جلسه پنجم از دوره پانزدهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جواد گلپایگان به استادی همسفر مریم، نگهبانی همسفر مهری و دبیری همسفر حکیمه با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.) و تأثیر آن روی من» روز یکشنبه ٧ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ١٧:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته راجعبه وادی دوم است که به ما میگوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمینهد؛ هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم».
در وادی اول آموختیم که ابتدا باید تفکر و اندیشه ما سالم باشد. همه ما میخواهیم در زندگی به یک صلح و آرامش برسیم و برای رسیدن به آن باید تفکراتمان سالم و به دور از هرگونه آلودگی باشد.
زمانی که از وادی تفکر عبور میکنیم؛ به دلیل تفکرات زیاد این سؤالات در ذهن ما تداعی میشود که آیا تفکرات ما درست بوده است یا خیر؟ چرا این اتفاقات برای من افتاده است؟ چرا باید در کنار یک مصرفکننده باشم؟ چرا باید فرزند من یک مصرفکننده باشد؟ گاهیاوقات تفکرات ما این است که برای اطرافیان و یا حتی خداوند هیچ ارزشی نداریم و بیهوده به این دنیا آمدهایم؛ درحالیکه این مسائل از افکار کاملاً پوچ و غلط ما سرچشمه میگیرد؛ چراکه هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است.
تمام مخلوقات خداوند اعم از انسان، حیوانات و گیاهان یک رسالتی را بر عهده داشتهاند که پا به این دنیا گذاشتهاند. درحقیقت خداوند گیاهان و حیوانات را برای آسایش ما انسانها آفریده است، حتی آفرینش یک سوسک یا کرم که برای ما چندشآور است.
آقای مهندس حسین دژاکام در رابطه با این موضوع داستانی را بیان میکنند که روزی حضرت موسی برای دعا و مناجات به کوهی میرود، در راه کرمی را مشاهده میکند که در میان گلولای غوطهور است؛ پس خطاب به خداوند میگوید: خدایا! چرا این کرم را آفریدی؟ خداوند پاسخ میدهد: قبل از تو، کرم از من این سؤال را پرسید که چرا موسی را آفریدی؟
پس خداوند کوچکترین ذرهای را به جهت بیهودگی خلق نکرده است. تمام مخلوقات الهی برای عبادت و انجام رسالتی خلق شدهاند. خداوند هیچکدام از ما انسانها را بدون حامی و پشتیبان نفرستاده است و خودش پشتوانه ماست.
همانطور که در جامعه یک مسئولیتی داریم، در خانه و شهر خود هم یک مسئولیتی داریم. خداوند انسانها را برای عبادت کردن، عبد بودن و خدمت کردن آفریده است و آنها را بر سر یک دوراهی گذاشته است؛ یکی راه ارزشها و دیگری راه ضدارزشها؛ البته انسان خودش اختیار دارد که کدام راه را انتخاب کند.
اصولاً انسان برای رسیدن به صلح و آرامش بایستی از سختیها عبور کند و بداند راه رسیدن به ارزشها آسان نیست. هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به این دنیا نگذاشته است؛ البته ناگفته نماند که انسان اشرف مخلوقات خداوند است و در ساختن زمین، خانه، شهرها و حتی رفتن به کره دیگر دخل و تصرف دارد. تمام انسانها یک وظیفهای را برعهده دارند و باید وظیفه خود را به نحو احسنت انجام بدهند تا به آرامش بیشتری دست پیدا کنند.
گروه کثیری از انسانها قبل از ورود به کنگره تصور میکردند که موجودات بیارزشی هستند، حتی گاهی فکر خودکشی به سر آنها میزد؛ ولی اکنون مشاهده میکنیم که مسیر کنگره و ارزشها را در پیش گرفتند و برای خود، جامعه و حتی خانواده خود مفید هستند. قبل از ورود به کنگره به مسائل فرعی بها میدادیم و موضوعات بیاهمیتی را برای خودمان بزرگ جلوه میدادیم و روزها و ماهها با آن درگیر بودیم؛ اما اکنون که در کنگره هستیم؛ باید بدانیم که اصلیترین هدف خلقت انسانها، انسان بودن است؛ یعنی به مسائل فرعی فکر نکنیم تا بتوانیم زندگی خود را مدیریت کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر معصومه و مسافر منصور
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
عکس: مرزبان خبری همسفر نیره
ویراستاری: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) دبیر سایت
ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
139