حالم بهتر نمی‌شد. حالا به این نقطه رسیدم که با نوشتن یا گوش دادن به سی دی‌ها، آرامتر می‌شم.

اتفاقاً دیروز دوستم خیلی دلش پر بود و حدود یک ساعت و نیم صحبت کرد. من فقط گوش دادم، ولی باهاش هم دل نشدم و وارد غیبت نشدم. بعدش فهمیدم که این لطف نیروی الهی بوده است تأثیر آموزش‌ها و حرف‌های استاد که باعث شد من از غیبت دوری کنم.

در نهایت، برگشتم و صحبت‌های استاد را برایش توضیح دادم. خیلی آرام شد و گفت: آره، راست می‌گی هرچقدر مثبت‌تر فکر کنم، راحت‌تر زندگی می‌کنم.

سلام دوستان افسانه هستم یک همسفر.

تأثیر وادی دوم بر من این بود که هیچ موجودی به‌دلیل بیهودگی وارد حیات نمی‌شود. هدف خالق از آفرینش، هدیه دادن نقش زندگی به بندگانش است تا آن‌ها خود را بشناسند و هدف و انگیزه‌ی زندگی در حیات را بیابند. هدف از زندگی در این دنیاست که مسیر درست و سالمی برای زیستن بیابند و مسائل سخت و ناشناخته را بشکافند.

اگر انسان بخواهد، هیچ غیرممکنی برای او وجود ندارد. با تفکر و تأمل و با کمک نیروی مافوق، می‌توان در مسیر نور و روشنایی قرار گرفت و از تاریکی‌ها و گذرگاه‌های سخت عبور کرد. کافی است که قبول کند که خالق هیچ‌گاه بدون دلیل نقشی به مخلوقش نمی‌دهد.

رابط خبری: همسفر اکرم رهجو راهنما همسفر نیره (لژیون اول)
ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج